Μετά από μια εκατόχρονη αμφισβητούμενη πορεία η πρώτη των οργανώσεων οδεύει προς το ΤΕΛΟΣ της.
Έζησε δόξες και μεγαλεία.
Είχε την Βασιλική εύνοια.
Επηρέαζε κυβερνήσεις.
Σε πολλές εθνικές καταστροφές έβαλε την πινελιά της.
Οι αμαρτίες των μελών της πολλές.
Δίχασε την θρησκευτική Ελλάδα για λίρες και κτίρια.
Να όμως που τώρα, μετά από 100 χρόνια, ο βιολογικός της κύκλος κλείνει. Οι αίθουσές της εδώ και χρόνια παρουσιάζουν κάμψη. Μερικές τις έκλεισε άλλες τις πούλησε για να κτίση μεγαθήρια και να απολαμβάνουν τα ενοίκια οι εναπομείναντες μετρούμενοι στα δάκτυλα του χεριού διοικούντες.
Πονά η ψυχή μας όταν στα βιβλιοπωλεία της βλέπεις τα ράφια αδειανά. Στην Κύπρο έγραψε τέλος. Στον Πειραιά, Πάτρα, Λάρισα υπολειτουργούν με άρωμα γυναίκας. Που ακούσθηκε‼ ανδρική αδελφότητα να έχει γυναίκες πωλητές. Από το 1960 φάνηκε η εκκοσμίκευση των μελών. Τώρα απολαμβάνει τους καρπούς του εγωισμού της.
Στην Αθήνα μείωσε το ωράριο εργασίας των υπαλλήλων της. Τώρα και αυτοί αναζητούν αλλού την ζωή τους.
Η Διοικούσα Εκκλησία να επέμβει και την περιουσία να την πάρει Αυτή. Όλα αυτά τα χρόνια απομυζούσε τον πιστό λαό. Τώρα η Ιεραρχία να απαιτήσει να δοθεί η κινητή και ακίνητη περιουσία της σε Αυτή με την υποχρέωση να περιθάλψουν τα γεροντάκια που την αποτελούν τώρα.
Ο Καθηγητής Χρήστος Γιανναράς μπορεί να καυχηθεί όταν την εγκατάλειψε και κατήγγειλε την ανεπάρκειά της.
Όλοι και όλα έχουν το τέλος τους.
25 σχόλια:
Δεν θα πεθάνει.
Σύντομα θα γεμίσει με νέα μέλη και θα κάνει μια νέα αρχή.
Μόνο η κακία θα σας μείνει.
Δεν γραφετε πραγματα ψευδη.Αλλα βλεπω μισος στο κειμενο σας.Η αδελφοτητα εφτασε στο τελος της απ'οτι φαινεται.Οι αμαρτιες πολλες οντως....καντε ομως καμια προσευχη για χριστιανα τελη...στους εναπομειναντες...αδελφους.
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ 'ΖΩΗ': Η ΑΝΟΔΟΣ, Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ, Η ΠΤΩΣΗ! Η ΝΕΑ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ.
Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΜΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΚΙΑ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΝΙΟΤΕ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το τέλος της κατά την λογική φτάνει. Τα εναπομείναντα άγαμα Μέλη της είναι ανίκανοι για εργασία. Έχουν τόσο εγωισμό που δεν πρόσεξαν καθόλου την διαδοχή. Νόμιζαν ότι θα ζήσουν αιώνια ή ότι θα ερχόντουσαν αδελφοί ουρανοκατέβατοι. Τα τελευταία χρόνια πέταξαν πολλούς έξω από την αγκαλιά της. Δεν έχουν στοργή και αγάπη. Προσεύχομαι να βρεθεί μια έτοιμη συνοδεία να μπει και να ξεκινήσει κάτι το ποιο Ορθόδοξο και παραδοσιακό.
Ποιος τη υπολογίζει πλέον αυτή έχει πεθάνει προ πολλού. Είναι σαν να μην υπάρχει. Αφήσετε την στον λήθαργό της.
η αδελφότητα αυτή μετά τον προηγούμενο προϊστάμενο της παραμένει ακυβέρνητη όπως την εποχή της ασθενείας του δυνατού προϊσταμένου. Αφού την διοίκηση τα τελευταία χρόνια την πήρε όλη στα χέρια του ο «μελετηρός» πηγαίνουν κατά διάολου.
χαχα.εχετε φοβερα σχολια ολοι σας...να μαζευτουμε να γνωριστουμε...η μηπως γνωριζομαστε;μονο ανθρωποι απο ''μεσα'' μπορουν να κανουν τετοια σχολια...την ευθυνη του site αραγε ποιος την εχει;
μηπως πρεπει να το μαθουμε και αυτο.
Τι λέτε βρε παιδιά αυτή η κραταιά επιχείρηση έπεσε έξω και κλείνει. Είχα τόση χαρά που άρχισα να παίρνω τηλέφωνα στα βιβλιοπωλεία. Στην Κύπρο βάρεσε διύλιση. Στον Πειραιά το καλοκαίρι ήταν κλειστό τώρα υπολειτουργεί κάποιες ώρες. Στην Πάτρα δεν σήκωσε κανείς το τηλέφωνο. Στην Λάρισα κρατά ακόμα λίγο. Στην Θεσσαλονίκη κάποιο παλαίμαχο μέλος δίνει μάχη να το κρατήσει. Στην Αθήνα και να πας τα φώτα τα έχουν κλειστά για «οικολογικούς» οικονομικούς λόγους. Ο γέρος που διευθύνει παίρνει ληγμένα‼!
Το τέλος είναι κοντά. Άντε ζωή σε μας.
Πατέρες και αδελφοί μου σας παρακαλώ σεβασμό σε όσους αργοπεθαίνουν και έχουν τα λογικά τους.
Κάποιος από εκεί μπορεί να πολεμά έξυπνα στον πνευματικό συγγραφικό τομέα. Πολεμά όμως ανέντιμα στη αναστροφή του με τους άλλους.
το τελευταιο σχολιο τι θελει να πει; οεο; το καταλαβε κανεις;
Άργησε να εκπνεύσει το κακό που έχει προξενήσει είναι μεγάλο. Οι ιδέες της έχουν διαβρώσει το εκκλησιαστικό πλήρωμα. Τόσα χρόνια πέρασε τις αιρετικές δοξασίες της για πολυτεκνία, ευσεβισμό, ψευτοηθική και τόσα άλλα.
Αγαπητέ συντάκτη,
Η παραπάνω καταχώρησή σου είναι σε πλήρη αντίθεση με την αγιογραφική ρήση που χρησιμοποιείς ως υπογραφή, αφού ούτε αληθεύουσα, ούτε εν αγάπη είναι γραμμένη.
Η Αδελφότητα της Ζωής όντως δεν έχει καμία σχέση με την Αδελφότητα του '50 και του '60. Όπως δεν έχει το Άγιον όρος σήμερα, με εκείνα στην επέτειο της Χιλιετηρίδας του ή η Ελλάδα του σήμερα με την Ελλάδα του '50 ή η Εκκλησία του '11 με εκείνη του '50. Το τι έχει ο Κύριος στο μυαλό του είναι θέμα Εκείνου και όχι δικό μας. Και το αν επιτρέπει ο Θεός δοκιμασία στην Αδελφότητα σήμερα είναι για λόγους που Αυτός γνωρίζει. Οπότε ας προσέχουμε μήπως τον "καρπό του εγωισμού" για τον οποίο κατηγορείς την Αδελφότητα, τον γευθούμε πρώτα εμείς χωρίς να το καταλάβουμε.
Ως προς την προσφορά, το Ορθόδοξο ήθος και την ανυπολόγιστη συμβολή της Ζωής και των υπόλοιπων Αδελφοτήτων στην ζωή της Εκκλησίας και στην αναζωπύρωση της κολλυβαδικής παράδοσης σε αυτή, είναι κάτι για το οποίο υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία στην οποία σε παραπέμπω. Πολύ καλό είναι το "Η Κίνηση της Ζωής στην Ελλάδα" του C. Maczewsk, εκδ. Αρμός 2002 σε μετάφραση και εισαγωγή του π. Γεωργίου Μεταλληνού. Υπάρχουν πολλά. Αρκούμαι μόνο να υπογραμμίσω κάτι που συχνά διαφεύγει: η Ζωή, αριθμητικά μικρότερη και γηραιότερη έχει έναν πολύ μεγάλο κύκλο συνεργατών σε όλες τις ιεραποστολικές της δραστηριότητες: μαθητές, φοιτητές, επιστήμονες, Πρόνοια, εκπαιδευτικοί λειτουργοί, Πρόνοια, κύκλοι Νέων γονέων κά. (Ενδεικτικά αναφέρω ότι φέτος το καλοκαίρι στην κατασκήνωση, μόνο των μαθητών της Αθήνας, στον Παρνασσό, πέρασαν περί τα 500 παιδιά και 200 Στελέχη που διακόνησαν εθελοντικά, όπως κάθε χρόνο. Ενδεικτικά ακόμα αναφέρω ότι αυτή τη στιγμή στο λεκανοπέδιο της Αττικής πραγματοποιούνται 250 αγιογραφικοί Κύκλοι ανδρών και άλλοι τόσοι γυναικών με συμμετοχή 10-40 ατόμων έκαστος. Προς το παρόν αρκούμαι σ' αυτά τα επίκαιρα στοιχεία γιατί στη βιβλιογραφία μπορείς να βρεις διαχρονικότερα. Δες επίσης το περιοδικό της Χ.Φ.Ε., "ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ" που εκδίδουν επί 22 συναπτά έτη οι ίδιοι οι φοιτητές, για την ποιότητά του.)
Δεν ξέρω αν ο κ. Γιανναράς μπορούσε να καυχηθεί όταν την εγκατέλειψε και κατήγγειλε την ανεπάρκειά της. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι μπορεί να καυχηθεί που, τις δεκαετίες που ακολούθησαν, έστελνε στον Παρνασσό τα παιδιά του, "καταγγέλοντας" ρητά τις ίδιες του τις καταγγελίες. Άλλωστε η κατηγορία του ευσεβισμού εκ στόματος Γιανναρά, κάλλιστα θα μπορούσε να απευθυνθεί και σε σένα από κάποιον κακοπροαίρετο αφού πιστεύεις ότι είναι εκκοσμίκευση και σημείο παρακμής μια ανδρική Αδελφότητα να έχει στο βιβλιοπωλείο της... γυναίκες! Το άλλο για τα άδεια ράφια, δεν ξέρω πού το είδες, αφού, στο Καρύτση 14, στην Αθήνα και μόνο τα βιβλία άλλων εκδόσεων που διατίθενται να υπολογίσεις, χωρίς τις εκδόσεις της Αδελφότητας, ράφια και οι διάδρομοι του πιο μεγάλου και ιστορικού θρησκευτικού βιβλιοπωλείου της Αθήνας φθάνουν για να γεμίσουν! Το λέω για να μην "γεμίζει με πόνο η ψυχή σου" χωρίς λόγο.
Επιπλέον, ως νομικός, να σε ενημερώσω ότι η Ζωή, εκ της νομικής της φύσης είναι αυτοτελές υποκείμενο του δικαίου, διάφορο, από το ΝΠΔΔ Εκκλησία της Ελλάδος. Όπως αυτοτελές νομικό πρόσωπο είναι πχ. μία ιερά μονή. Συνεπώς, ως νομικό πρόσωπο έχει από το Σύνταγμα και την ελληνική νομοθεσία το δικαίωμα να διαχειρίζεται όπως κρίνει την περιουσία του.
Κλείνοντας, αγαπητέ συντάκτη, σου υπενθυμίζω ότι, ως Ορθόδοξοι, πιστεύουμε πως Εκκλησία δεν είμαστε μόνο η Στατευομένη, αλλά και η Θριαμβεύουσα. Και την προσφορά των εκατοντάδων αγνών, πιστών, αφιερωμένων ψυχών που δέονται στο Θρόνο του Θεού συχνά την ξεχνάμε, κάνοντας πανηγυρικές δηλώσεις επί "πάσης δρυός πεσούσης" όπως η παραπάνω, αγνοώντας πως, τα μαθηματικά τα δικά μας ο Θεός με ένα του νεύμα τα ανατρέπει... Την απόδειξη την δίνεις ο ίδιος στον εαυτό σου. Απλά κοίτα την εικόνα με την οποία συνοδεύεις την καταχώρησή σου και σκέψου τι ακολούθησε...
Με ειλικρινή αγάπη εν Χριστώ και την ευχή να αληθεύουμε μαζί εν αυτή.
Αγαπητέ Δικηγόρε όμορφα τα γράφεις. Όμως όσα γράφεις δεν είναι και αληθινά. Στον Παρνασσό δεν πάνε μόνο παιδιά των ΧΜΟ αλλά και άλλων κινήσεων, προσπαθειών, σχολείων κλπ. Δεν θέλω να επεκταθώ. Ρώτα για να μάθεις. Αν και πιστεύω ότι γνωρίζεις.
Τους Κύκλους των αδελφοτήτων Ζωή και Σωτήρ τους αποτελούν μέλη κάποιας ηλικίας, όπως και τα ακροατήρια των αιθουσών. Όταν κάποιο από αυτά αποδημεί στον ουρανό, η καρέκλα μένει αδειανή.
Το περιοδικό Παρεμβολή της ΧΦΕ είναι αξιόλογο γιατί το συντάσσουν οι ελάχιστοι ανεξάρτητοι νέοι και νέες (δικό τους σύλλογο).
Στο Καρύτση 14 πέρασα προ ημερών. Ώρα 11 π.μ. τα φώτα κλειστά. Πελάτης κανένας. Βιβλία μόνο της Ζωής σχεδόν. Οι υπάλληλοι συζητούσαν για την μείωση του ωραρίου εργασίας που τους έγινε.
Το περί γυναικών το ξεπερνώ. Παρακαλώ να ρωτήσεις την άποψή των ελαχίστων κληρικών της οργάνωσης. Άλλα μας έλεγαν προ ετών. Τώρα δεν «ερεθίζονται» αυτοί; Το θέμα είναι ότι δεν τους ακούνε αυτοί που κάνουν κουμάντο.
Ως προς την εικόνα που συνοδεύει το κείμενο δεν θέλω να επεκταθώ γιατί πονάω για την κατάντια της σημερινής Ζωής.
Είμαι κάποιας ηλικίας και έζησα την Αδελφότητα της εποχής ενός γίγαντα της Θεολογίας του Μαστρογιαννόπουλου τον οποίον πολέμησαν πολλοί για να ξαναγίνει όπως προ του 60 και να φτάσει σήμερα σε αυτό το τέλος.
Δικηγόρε αγαπητέ σε χαιρετώ.
κ. Καθηγητά,
Ευχαριστώ για την απάντηση. Επανέρχομαι με 4 επισημάνσεις.
1. Η κατασκήνωση του Παρνασσού, όπως και όλες οι κατασκηνώσεις ανά την Ελλάδα του "Αποστόλου Παύλου", τελούν υπό την πνευματική καθοδήγηση της Αδελφότητας. Τα παιδιά που ανεβαίνουν, φυσικά και δεν είναι μόνο των ΧΜΟ, αλλά "και άλλων κινήσεων, προσπαθειών, σχολείων κλπ.". Ανεβαίνοντας αποδέχονται τους κανόνες της κατασκήνωσης, το πρόγραμμα και την πνευματικότητα της Αδελφότητας την οποία ακριβώς εμπιστεύονται και στέλνουν τα παιδιά τους. Ίσα-ίσα αυτό που διευκρινίζετε, είναι προς έπαινο της Ζωής, ότι δηλαδή, ακόμα και όσοι στέλνουν τα παιδιά τους σε άλλες κατηχητικές συνάξεις, εμπιστεύονται κάθε καλοκαίρι τα παιδιά τους στον Παρνασσό και τις υπόλοιπες κατασκηνώσεις που ξέρουν ότι οργανώνει η Αδελφότητα με σοβαρότητα και πνευματικότητα. (Τους Ομαδάρχες ακόμα και τα Αρχηγεία δεν τους ξέρουν καν.)
2. Το περιοδικό της ΧΦΕ, Παρεμβολή, είναι αξιόλογο γιατί το συντάσσουν νέοι και νέες στους οποίους η Αδελφότητα έγινε γέφυρα για την Εκκλησία και τους οποίους τροφοδοτεί πνευματικά από τότε που ο π. Σεραφείμ Παπακώστας την ίδρυσε. Η ΧΦΕ δεν είναι ανεξάρτητος σύλλογος, παρά μόνο νομικά. Την πνευματική καθοδήγηση της έχει η Αδελφότητα, είτε αμέσως, είτε εμμέσως δια της Εφορίας συνεργατών.
3. Για το βιβλιοπωλείο έχω εντελώς αντίθετη εικόνα. Τα παιδιά που εργάζονται είναι πολύ ευγενικά και με μεράκι επιλέγουν νέους τίτλους βιβλίων, όλων των εκδοτικών οίκων. Φυσικά και τα περισσότερα, αριθμητικά, βιβλία παραμένουν των εκδόσεων "Ζωή". Δεν βρίσκω κάποιο παράξενο ένας εκδοτικός οίκος, στο βιβλιοπωλείο του να έχει κατά κύριο λόγο δικές του εκδόσεις. Ως προς την πελατεία και την κίνηση του βιβλιοπωλείου, νομίζω δεν είναι αρμοδιότητά μου να αναφέρω ποσά. Είστε όμως άνθρωπος που ξέρετε πρόσωπα και καταστάσεις και θα σας είναι πολύ εύκολο να μάθετε πόση κίνηση έχει το βιβλιοπωλείο σήμερα.
4. Ο π. Ηλίας είναι εξαιρετική φυσιογνωμία, πνευματική, διαυγής, γνήσια Ορθόδοξη και με πολύ ανοιχτούς ορίζοντες. Είναι κοντά σε όλους τους συνεργάτες του Έργου, ιδίως στη ΧΦΕ και στη ΧΕΕ. Προφανώς έχετε ζήσει καταστάσεις που εμείς οι νεότεροι, ούτε καν φανταζόμαστε. Εγώ δεν προσπαθώ να εξωραΐσω καταστάσεις. Μεταφέρω απλά την προσωπική μου εμπειρία για το τώρα. Λάθη μέσα στην Εκκλησία, εγωισμοί, φιλοδοξίες, αστοχίες πάντα γίνονταν. Τι άλλο όμως είναι η Εκκλησία από νοσοκομείο που προσφέρει θεραπεία στους ανθρώπους; Γιατί να μένουμε στις αστοχίες και να παραβλέπουμε τις ευλογίες;
Στα πλαίσια αυτά συμμερίζομαι τον πόνο σας για την "κατάντια" (διαφωνώ με τον χαρακτηρισμό) της σημερινής Ζωής. Πονάς για κάτι που αγαπάς, που νιώθεις και δικό σου, που σε ενδιαφέρει, που σε στεναχωρεί η έλλειψή του, η απουσία του. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν, πώς λίγους μήνες πριν, στις 15 και 17 Μαρτίου ε.έ., αντίστοιχα, στο μπλογκ σας, (ποστ: Η "Ζωή" μέσα από τα μάτια του Γιανναρά http://alitheia-agaph.blogspot.com/2011/03/blog-post.html), κάνετε τα παρακάτω σχόλια:
-"Οι λεγόμενες «χριστιανικές οργανώσεις» δεν πρέπει να υπάρχουν.
Είναι έξω από την παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Μεταποιούν την Ορθοδοξία εις προτεσταντισμό."
-"Δεν με ενδιαφέρει το αν είναι αδύναμη η Ζωή και τα παρακλάδια της Σωτήρας, Σταυρός κλπ. Αυτό που νε ενδιαφέρει είναι ότι η παρουσία όλων αυτών κάνει κακό στην Εκκλησία. Διότι κομματιάζουν σε ομάδες τους πιστούς."
Με εκτίμηση και ειλικρινή αγάπη.
Αν δεν υπήρχαν οι οργανώσεις δε θα υπήρχε πνευματικός άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα.Τάδε έφη ο αείμνηστος π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
Τους πνευματικούς ανθρώπους τους κάνει η Εκκλησία και όχι οι οργανώσεις. Αυτές κάνουν κομματικούς υπηρέτες διαδώσεως των εντύπων τους και ευσεβιστές.
Η κατασταση στην αδελφοτητα αυτη τη στιγμη ειναι τραγικη.Οι ανθρωποι που εχουν απομεινει δεν ξερουν πως να διαχειριστουν την σοβαροτητα της καταστασης που ιφισταται.Ειθε να παρουν σοβαρες αποφασεις,πρωτα για τους εαυτους τους και μετα για ''το εργο'' που κληθηκαν να υπηρετησουν.Καλη μετανοια !
Δηλαδή οι οργανώσεις δεν ανήκουν στην Εκκλησία;Έκκλησία είναι μόνο οι επίσκοποι;Τότε γιατί η επίσημη Εκκλησία με έγγραφά της και όχι μόνο εγκωμιάζει τις οργανώσεις για το έργο τους;Όι οργανώσεις με τα βιβλία τους δε διέλυσαν την πλάνη που επικρατούσε στο σώμα των πιστών επί τη βάσει της οποίας πρέπει ο πιστός να κοινωνάει μία φορά το χρόνο;Ποιοι ασχολήθηκαν με το γραπτό κήρυγμα περισσότερο απ τα στελέχη των οργανώσεων;Πόσες ψυχές οδήγησαν στο Χριστό;Ακόμη και πολλοί εχθροί τους γνώρισαν το Χριστό μέσα απ τις οργανώσεις.Γιατί τις πετροβολείτε με τέτοια λύσσα;Δε σας συνέχει το γεγονός ότι ενδέχετε να αδικείτε πρόσωπα και πράγματα;Οικουμενική σύνοδος είστε και εκδίδετε πιστοποιητικά Ορθοδοξίας και ορθού εκκλησιολογικού προσανατολοισμού;
Προς 22-10-2011 7.28
Εγώ καταθέτω την προσωπική μου βιωματική άποψη η οποία δεν έχει θέση οικουμενικής Συνόδου. Δεν εκδίδω πιστοποιητικά αυτό το κάνουν οι οργανώσεις με συστατικές επιστολές των πατέρων και των υψηλά ισταμένων παντελονοφόρων αδελφών.
Οι οργανώσεις πιστεύουν ότι η άποψή τους είναι σωστή, εγώ δεν ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο. Αυτές προσπαθούν ποικιλοτρόπως να επιβάλουν με οποιονδήποτε τρόπο την άποψή τους από την οποία δεν αποκλίνουν.
Οι οργανώσεις πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν είναι Εκκλησία.
Στο Καρύτση είναι όλοι την Κυριακή στην Θεία Λειτουργία πάνω από 70 ο μέσος όρος ηλικίας. Από πέρυσι ήλθε και ένας παπάς της Ζωής για το πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε μήνα που το φάλτσο του δεν έχει όριο, το κήρυγμά του για γούνα και πάνω.
Πάνε και αυτοί ξοφλήσανε.
Είστε πολύ αστείοι! Αν δεν πιστεύατε στις οργανώσεις και στο έργο τους, δε θα ασχολιόσασταν συνέχεια. Συνεχίστε έτσι...!
Το τέλος της έφτασε. Δόξα τω Θεώ. Ως εδώ ήταν. Η ΖΩΗ είναι πλέον στο πασρτελθόν ο Μελετηρός της έδδωσε την χαριστική βολή.
Ο π.Επιφάνειος Θεοδωρόπουλος είχε πει οταν ρωτήθηκε τι προσέφεραν οι οργανώσεις:"Ξεφόρτωσαν μερικές καραβιές στον Παράδεισο".
Το κειμενό σας εμπεριέχει μεγάλες αναλήθειες.
Περιμένω να διαβάσω τις «μεγάλες αναλήθειες».
Γράψτε μου μερικές.
Αν έχω κάνει λάθος να τις διορθώσω.
Δημοσίευση σχολίου