Tα κατακάθια των χριστιανών το παίζουν πνευματικοί άνθρωποι

Προσπαθούσα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με έναν από τους απολυθέντες από υπεραιωνόβια «αδελφότητα» μετά από πάμπολλα χρόνια υπηρεσίας. Τελικά σήκωσε το τηλέφωνό του και μου εξιστόρησε πολλά. Ποτέ δεν είχα αμφιβολία για την αχαριστία πολλών από των μελών της Κίνησης αυτής που τους γνωρίζω καλά. Πάνω από την αγάπη, την φιλαδελφία, και την ευγνωμοσύνη, κυριαρχεί το οικονομικό συμφέρον της κίνησης.

Μου είπε την πίεση την οποία δέχθηκε από κορυφαίο θεολόγο των Αθηνών. Το κορυφαίος είναι για την κίνηση, κατά τα άλλα ένας αμελέτητος είναι, που γράφει κάτι άρθρα στο όργανό τους –όπως οι κουκουέδες στην εφημερίδα τους- και μετά τα τυπώνει σε βιβλία. Ως τώρα δεν έχει προσφέρει τίποτα στην θεολογία. Αυτός τον πίεζε με δεξιοτεχνία να υπογράψει νέα σύμβαση εργασία στο ήμισυ των κανονικών ωρών.

Όμως και από την πόλη που εργαζόταν οι πιέσεις ήταν πολλές για απόλυση. Ο ψυχρός και απλανής κληρικός της εκατόχρονης κινήσεως παρέμεινε αφιλόστοργος μητριός στην όλη υπόθεση. Τα νήματα κινούσε από τα μετόπισθεν ο έγγαμος Κομισάριος που αλλά Σοβιετική ένωση κατέχει αξίωμα από το 1965 λες και δεν υπάρχουν άλλοι ικανοί. Αυτός ο Κομισάριος που έχει γράψει στο επαρχιακό σωματείο όλα τα συγγενικά του πρόσωπα για να βγάζει ψήφους στις εκλογικές αναμετρήσεις είναι ο τελευταίος από τους εκλόγιμους. Όμως είναι ο αρεστός του ψυχρού και απλανή πνευματικού και κατέχει μόνιμα την διοίκηση με πρώτου βαθμού συγγενικό του πρόσωπο στο συμβούλιο. Πολλά μέλη του ΔΣ παραιτήθηκαν εξ αιτίας αλλά ο Κομισάριος παραμένει γιατί ο απλανής πνευματικός μονίμως κοιμάται.

Αυτοί οι τρεις χωρίς να σκεφθούν την προσφορά του υπαλλήλου τον απέλυσαν. Το κακό δεν είναι που απολύθηκε αλλά τα ψέματα τα οποία είπαν οι ηθικοί και πάνω από κάθε υποψία μέλη της εκατόχρονης κινήσεως. Στην Αθήνα είπαν ότι συνταξιοδοτείτε. Στην επαρχιακή πόλη ότι έφυγε για ανώτερη θέση. Και αυτός ο δυστυχής επί τόσους μήνες είναι ακόμα στο ταμείο της ανεργίας. Όταν τον απέλυσαν ο ηθικός από την μέση και κάτω θεολόγος των Αθηνών του είπε ότι τώρα με τον εργασιακό νόμο Λοβέρδου είναι ευκαιρία να σε απολύσουμε διότι θα μας στοιχήσεις λιγότερα από το να παραμείνεις. «Είναι πολλά τα χρήματα Άρη!»

Αυτά τα κατακάθια των χριστιανών το παίζουν ως πνευματικοί άνθρωποι. Κάνουν τους μακριούς σταυρούς και καλοζούνε σε κτήμα εκλεκτού δήμου.  Έχουν κάτι γεροντάκια σαν τον πατέρα μου που τους τρώνε τα χρήματα για ιεραποστολικούς σκοπούς αλλά δεν διστάζουν οι δόλιοι για το συμφέρον τους να απολύουν όπως οι πολυεθνικές και οι αντίχριστοι επιχειρηματίες. Αυτόν το επέλυσαν για να προσλάβουν άλλο υπάλληλο με τα μισά χρήματα. Δεν σκέφτηκαν τίποτα. Αυτοί είναι οι ψευτοφιλάνθρωποι. Και γι’ αυτό πάνε εκεί που τους αξίζει δηλαδή κατά διαβόλου. 

(Με ξανάπιασε το Μανιάτικο μετά από επιστολή ανωνύμου εναντίον μητροπολίτου που μου έβαλε μπαρούτι. 
Από τον συνομιλητή έμαθα πολλά κάθε φορά που θα με κουρδίζει κατάλληλα ο πατέρας μου θα ρίχνω και από μια σφαίρα γεμάτη αγάπη όπως με έμαθαν επί τόσα χρόνια οι αφιερωμένοι της ψευτοκινήσεως αυτής. Το αλεπουδάκι βγήκε καλύτερο από την Δασκάλα αλεπού.)