Οι κακομοίρηδες οργανωσιακοί και οι επίγονοί τους νομίζουν πως όλα μετρώνται με το χρήμα.

Προ ετών απέλυσαν το υπάλληλό τους οι οργανωσιακοί μετά από 26 χρόνια για να πάρουν στην θέση του μια γυναίκα.

Μια γυναίκα με μεροκάματο φθηνό. Δούλεψε και αυτή όπως και ο προηγούμενος με αγάπη και με πνεύμα θυσίας. Καταδεχτική, εξυπηρετική, θυσία για όλους. Δεν σκέφτηκαν αν είχε ανάγκη τα λιγοστά χρήματα που την πλήρωναν. Γνωστή η τακτική τους μετά από σκάρτα 2 χρόνια την απέλυσαν……
Έμεινε μήνες κενό, αδειανό ντουβάρι ο χώρος αυτούς που επί δεκαετίες είχε ζωή.
Τώρα κάτι νέο γεννήθηκε. Έβαλαν από έξω τέσσερα φανάρια –μην πάει το μυαλό σας στο κακό- δεν είναι κόκκινα αλλά μαύρα σαν και την καρδιά των ιδιοκτητών του ακινήτου.

Μου είπαν πως το νοίκιασαν για να ανοίξουν μια επιχείρηση. Όχι μπαρ, όχι ψησταριά, όχι ουζερί. Τίποτα από αυτά θα είναι κάτι νέο πρωτοποριακό εκκλησιαστικό. Τί ; δεν το λένε πουθενά το κρατούν μυστικό μέχρι να γεννηθεί. Γνωστή τακτική των οργανοσιακών η μυστικότητα. Οι μασόνοι μπροστά τους είναι για κλάματα.   
Θα είναι η στέγη μας λένε οι παρεκκλησιαστικοί. Που δεν θα χωράει αυτούς που ίδρωσαν, αλλά αυτούς που αρπάζουν ευκαιρίες. Στα 105 χρόνια τους οι οργανωσιακοί πάντα μένουν οι ίδιοι.
Αχ!  Χρήστο πόσες αλήθειες μας δίδαξες μέσα από το καταφύγιό σου.
Οι κακομοίρηδες οργανωσιακοί και οι επίγονοί τους νομίζουν πως όλα μετρώνται με το χρήμα.
Γι’ αυτό έμειναν μόνοι τους μέσα σε μεγάλα κτίρια χωρίς ανθρώπινη ζωή.