Όλα για την δημοσιότητα.

Όλα για την δημοσιότητα. 

Ο Χριστός διακήρυξε

“Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου”

                                                     (Ματθ. στ', 3).

ΟΙκουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας: "Πνεύμα μέγα αγάπης εξαπλώνεται υπέρ τους Χριστιανούς Ανατολής και Δύσεως."

Ο Μέγας Πατριάρχης 
του Οικουμενικού Θρόνου Κωνσταντινουπόλεως  
Αθηναγόρας  
είπε υποδεχόμενος Ορθοδόξους κληρικούς τα παρακάτω εις το Φανάρι:

«... Εδώ την 15ην Ιουλίου του 1054 ένας καρδινάλιος Ουμβέρτος κατέθηκεν εις την αγίαν Τράπεζαν της Αγιάς Σοφιάς, που θα επισκεφθήτε αύριον, ένα λίβελλο, κατά του Πατριάρχου Μιχαήλ Κηρουλαρίου. Και ο Κηρουλάριος απήντησε, δεν ηξεύρω καλά αν έκαμε να απαντήση η όχι, αλλ’ εν πάση περιπτώσει απήντησε. Και αυτοί οι δυο λίβελλοι, αυτά τα δυο γράμματα, ωνομάσθησαν σχίσμα. Σχίσμα ουδέποτε εκηρύχθη, μήτε από την Ρώμην, ούτε από την Ανατολήν, αλλά το εζήσαμεν 900 χρόνια. Με πολλάς συνεπείας, με πολλάς καταστροφάς. Το εζήσαμεν 900 χρόνια! Χωρίς να έχης αδελφόν να του λες πόσο τον αγαπάς! Και ξαφνικά μίαν ημέραν του Δεκεμβρίου του 1963, ανέγνωσα εις τον Τύπον, ότι ο πάπας απεφάσισε να μεταβή εις τα Ιεροσόλυμα, και χοροστατών εις μίαν Εκκλησίαν εδώ γειτονικήν, ανεκοίνωσα, ότι θα ζητήσω να τον συναντήσω. Ήλθα εδώ (και) εξέδωκα ανακοινωθέν δια του Associated Press να συναντηθώμεν. Ο σταθμός του Βατικανού απήντησε, και την 5ην Ιανουαρίου του 1964 συνηντήθημεν εις τα Ιεροσόλυμα, την 9ην της νυκτός, εις την κατοικίαν του Πάπα. Κι όταν είδε ο ένας τον άλλο, αι χείρες μας ήνοιξαν αυτομάτως. Ο ένας ερρίφθη εις την αγκάλην του άλλου. Όταν μας ηρώτησαν πως εφιληθήκαμεν, αδελφοί, ύστερα από 900 χρόνια - Ερωτάς πως; Επήγαμε οι δυο μας χέρι με χέρι εις το δωμάτιόν του, και είχαμεν μίαν μυστικήν ομιλίαν οι δυο μας. Τι είπαμεν; Ποιός ξέρει τι λέγουν δυο ψυχές όταν ομιλούν! Ποιός ξέρει τι λέγουν δυο καρδίαι, όταν ανταλλάσσουν αισθήματα! Τι είπαμεν; Εκάμαμε κοινόν πρόγραμμα, με ισοτιμίαν απόλυτον, όχι με διαφοράν. Και έπειτα εκαλέσαμεν τας συνοδείας ημών, ανεγνώσαμεν ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιον, και είπαμεν το «Πάτερ ημών» και προσεφώνησα εγώ πρώτος. Και είπαμεν ότι ήδη ευρισκόμεθα εις την οδόν εις Εμμαούς, και πηγαίνομεν να μας συναντήση ο Κύριος εν τω κοινώ αγίω Ποτηρίω.

Ευτυχώς που δεν έγινα πατριάρχης !!!

Ευτυχώς που δεν έγινα πατριάρχης θα ήταν βαρύ να σηκώνω όλο αυτό το εικονοστάσιο και να καταπλακώνουν οι βαρύτιμες εικόνες την γαστέρα μου.

Σε τι διαφέρει από κάποιες ξεπεσμένες κυρίες του Κολωνακίου που φορούν τα μύρια όσα;

Έτσι κυκλοφορούσαν και οι Άγιοι Πατέρες;

Συνωστισμός μητροπολιτών και αρχιμανδριτών.

Βλέπω συνωστισμό Μητροπολιτών σε εορτές και πανηγύρια. Από διάφορα μέρη Μητροπολίτες και βοηθοί επίσκοποι συνωστίζονται σε ναούς και προσκυνήματα. Για μια «δημόσια» εμφάνιση. Από κοντά και οι φωτορεπόρτερ του «εκκλησιαστικού;» (κατάντια) ρεπορτάζ.  

Γιατί τόσοι πολλοί;  Αφού ένας είναι ο τελών την Θεία Λειτουργία οι άλλοι είναι «γλάστρες» για την παρέλαση της επίδειξης στόφας και μίτρας. 

Από κοντά υπάρχει συνωστισμός Αρχιμανδριτών, που ποτέ δεν πήγαν στο μοναστηράκι τους.  Προτίμησαν την εφημεριακή θέση για να γίνουν προϊστάμενοι (παράνομα) των ναών και των εγγάμων. Τους βλέπεις αυτούς τους Αρχιμανδρίτες να γελούν και να «γλύφουν» με λόγια και δώρα τους Μητροπολίτες τους αλλά και τους επισκέπτες εγκολπιοφόρους. Υπάρχει συνωστισμός για μια γνωριμία. Για μια ψήφο που θα πάρουν στο μέλλον για να γίνουν και αυτοί μιτροφόροι.  

Όταν βλέπω όλους αυτούς τους Αρχιμανδρίτες στις ακολουθίες, θλίβομαι για την κατάντια τους. Αντί να επιθυμούν την διακονία του θυσιαστηρίου και του ανθρώπου, επιζητούν την μίτρα και το ωμοφόριο.

Κρίμα, γιατί αφήνουν την ζωή τους να πάει χαμένη.

Η Ελλαδική Εκκλησία να κάνει στροφή στην Αποστολική Παράδοση για την εκλογή Επισκόπων

Το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014 διάβασα ότι πραγματοποιήθηκε η εις  Επίσκοπο χειροτονία του πρεσβυτέρου Σεβαστιανού Ροσσολάτου, ως Αρχιεπισκόπου Καθολικών Αθηνών.

Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι ότι παρ’ όλες τις αποκλίσεις τους από τα δογματικά οι Ρωμαιοκαθολικοί στην εκλογή Επισκόπων κρατούν  την Εκκλησιαστική και Κανονική τάξη. Εκλέγουν επίσκοπο από τους πρεσβύτερους. Έτσι και ο νέος Αρχιεπίσκοπός τους στην Αθήνα δεν φυτεύτηκε με μεταθετό από κάποια άλλη Επισκοπή.

Αν γινόταν αυτό και στην Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία δεν θα υπήρχαν «δελφίνοι» Αρχιεπίσκοποι που κάνουν προεκλογική εκστρατεία για να λάβουν την ψήφο των συναδέλφων τους Αρχιερέων. Δεν θα υπήρχαν συναλλαγές και τα υπόλοιπα τραγελαφικά.  

Επιτέλους ας κάνει η Ελλαδική Εκκλησία στροφή στην Αποστολική Παράδοση. 

Οι Οργανωσιακοί όσο ζούσε ο Σωτηρόπουλος σιωπούσαν

Η εφημερίδα-περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ» δημοσίευσε άρθρο για τον  Νικόλαο Σωτηρόπουλο.

Οι οργανωσιακοί είναι μεγάλοι Ιησουίτες. Τώρα που ο Σωτηρόπουλος είναι ακίνδυνος κελαηδούν. Όσο ζούσε σιωπούσαν.

 Όταν περνούσε το κανάλι του διωγμού γιατί δεν τον κάλεσαν σε αίθουσα για ομιλία;  

Τώρα άρχισαν τα ανέξοδα υμνολόγια και τα κροκοδείλια δάκρυα .

Σας πήραμε χαμπάρι ….  

Γράφει «Ο ΣΩΤΗΡ».

θεολόγος

 + Νικόλαος Σωτηρόπουλος

Τήν 28η του μηνός Αύγούστου άνεχώρησε άπό τόν μάταιο τούτο κόσμο μιά μεγάλη μορφή τής Εκκλησίας και τής 'Ορθόδοξης Θεολογίας, ό άγωνιστής, ομολογητής και ύπερασπιστής τής πίστεως θεολόγος και φιλόλογος Νικόλαος Σωτηρόπουλος.

Ό αείμνηστος ύπήρξε πνευματικό άνάστημα τοϋ μακαριστού φλογερού Μητροπολίτου Φλωρίνης Αύγουστίνου, τά βήματα του όποίου άκολούθησε. Υπήρξε δέ καί ιδρυτικό μέλος τής ιεραποστολικής Άδελφότητος «Σταυρός».

Δεν έχω γάτα για να την βάλω να κλαίει με την κατάντια μας.

Πέθανε ο «λουκάνικος»!  έλεγαν και ξανάλεγαν χθες οι τηλεοπτικές ειδήσεις, που δορυφορικά παρακολούθησα για να μάθω νέα από την μητέρα πατρίδα.

«Ο «Λουκάνικος» έφυγε σε ηλικία 10 ετών από πρόβλημα στην καρδιά, ταλαιπωρημένος από την έντονη ζωή του στους δρόμους της Αθήνας, στο πλευρό των διαδηλωτών και κόντρα - τις περισσότερες φορές - στην αστυνομία.»

 Έδειχναν βίντεο από την μαχητικότητά του. 

Μπήκα και σε ειδησεογραφικά ηλεκτρονικά πρακτορεία και το είχαν σαν θέμα.

Συμπατριώτες μας αξίζει η σκυλίσια ζωή; Ένα ξεροκόμματο στο δρόμο και όπου βρεθείς.

Αχ  τι να πω! δεν έχω γάτα για να την βάλω να κλαίει με την κατάντια μας.

Δεσποτάδες πέρασε η εποχή του Κόντε και του Ποπολάρου.

Διάβασα στον ιστοχώρο «Ιδιωτική Οδός» την συνεχιζόμενη πολεμική για τον  αποθανόντα Νικόλαο Σωτηρόπουλο με τίτλο «Η "ΣΥΛΛΗΨΗ" ΤΟΥ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΥ Ν. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ» 

Σημειώνει μέσα σε όλα ο Διαχειριστής: «Ο Σωτηρόπουλος, συνοδεία δύο λαϊκών επίσης, πήγε να γευματίσει incognito στη Μονή του Αγίου Διονυσίου. Όταν ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Ζακύνθου Χρυσόστομος, συνοδευόμενος από τον Γενικό Αρχιερατικό της Μητροπόλεως π. Παναγιώτη Καποδίστρια και τον τότε διάκονό του, αδελφό της Μονής Στροφάδων, Νικόλαο Κλάδη (σήμερα προϊστάμενο του Ι. Ναού Αγίου Νικολάου Καλλιθέας) και έδωσε προθεσμία λίγης ώρας στον Σωτηρόπουλο να εγκαταλείψει το νησί.»

Αυτά συνέβησαν 3 Φεβρουαρίου 1998.

Ο από Δωδώνης Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος «έδωσε προθεσμία λίγης ώρας στον Σωτηρόπουλο να εγκαταλείψει το νησί» .

Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Το 1998 η Ζάκυνθος ήταν υπό απολυταρχικό καθεστώς με εκπρόσωπο της στο Νησί τον Μητροπολίτη;

Χρειάζεται ένας ΣΥΡΙΖΑ ή και ΚΚΕ για να καταλάβουν οι δεσποτάδες, και οι παρακοιμώμενοι, ότι δεν θα έχουν καμιά εξουσία, και ότι δεν θα έχουν και καμιά προστασία, από το κράτος πέρα από αυτή του απλού υποκόου της Ελληνικής Δημοκρατίας. 

Δεσποτάδες πέρασε η εποχή του Κόντε και του Ποπολάρου.

Βαρθολομαίε … σιγά πήρες φόρα…

Βαρθολομαίε …  σιγά πήρες φόρα…

Πρόσεξε μην σε βγάλει σε κατηφόρα.

Δήλωσε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος:

"Μᾶς ἠρώτησε κάποιος, κατὰ τρόπον προκλητικόν, πρό τινων ἐτῶν: Παναγιώτατε, ἔχετε τὴν Διασποράν. Διατὶ θέλετε καὶ τὰς Νέας Χώρας; Καὶ ἀπηντήσαμεν ἀμέσως καὶ εὐθέως: Διότι μᾶς ἀνήκουν. Ἀνήκουν εἰς τὴν Μητέρα σας μαρτυρικὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία ἔδωσε τὸ αἷμα της δι᾿ αὐτάς, διὰ νὰ μείνουν ἐπαρχίαι Ἑλληνικαί˙ τὰς ἐπροστάτευσε κατὰ τὸν Μακεδονικὸν ἀγῶνα καὶ πάντοτε, διαχρονικῶς. Ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστον τμῆμα τῆς πνευματικῆς καὶ κανονικῆς δικαιοδοσίας τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ σχέσις μας δὲν εἶναι ποσῶς ἐθιμοτυπική, εἶναι πολλῷ μᾶλλον εὐχαριστιακή, λειτουργική.

Οἱ ποιμενάρχαι τῶν Μητροπόλεων τούτων εἶναι προσφιλεῖς ἀδελφοὶ Ἱεράρχαι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐνῷ συμμετέχουν εἰς τὴν διοίκησιν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν ὁποίαν αἱ Ἱεραὶ Μητροπόλεις των συναποτελοῦν ὁμοῦ μετ᾿ ἐκείνων τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συμφώνως καὶ πρὸς τὸν Καταστατικὸν Χάρτην αὐτῆς.

Προτρεπόμεθα καὶ παρακαλοῦμεν ἀδελφικῶς ὅπως οἱ Ἱερώτα-τοι Ἱεράρχαι οὗτοι ἔχωσι πλήρη συνείδησιν τοῦ γεγονότος ὅτι ἀνήκουν δικαιωματικῶς εἰς τὴν Ἱεραρχίαν τῆς πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦθ᾿ ὅπερ ἀποτελεῖ δι᾿ αὐτοὺς ὑψίστην τιμὴν καὶ τοῦτ᾿ αὐτὸ προνόμιον, τὸ ὁποῖον πολλοὶ θὰ ἐζήλευον."

Τιμή είναι, όχι όμως και προνόμιο. Όλοι οι Αρχιερείς του Θρόνου Κωνσταντινουπόλεως, θα επιθυμούσαν να είναι υπάλληλοι της Ελληνικής Δημοκρατία, με τα προνόμια που τους προσφέρει. 

Ακόμα δεν θα είχαν τον φόβο να τους πετάξεις σε μια νύχτα.