Πνευματική χαρά

- Γέροντα, πέστε μας κάτι για τις ουράνιες χαρές.
- Και σ’ αυτήν την ζωή υπάρχουν ουράνιες χαρές και ηδονές και αναρωτιέται κανείς αν στην άλλη ζωή υπάρχει κάτι ανώτερο από αυτό που ζη εδώ. Αυτές οι χαρές δεν εκφράζονται , μόνο βιώνονται.
- Για να έρθης στην κατάσταση που να μην μπορής να χωρέσης την χαρά ούτε να την εκφράσης , χρειάζεται να προσέξης τρία πράγματα: Να κινήσαι απλά, να μην ασχολήσαι με τους άλλους, να λες την ευχή. Αν κάνης αυτά, θα έρθη η ώρα που θα νιώθης τόση χαρά που θα μου λες: «Παππούλη μου, παλάβωσα! Μήπως δεν είμαι καλά; τί είναι αυτό που νιώθω;». Τέτοια παλαβή χαρά θα έχης!
- Γέροντα, για να έχη κανείς πνευματική χαρά, πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση;
- Εσύ τι λες; Πότε θα έχη κανείς πνευματική χαρά ;όταν είναι αναντικατάστατος; Η εσωτερική χαρά έρχεται με την εσωτερική τακτοποίηση και δίνει φτερά στην ψυχή.
Όταν δεν ζεσταθή η ψυχή με την εσωτερική εργασία, μοιάζει με αυτοκίνητο που έχει παγωμένη την μηχανή και το σπρώχνουν ,για να προχωρήση. Ενώ η εσωτερική εργασία –η εγρήγορση με την παρακολούθηση του εαυτού μας , η μελέτη και η ευχή-θερμαίνει την ψυχή και η μηχανή παίρνει μπρος και τρέχει. Τότε οι άνθρωπος παραβλέπει πλέον τα εξωτερικά και κάνει άλματα πνευματικά.
- Και τότε, Γέροντα δεν επηρεάζεται αν βρεθή σε δύσκολο περιβάλλον;
- Όχι, δεν επηρεάζεται, γιατί κινείται σε άλλη ατμόσφαιρα∙ βρίσκεται έξω από αυτό το περιβάλλον. Και επειδή κινείται σε άλλη ατμόσφαιρα, αυτό το περιβάλλον δεν τον ενοχλεί. Είναι σαν να μιλάνε μια άλλη γλώσσα που αυτός δεν την γνωρίζει και γι’ αυτό δεν καταλαβαίνει τι λένε. Και καλύτερα που δεν καταλαβαίνει, γιατί, αν καταλάβαινε έστω και κάτι, θα πήγαινε η προσοχή του προς τα εκεί. Τώρα όμως είναι αφοσιωμένος στην γλώσσα που γνωρίζει. Έτσι αρχίζει το φτερούγισμα το εσωτερικό. Ξέρετε τι είναι φτερούγισμα εσωτερικό; Φτερά ποιο αγγελικό σχήμα έχει; Τα Χερουβείμ ή τα Σεραφείμ; «΄Εξ πτέρυγες» , που λέει ο προφήτης Ησαΐας , ποιο τάγμα έχει;
- Τα Σεραφείμ, Γέροντα.
- Ξέρετε πώς κάνουν τα Σεραφείμ; Χτυπούν τα φτερά τους με έναν ρυθμό …Έτσι χτυπάει και η καρδιά, με παλμό, όταν υπάρχη φτερούγισμα εσωτερικό. Είναι πανηγύρι τότε η ζωή. Εσείς όμως ακόμα είστε δεμένες με τον εαυτό σας∙ δεν λυθήκατε από τον εαυτό σας, κι έτσι η καρδιά δεν έχει ελευθερωθή, για να φθάση σ ’αυτήν την κατάσταση, να σκιρτά από χαρά. Για γευθήτε, βρε παιδιά, πρώτα αυτήν την χαρά και μετά ελάτε να κουβεντιάσουμε!

Από το βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007