Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Ελευθέρα και ζώσα ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Άστοχες οι δηλώσεις του Αγίου Κονίτσης σχετικά με την μισθοδοσία του Ιερού Κλήρου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.  Δυστυχώς νομίζουν ότι ο εναγκαλισμός με το Κράτος βοηθά την Εκκλησία.
Κατάντησαν οι Αρχιερείς και οι Κληρικοί υπάλληλοι του Ελληνικού Δημοσίου. Παίρνουν τον μισθουλάκο τους και κάνουν μετάνοιες στις ορέξεις του κράτους. Ας θυμίσω μόνο το διαζύγιο το οποίο επιβαλλόταν να υπογράψουν οι Αρχιερείς ως υπάλληλοι του Δημοσίου.
Μόνο ο διοικητικός και οικονομικός χωρισμός θα δώσει πνοή και ζωντάνια στην Ελλαδική Εκκλησία. 
Τόσους Αιώνες χωρίς μισθό η Εκκλησία μεγαλούργησε και οι κληρικοί δοξάστηκαν. Τώρα κυκλοφορούν με αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού. Έχουν υπερπολυτελή εξοχικά στο βουνό ή στην θάλασσα. Στην κατοχή τους διαθέτουν πολλά ακίνητα. Στο Κολονάκι πίνουν καφέ στις καλύτερες καφετέριες. Κάνουν διπλή ζωή κ. α. ……..

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ
 Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανὴς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

  « Ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «ΤΟ  ΒΗΜΑ» (Κυριακή, 22.5.2011), ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλη ἰδιαίτερα ἀξιόπιστη πηγή, πληροφορήθηκα μὲ ὀδύνη καὶ ἀγανάκτηση, ὅτι ἡ Κυβέρνηση στὰ νέα, σκληρὰ μέτρα λιτότητος, ποὺ θὰ λάβη κατ’ αὐτᾶς, περιλαμβάνει «κούρεμα» τῶν μισθῶν τῶν κληρικῶν, τοὺς ὁποίους θὰ ἀναλάβη νὰ καλύψη μὲ δικούς της πόρους ἡ Ἐκκλησία.
 
  Ἡ εἴδηση εἶναι ἐξοργιστική. Γιατί ὄχι μόνο ἔχει προσφέρει στὸ Κράτος  ἀσύλληπτα ποσὰ ἡ Ἐκκλησία σὲ χρῆμα καὶ σὲ ἀκίνητη περιουσία ἀπὸ τὸν προπερασμένο αἰώνα, ἀλλὰ καὶ μέχρι σήμερα συνεχίζει νὰ προσφέρη. Ἡ προσφορά της στοὺς γέροντες, στοὺς ἄστεγους, στοὺς ἀσθενεῖς, στοὺς κατακοίτους, στὰ νειάτα, ἀνέρχονται σὲ 100.000.000 ΕΥΡΩ  τὸν χρόνο, κατὰ τοὺς πιὸ μέτριους ὑπολογισμούς.  
Ἔπειτα οἱ ἐφημέριοι - ἰδίως τῆς ὑπαίθρου - πὼς κινοῦνται γιὰ νὰ πᾶνε νὰ ἐξυπηρετήσουν καὶ τὰ πιὸ μακρυνὰ χωριά, φέρνοντας τὴν παρηγοριὰ τοῦ Θεοῦ στοὺς λιγοστοὺς κατοίκους ; Δὲν χρησιμοποιοῦν νερὸ στὰ αὐτοκίνητα, ἀλλὰ βενζίνη, ἡ ὁποία εἶναι δαπανηρή, καὶ τὰ ἔξοδα τὰ βάζουν ἀπὸ τὴν τσέπη τους. Ἔπειτα, ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς Ἱερεῖς, ποῦ ἔχουν συνάψει δάνεια, γιὰ διαφόρους λόγους, πῶς θὰ τὰ ἀποπληρώσουν ; Καί, γενικά, πῶς θὰ τὰ βγάζουν πέρα, ἄν, μάλιστα, σημειωθῆ ὅτι, κατὰ κανόνα, εἶναι πολύτεκνοι ;
  Σᾶς ἐρωτῶ, κύριοί του οἰκονομικοῦ κυβερνητικοῦ Ἐπιτελείου : Τὰ ἔχετε παραδώσει ὅλα στοὺς ξένους καλοθελητές μας ; Ἔχετε γίνει ἀχάριστοι καὶ ἀγνώμονες πρὸς τὴν Ἐκκλησία, τὴν τροφὸ καὶ φρουρὸ τοῦ Ἔθνους ; Τὰ ζυγίζετε ὅλα μὲ τὸ χρῆμα ; Μὲ τὴν φορομπηχτική σας μανία ἔχετε φέρει σὲ ἀπόγνωση τὸν λαό μας.
 Σᾶς προειδοποιῶ : Σταματῆστε αὐτὴ τὴν τακτικὴ καὶ στεῖλτε τὴν περιβόητη «τρόϊκα» στὸν ἀγύριστο, προτοῦ - ἀργὰ ἡ γρήγορα - πάρετε καὶ σεῖς τὸν ἴδιο δρόμο. Διαμαρτύρομαι ἐντόνως. Καὶ στέλνω θερμὰ μηνύματα προσευχῆς πρὸς τὸν Ἅγιο Θεὸ νὰ λυπηθῆ τὴν προσφιλῆ μας Πατρίδα. Ξαναλέω : Σταματῆστε προτοῦ νὰ εἶναι πολὺ ἀργὰ ».

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Καλύτερα να έμενες στον Βόσπορο Παναγιώτατε.


Αγαπώ τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Αγαπώ τον Οικουμενικό Πατριάρχη τον Κύριό μου Κύριο Βαρθολομαίο.
Δεν ημπορώ όμως όσο και αν τον ΑΓΑΠΩ να μην κρίνω τις αστοχίες Του, οι οποίες είναι έξω από την Παράδοση της Εκκλησίας.
Που το βρήκε να Λειτουργεί με εστραμμένο το βλέμμα στους πιστούς και πίσω από την Αγία Τράπεζα. Αυτή είναι Παπική καινοτομία.
Καλύτερα να έμενες στον Βόσπορο Παναγιώτατε.
Τώρα θα ξαναδώσεις τροφή σε πολλούς.
Σε Αγαπώ Πατριάρχη μου αλλά δεν μπορώ την Δύση να την πω Ανατολή.

Δείπνο 3.500 ευρώ για τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Καβάλα - Σε περίοδο λιτότητας και κρίσης

image
Και τους 70 συνδαιτυμόνες, αρχές και προσκεκλημένους
Εγκρίθηκαν τα κονδύλια από την Περιφέρεια Aν. Μακεδονίας Θράκης


Στα αθέατα της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχη Κων/πόλεως κ. Βαρθολομαίου που πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη τις επόμενες μέρες στην Καβάλα κηρύσσοντας την έναρξη διαχριστιανικού συνεδρίου Παύλος-Φίλιπποι, δύο χιλιετίες, το ευρωπαϊκό όραμα του αποστόλου των «Εθνών» και μετέχοντας στα εγκαίνια του συνεδριακού Κέντρου στη Λυδία Καβάλας εντάσσεται η αποκάλυψη του «Χ» ότι ένα από τα επίσημα γεύματα θα κοστίσει 3.500 ευρώ και θα καλύψει ανάγκες 70 συνδαιτυμόνων του.   Ο πατριάρχης δεν θα δοκιμάσει ούτε μια τοπική γεύση, αλλά θα προτείνεται σύμφωνα με τα έγγραφα που έχει στα χέρια της η εφημερίδα μας να φάει φιλέτο σολωμού, ψαρόσουπα μεσογειακή, φαγκρί ή συναγρίδα, μους γιαούρτι με ανανά, ή κακαβιά με χριστόψαρο και φιλέτο γλώσσας με κρέμα λάϊμ και σπαράγγια, γαρίδες ποσέ, με μηλόπιτα με κρέμα μαστίχας, συνοδεία κρασιού από 19-26 ευρώ τη φιάλη. Τα ερωτήματα φυσικά προς τους διοργανωτές κι όχι προς τον προκαθήμενο της ορθοδοξίας είναι: Που είναι οι τοπικές γεύσεις της περιοχής; Γιατί δεν κλήθηκε η κ. Σπανού που βραβεύτηκε για την τοπική κουζίνα της Καβάλας να υποδείξει μενού που να εμπεριέχουν το στοιχείο της νοστιμιάς της τοπικής κουζίνας και της γεύσης χωρίς να ξεφεύγει και σε οικονομικά μεγέθη.

Ο υψηλός φιλοξενούμενος απαιτείται κι επιβάλλεται να έχει την άριστη φιλοξενία μήπως όμως έτσι προκαλούμε σε εποχές λιτότητας, κρίσης και ανεργίας; Μήπως έπρεπε και για λόγους χριστιανικού συμβολισμού να ακολουθείτο δείπνο με την αγιορίτικη λιτότητα κι όχι να ακολουθηθεί η γνωστή πεπατημένη με γκουρμέ γεύματα σεφ από τα ακριβότερα ψάρια, πιάτα και κρασιά; Το τελικό «οκ» για το δείπνο υψηλών απολαύσεων στο ξενοδοχείο Λούσι δόθηκε από τον  αντιπεριφερειάρχη Καβάλας Αρχέλαο Γρανά, όπως αποδεικνύει το σχετικό έγγραφο που  δημοσιεύουμε με θέμα: « Έγκριση δαπάνης εν όψει της επίσκεψης της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητας του οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης».  
Μελαχροινή Μαρτίδου

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Κηφήνες Αρχιερείς.

Ο Αρχιεπίσκοπος έχει κάποιο πρόβλημα υγείας. Συμβαίνουν και αυτά. Του ευχόμαστε ταχυτάτη ανάρρωση.
Χθες η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας αποφάσισε την αναβολή της συγκλήσεως της Ιεραρχίας λόγω της ασθενείας του Αρχιεπισκόπου.
Αν είναι τόσο άχρηστοι ο Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας που χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου είναι ανίκανοι.
 Να παραιτηθούν για να γλιτώσει η Εκκλησία από Κηφήνες Αρχιερείς.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Λόγια χωρίς αξία


Για ποιες αξίες μιλάει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Λιάπης
Όταν δεν μερίμνησε για την αποκατάσταση του Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου;
 Όταν έχει στην εξορία τον Μητροπολίτη Ευρίπου Βασίλειο;
Ο Ιερώνυμος Λιάπης είναι γνήσιο  πνευματικό τέκνο του Σεραφείμ Τίκκα και πιστό αντίγραφο του Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη.
Θα τρίζουν τα κόκαλα του μακαριστού ευεργέτου του Θηβών Νικοδήμου Γραικού ο οποίος παραιτήθηκε για να εκλεχτεί στην θέση του.

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος-μαρτυρία σωτηρίας στρατιώτη

Περιστέρι μου

μαζί με το  παραδοσιακό τραγούδι,  προς τιμήν του Αϊ Γιώργη,
σου υπενθυμίζω εμπειρία με την Φανέρωση του Αϊ Γιώργη στη ζωή του πατέρα μου,
που  πριν μήνες ανέφερα...
Αν βρω λίγο χρόνο,  θα σου αφηγηθώ,  ακόμα  μια μικρή, θαυμαστή ιστορία επέμβασης, του Μεγάλου Αγίου.

.....................................................................................
 Αυτή την  ιστορία,  την ακούμπησε ευγενικά  στα χεράκια της μνήμης  μου,  σοβαρός, αξιόπιστος,  ευλαβής- ώριμης  ηλικίας-  πλοίαρχος, στην Πάτρα, και αφορά τον παππού του.

Ο παππούς, πριν γίνει παππούς- όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται- υπήρξε και παλικάρι εικοσιτριών περίπου ετών, έγγαμο, ήδη,  με τέσσερα τέκνα.
  Στην Καταστροφή του 1922, οι Τούρκοι το παλικάρι το  αιχμαλώτισαν και το έστειλαν μαζί με άλλους δέσμιους  Έλληνες, στα εξοντωτικά Τάγματα Εργασίας(Αμελέ Ταμπουρού),  στα ενδότερα της Ανατολίας, προκειμένου να τους  πεθάνουν μια ώρα αρχύτερα, κάτω από δαιμονικές συνθήκες - απάνθρωπες .

Τον παππού, τον ονόμαζαν Γεώργιο.
Απλός άνθρωπος του λαού, και ευλαβείτο εξαιρετικά, τον ομώνυμο Άγιο Μεγαλομάρτυρα.
Τον είχε προστάτη του.

Ζούσε από μικρός με χριστιανική συνείδηση, αλλά – ιδιαίτατα- στην επώδυνη φάση της αιχμαλωσίας,
βύθισε παθιασμένα
- μέχρι και τα νύχια των χεριών της καρδιάς- στης προσευχής το χοντρό παλαμάρι-
 κρατώντας
 - με τη θεία βοήθεια της επίκλησης του Ονόματος του Ιησού-
 το κεφάλι του νού,
έξω απ’ τα νερά της μαύρης Αβύσσου
 που ζήταγε να τον πνίξει.

Απελπισία και κακουχία μέχρι θανάτου, σχεδόν, πλην,
"μακάριοι οι ελπίζοντες επί Κύριον".

Και ο στρατιώτης - ο εν Μικρασία αιχμάλωτος- Γεώργιος, θερμώς ήλπιζε.
Και εκτενώς, μυστικά προσευχόταν.

Εκεί στον άρρητο ζόφο της οδύνης - της ψυχής και του σώματος- έξαφνα- μέρα, ή βράδυ,
δε θυμούμαι, αν μου είπε ο καπετάνιος- είδε μπροστά του, με ορθάνοιχτα μάτια- ολοζώντανο- τον Αϊ Γιώργη, καβαλάρη πάνω σε άλογο, αρματωμένο, όπως οι αγιογράφοι- με σέβας- τον ιστορούνε.

Μαρμάρωσε.

Κοίταξε το Γιώργη,  για ατέλειωτα δευτερόλεπτα
-  σοβαρός, φοβερός, μεγαλόπρεπος ο Άγιος-
 μέσα στα μάτια.

Το βλέμμα Του- Φως, θεόσταλτη αστραπή- έλαμψε ελπιδοφόρα -
 στου πόνου,  τη νύχτα.

Η φωνή του, με επιβλητικότητα κεραυνού, μια -μόνο- λέξη, εκτόξευσε:

- ΦΥΓΕ!

Κι εχάθη απ' εμπρός  του.

Ο νεαρός αιχμάλωτος στρατιώτης, ο Γιώργης, συγκινημένος όσο δεν περιγράφεται,
αποφασισμένος, πια-  για ζωή και για θάνατο-
όρθωσε σαν αετός, της ψυχής τα φτερά,
οπλισμένος με θάρρος και  ελπίδα ουράνια .

Ψιθύρισε, συνωμοτικά,  στους συγκρατούμενους, που βρίσκονταν  παραδίπλα:

- Θα πάρω δρόμο!

- Θα λευτερωθώ!

Είδα τον Άϊ Γιώργη, ζωντανό,  ολοζώντανο σας λέω- να φύγω- με πρόσταξε!

Θα τον ακούσω!

- Ποιος θά ‘ ρθει κοντά μου;

Μη φοβόσαστε!

Θα μας δώσει βοήθεια!

Θα μας σώσει!

'Τον κοίταξαν τρομοκρατημένοι, ξεπνοημένοι, οι άλλοι.

Δυο τρεις, μόνο, τον πίστεψαν και πήραν το ρίσκο να πάνε μαζί του.

Ευθύς, σταυροκοπήθηκαν με δέος, επικαλούμενοι
 του Τροπαιοφόρου τη Χάρη, και ξεκίνησαν προχωρώντας κατά την κεντρική πύλη,
του - άγρυπνα φυλασσόμενου- τούρκικου στρατοπέδου.

Πέρασαν από κάμποσες ενδιάμεσες μικρότερες πόρτες.
Τις φύλαγαν βαριά οπλισμένοι, κτηνώδεις φρουροί.


Και -ω του θαύματος- που αναφωνούν,  οι παλιές φυλλάδες- περνάγαν απαρατήρητοι –
αόρατοι, απ' τον κάθε έλεγχο, ενώ ο άγριος φρουρός έστεκε εκεί, όρθιος, μπροστά τους, με ορθάνοιχτα μάτια-  πλην- να τους δεί δεν μπορούσε!

- Θεία δύναμη τους περιφρουρούσε, τους σκέπαζε!

Ούτε τους έβλεπαν, ούτε τους άκουγαν, ούτε τους ένιωθαν...

Η εμπειρία, με λόγια, δεν περιγράφεται.

Οι παρουσίες τους, για τους Τούρκους αόρατες!

- Το πιστεύεις;

- Εδώ που φτάσαμε πιά,  με  ΔΝΤ που μας έπεσε στο κεφάλι,  ό λ α τα πιστεύω, μανδάμ
- μη ρωτάς - τι έγινε, λοιπόν, παρακάτω;

- Περπατούσαν, απλά,  προς τη λυτρωτική έξοδο-ανεμπόδιστοι!

Απλώς, δραπετεύσαν, λες και πηγαίναν περίπατο,  χωρίς να λυθεί, ούτε ρουθούνι!

Πεζοπορώντας, στη συνέχεια, μέρες και μέρες ατέλειωτες, με πείνα, με χτυποκάρδια, με κινδύνους για κακό συναπάντημα,  με προφυλάξεις , πάντα με αδιάλειπτη προσευχή - ως θώρακα ψυχικής προστασίας- πάντα προσβλέποντες στη βοήθεια την άνωθεν,
κατόρθωσαν κι έφτασαν σώοι, αβλαβείς και ευλαβέστατοι, με Χαρά μέχρι θανάτου, στα πάτρια εδάφη...

Ο παππούς, Γιώργης, επί χρόνια μετά, ζωγράφιζε
με λέξεις  και, ξαναζωγράφιζε στα παιδιά,
 και στα παιδιά των παιδιών του,  τα υπερφυσικά γεγονότα.

Κοσμογυρισμένος καπετάνιος, κι ο Γιώργης ο εγγονός, που μου αφηγήθηκε με συγκίνηση, του παππού του,  τη συγκλονιστική  ιστορία...
............................................................................

Γι αυτό σου λέω, λατρεμένο μου...

Μην απελπίζεσαι, όταν τα πράγματα, σού φαίνονται δύσκολα.

Εσύ, θα πράξεις  ό,τι καλύτερο περνάει απ'το χέρι σου.

Η έκβαση των πραγμάτων δεν ανήκει σε σένα.

Αν Εκείνος, θέλει- αν κρίνει- μας δίνει τη λύτρωση από κάθε δοκιμασία με τις μεσιτείες των μεγάλων αγίων, που Τον αγάπησαν μέχρι θυσίας του τιμίου τους αίματος...

Οι άγιοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ζωντανοί!

Πιο ζωντανοί απο μένα που σου γράφω,  κάθε τόσο,  μηνύματα στο μπουκάλι.
Πιο ζωντανοί κι από σένα που τα αλιεύεις στο κυβερνο-πέλαγος...

Όταν φτάνουν τα δύσκολα, μικρό αετόπουλο, τότε ακόμα πιο έντονα, να ενεργείς,
 με αδιάλειπτη προσευχή και με θεία ελπίδα!

Στο υπογράφω, αφιλοκερδώς, ανιδιοτελώς, εξ εμπειρίας, και λειτουργεί
με την αναπόδραστη δύναμη, που έχουν της Φύσης, οι νόμοι:

Η σωτηρία της ψυχής και του σώματος, για να ανατείλει,
πρέπει 
-εκ βάθους καρδίας- 
πρώτα
να την πιστέψεις!

Έδωσε έμφαση σ' αυτό, και  το α ψ ε υ δ έ ς στόμα
 του Αναστημένου Θεάνθρωπου:

"Ει δύνασαι πιστεύσαι,
π ά ν τ α
δυνατά τω πιστεύοντι. "

(Μάρκου θ΄στ. 23)

Σαλογραία

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Ο ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

 

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο intv. gr - amen. gr ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, αγαπητοί συνοδίτες, αναφέρεται στον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό, του οποίου χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος και υπηρέτησε στην Αυστραλία μόλις ένα έτος (2001), ως εξής:
Ἔχω τὴν μεγαλειώδη τιμὴ νὰ ἕλκω τὴν ἀρχιερωσύνη μου …ἀπὸ τὸν Παναγιώτατο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο… τῇ προτάσει τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Στυλιανοῦ —εἰλικρινῶς τὸ λέω αὐτὸ μὲ συγκίνηση βαθειά— Πατρός μου καὶ εὐεργέτου μου, διϊστορικῶς καὶ διαχρονικῶς, ἄσχετα ἂν βρίσκομαι ὑπὸ τὸ ὁμοφώριό του ἢ ὄχι, ὁ Αὐστραλίας Στυλιανὸς θὰ εἶναι γιὰ μένα ὁ Πατέρας μου καὶ ὁ εὐεργέτης μου...

Αξίζει, νομίζω, να υπενθυμίσουμε εδώ τι είχε γράψει στην εφημερίδα
Το Βήμα της Εκκλησίας της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας (Μάρτιος 2006) ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός για την περίπτωση του Μητροπολίτου Πειραιώς. Ο κ. Στυλιανός είχε στείλει επιστολή προ της εκλογής του κ. Σεραφείμ στον Πειραιά σε όλους τους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, ζητώντας τους ουσιαστικά να μην τον ψηφίσουν. Γράφει λοιπόν:
Εκθέτοντας πάντως και δημοσιοποιώντας αδιάψευστα πειστήρια (από το επίσημο Υπηρεσιακό Αρχείο της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας) περί του τρόπου με τον οποίο μας επαγίδευσε εις το να μας υποκλέψει το ιερώτατο Επισκοπικό αξίωμα ο εκ της Εκκλησίας της Ελλάδος ενσκήψας τραγικός τσαρλατάνος Αρχιμ. Σεραφείμ Μεντζελόπουλος, δεν είχαμε την αξίωση, μήτε ασφαλώς την αφέλεια να πιστεύσουμε, ότι θα εματαιώναμε την ως ‘άριστα’ ενορχηστρωμένη από τους πρωτεργάτες της «Χρυσοπηγής» εκλογή του, εις την Μητρόπολη Πειραιώς.
Έπρεπε όμως να μάθουν και να ξέρουν ποιόν επί τέλους εκλέγουν με τόσες τυμπανοκρουσίες και ασυναγώνιστον από άλλον συνυποψήφιο (!), για να μην μπορούν να επικαλεσθούν αργότερα άγνοια ή δήθεν παραπληροφόρηση. Εφ’ όσον δηλαδή εις ένα έκαστο των μελών της εν Αθήναις συνελθούσης Συνόδου της Ιεραρχίας εστάλη με φαξ, τουλάχιστον εβδομάδα προ των εκλογών, από την δική μας υπεύθυνη πηγή η σχετική ενημέρωση, θα περιμέναμε το ολιγώτερο κάποιον προβληματισμό ανησυχίας, ή να εζητείτο −από μερίδα έστω των σεβομένων την θρυλούμενη «εν Αγίω Πνεύματι εκλογή» Ιεραρχών− στοιχειώδης έλεγχος των καταγγελλομένων. Μη λησμονούμε άλλωστε ότι ακόμη και κατά την ύστατη στιγμή προ της χειροτονίας (σε όποιο βαθμό της Ιερωσύνης, πόσο μάλλον του Επισκόπου!), εάν ήθελε εγερθεί δημόσια και αξιόπιστη αντίρρηση, επιβάλλεται ο σχετικός έλεγχος αμέσως, ώστε να θεωρείται όντως «λαοπρόβλητος» και «θεοπρόβλητος» ο χειροτονούμενος, «ίνα μη υπό αναξίων τα θειότατα τελεσιουργώνται» (όπως δικαίως απαιτεί η «Συμμαρτυρία του Πνευματικού», ήδη από την εις Διάκονο χειροτονία).
Εξ όσων όμως εδημοσιεύθησαν μέχρι στιγμής στα επίσημα Δελτία ειδήσεων, τέτοια ευαισθησία δεν φαίνεται ούτε κατά διάνοια να πέρασε από τις συνειδήσεις των εκλεκτόρων, έστω και ενός για δείγμα! Αντιθέτως, 2 επί 72 ή 74 εκλεκτόρων Μητροπολιτών έλαβεν, ο άλλοτε ‘αποδιοπομπαίος’ και περιφρονούμενος, ψήφους 63, ως ανεγράφη!
Αυτό είναι ατυχώς το κλίμα που κατορθώνει να επιβάλει ισοπεδωτικά ή ‘ενός ανδρός Αρχή’ εις τον ιερώτατο θεσμό της Εκκλησίας που ονομάζομε από τους Αποστολικούς χρόνους ‘Σύνοδο’, και είναι ως γνωστόν, συνώνυμος του όρου ‘Εκκλησία’!
Και διερωτάται κανείς, με δικαιολογημένη αγανάκτηση, πώς είναι δυνατόν να λησμονούν και να αποπιούνται τις εν προκειμένω τρομερές ευθύνες των, όχι μόνον οι Επίσκοποι (οι πρώτοι πάντως ένοχοι και υπεύθυνοι!) αλλά και τα μέλη όλων των άλλων συλλογικών Σωμάτων στις διάφορες τάξεις του λαού του Θεού (Θεολογικές Σχολές, Μοναστήρια, ιδίως του Αγ. Όρους, πολυάνθρωπες Ενορίες και πλείστες όσες Χριστιανικές Αδελφότητες, κ.ἄ.;).
Αντιθέτως, οι εν Ελλάδι και εν Αυστραλία Δημοσιογράφοι, έσπευσαν εντόνως εντυπωσιασμένοι από τις γενόμενες αποκαλύψεις μας− να ζητήσουν εκτενέστερη ενημέρωση, πράγμα όμως που επιμελώς αποφύγαμε, παραπέμποντας όλους μόνο εις όσα περιέχει η έκδοση του ‘ΒΗΜΑΤΟΣ της Εκκλησίας’. Τα αυτά πρέπει να λεχθούν και για πλήθος πιστών, Κληρικών και λαϊκών, που ζητούσαν επειγόντως την Εφημερίδα μας.
Θα μπορούσαμε βέβαια και άλλα βαρυσήμαντα τεκμήρια να παρουσιάσουμε, τα οποία χαρακτηρίζουν εις το διηνεκές το γενικό ήθος και την ψυχοπαθολογική κατάσταση του νέου Μητροπoλίτη Πειραιώς Σεραφείμ Μεντζελοπούλου. Δεν το πράττομε όμως, διότι με όσα ήδη κατηγγείλαμε εδώ, εδόθη επαρκής απάντηση εις τους εν Ελλάδι ‘διαπορούντας’ πώς έγινε εν Αυστραλία Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως ο περιπετειώδης Αρχιμανδρίτης.

Στη συνέχεια του συγκεκριμένου άρθρου ο Αυστραλίας Στυλιανός αναφέρεται στην περίπτωση του αφορισμένου Ν. Σωτηροπούλου και στην δική μας παρέμβαση για το θέμα στην Ι. Μονή Γηροκομείου Πατρών.
Διαβάστε εδώ.
Πηγή: Ιδιωτική Οδός