Ευσεβιστικές ακρότητες
Αιρέσεις χωρίς επίσημη ταυτότητα
Κώστας Νούσης, Θεολόγος – Φιλόλογος
Ίσως ακούγεται βαρύς ο χαρακτηρισμός του αιρετικού, ειδικά
όταν προσάπτεται σε ορθοδόξους κατά την εξωτερική τους ταυτότητα και ομολογία.
Ωστόσο, εκείνο που μετράει, για μας τους Ορθοδόξους εξάπαντος, είναι η
εσωτερική πραγματικότητα και καθαρότητα. Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε
ευκαίρως ακαίρως ότι η αίρεση εδράζεται προπαντός στη νοοτροπία και στο ήθος,
παρά στην παπαγαλίστικη διακήρυξη κάποιων δογματικών όρων και ορισμών, οι
οποίοι συνηθέστατα είναι δυσνόητοι – και ακατανόητοι πολλάκις – στους εκφορείς
τους.
Βασικό χαρακτηριστικό των απανταχού αιρετικών είναι η
εξωτερική, η ψευδεπίγραφη ευσέβεια (: ευσεβισμός) και ο άκρατος, ο στυγνός, ο
πνιγηρός ηθικισμός. Αν θα θέλαμε να δούμε αυτήν την κατηγορία «ορθοδόξων»
χριστιανών στη χώρα μας, θα πέφταμε αναπόφευκτα πάνω στους αποκαλούμενους
Οργανωσιακούς.