Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Μήπως ήλθε ο καιρός για μια περίοδο Βασιλευόμενης Δημοκρατίας;


Πέρασαν από την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας από το 1973 που το δικτατορικό καθεστώς κατάργησε τη βασιλεία οι παρακάτω Πρόεδροι:

Γεώργιος Παπαδόπουλος (1973) (δικτάτωρ)
Φαίδων Γκιζίκης (1973 - 1974) (διορισμένος από το δικτατορικό καθεστώς)
Μιχαήλ Στασινόπουλος (1974 - 1975)
Κωνσταντίνος Τσάτσος (1975 - 1980)
Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής (1980 - 1985)
Ιωάννης Αλευράς (1985) (προσωρινά)
Χρήστος Σαρτζετάκης (1985 - 1990)
Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής (1990 - 1995)
Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος (1995 - 2005)
Κάρολος Παπούλιας (2005 - )

Οι περισσότεροι ως να μην υπήρχαν, μόνο για διαβεβαιώσεις πρεσβευτών, δεξιώσεις και βόλτες στο εσωτερικό και εξωτερικό. . 
Έλεγαν ΝΑΙ στα όσα ο εκάστοτε πρωθυπουργός που δια των ψήφων του τον διόριζε.

Μήπως ήλθε ο καιρός για μια περίοδο Βασιλευόμενης Δημοκρατίας;

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Αυτό δεν λέγεται “άνοιξη”

ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ

         The Arab Spring… Αυτή ήταν η κωδική ονομασία που έδωσε η Δύση στη διαρκή επανάσταση των αραβικών χωρών και της ευρύτερης περιοχής, που ξεκίνησε από την Τυνησία, συνεχίστηκε στην Αίγυπτο, κορυφώθηκε στη Λιβύη, και έχει πλέον στραμμένα τα βέλη της στη Συρία.
Ο Μπεν Αλί, ο Μουμπάρακ και ο Καντάφι είδαν την πολυετή μονοκρατορία τους να καταρρέει. Μέσα στη βία και το αίμα. Κι αν με τον Μπεν Αλί… λίγοι ασχολούνται, ο Χόσνι Μουμπάρακ και ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν δυο περιπτώσεις εκπεσόντων ηγετών, που συγκέντρωσαν πάνω τους το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ο πρώην Πρόεδρος της Αιγύπτου, βρίσκεται στη φυλακή, και οι νεώτερες εικόνες που έχουμε, τον δείχνουν πάνω σε ένα κρεβάτι-φορείο, πίσω από κλουβί, στην αίθουσα του δικαστηρίου όπου κλήθηκε να απολογηθεί.
Ο Μουαμάρ Καντάφι είναι από χθες νεκρός. Στη Σύρτη, την πόλη όπου γεννήθηκε, έμελλε να πεθάνει. Μέσα στη βία. Με τους αντάρτες να τον περιφέρουν στην πόλη, προτού πεθάνει στα χέρια τους. Και τις σκηνές να καταγράφονται από κινητά τηλέφωνα, ώστε να έχουν η Δύση και η… Ιστορία, τα πειστήρια που χρειάζονται.
Το θέαμα της δολοφονίας του Μουαμάρ Καντάφι ήταν επιεικώς αποτρόπαιο. Ίσως και να ξεπέρασε τις σκηνές με τον απαγχονισμό του Σαντάμ Χουσεϊν στο Ιράκ, τότε που ο επίσης εκπεσών ηγέτης της Βαγδάτης ξέσπασε κατά των τιμωρών του, προτού του φορέσουν τη μαύρη κουκούλα, και τραβήξουν το σχοινί γύρω από τον λαιμό του.
Την είδηση του θανάτου του Μουαμάρ Καντάφι, ακολούθησαν πανηγυρισμοί πολιτών σε όλη τη Λιβύη. Αλλά και λόγια χαράς, από τους επικεφαλείς του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου, και της Δύσης.
Κάπου εδώ, η υποκρισία αρχίζει να γίνεται εξοργιστική. Οι πολίτες της Λιβύης που έζησαν και υπέστησαν δεινά από την πολυδεκαετή τυραννία του Μουαμάρ Καντάφι, δικαιούνται να βιώνουν και να εκφράζουν τέτοια συναισθήματα. Οι υπόλοιποι όμως;
Οι νέοι ηγέτες της Λιβύης, που απαρτίζουν το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, ήταν στην πλειοψηφία τους, αν όχι στην… ολότητά τους, συνεργάτες του Μουαμάρ Καντάφι. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Για μερικά, ή και πολλά ακόμη χρόνια. Κατείχαν δημόσιες θέσεις και αξιώματα, έγιναν υπουργοί και δικαστικοί, απόλαυσαν για κάποιο διάστημα τα… αγαθά της τυραννίας. Τότε προφανώς είχαν… περιορισμένη όραση, και αντίστοιχα μειωμένη αντιληπτική ικανότητα.
Για τους ηγέτες της Δύσης, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Οι περισσότεροι υπήρξαν επί μακρά σειρά ετών, διεθνείς εταίροι του καθεστώτος της Λιβύης. Το πετρέλαιο της χώρας βλέπετε, είναι εξαιρετικά καθαρό και ποιοτικό, ώστε όλες οι μεγάλες δυνάμεις να επιθυμούν να συνάψουν συμβόλαια συνεργασίας με τον Καντάφι.
Τότε, δεν έβλεπαν, ή παρέκαμπταν την «τυραννική» διακυβέρνηση του συνταγματάρχη. Δεν άκουγαν τον λαό της Λιβύης να εκλιπαρεί για βοήθεια. «Ξέχασαν» ακόμη και τον βομβιστή του Λόκερμπι, ή άλλες τρομοκρατικές ενέργειες και δράσεις.
Από τη διάσημη σκηνή του Μουαμάρ Καντάφι, σε όλα τα μεγάλα διεθνή γεγονότα, πέρασαν σχεδόν όλοι οι σημαντικοί ηγέτες του πλανήτη, τις τελευταίες δεκαετίες. Ο ίδιος ο συνταγματάρχης είχε γίνει δεκτός… παντού. Από τον ΟΗΕ μέχρι την Ευρώπη και την Αμερική.
Όταν το ΝΑΤΟ αποφάσισε να βομβαρδίσει τη Λιβύη, βλέποντας ότι οι ντόπιοι αντάρτες δεν επαρκούσαν για να ανατρέψουν το καθεστώς Καντάφι, ο μεγάλος γιος του συνταγματάρχη, Σαϊφ αλ-Ισλάμ, είχε αποκαλύψει, ενδεχομένως άθελά του, ένα περίπλοκο παρασκήνιο: «Αν θέλουν να κάνουμε νέες συμφωνίες για το πετρέλαιο, σε πιο χαμηλές τιμές, ας έρθουν σε εμάς. Όχι στους αντάρτες», είχε πει.
Γιατί, την ώρα που οι βομβαρδισμοί συνεχίζονταν, και το καθεστώς Καντάφι δεν είχε ακόμη ανατραπεί, όλες οι δυτικές κυβερνήσεις έσπευσαν να αναγνωρίσουν το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο. Και να κλείσουν μαζί του συμφωνίες για την εξαγωγή πετρελαίου.
Αυτό φυσικά δεν λέγεται «άνοιξη». Αλλά μάλλον, βαρύς χειμώνας. Οι ισχυροί του πλανήτη παραγνωρίζουν ότι στην εποχή της δικτυακής επανάστασης, λίγα πράγματα μπορούν να μείνουν κρυφά. Και ακόμη λιγότερα, να παραμείνουν ανεξήγητα.  
Από   statesmen.gr

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Απάντηση Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ στον Υπουργό κ. Σηφουνάκη


 
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332 e-mail: impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 12 Ὀκτωβρίου 2011
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ἀπό 11/10/2011 Ἀνακοίνωσις τοῦ Ἐξοχωτάτου κ. Ὑπουργοῦ Ὑποδομῶν κ. Ν. Σηφουνάκη, ἀρχιτέκτονος κατά τό ἐπάγγελμα ἀποτελεῖ μία ἀκόμη ἁπτή ἀπόδειξη ὅτι οἱ ἐνασχολούμενοι μέ τά δημόσια πράγματα πολιτικοί ἄνδρες θά πρέπει νά μετέχουν καί νομικῆς παιδείας ἀπαρεγκλίτως διότι ἄλλως ὑποπίπτουν σέ σφάλματα πού ἀπομειώνουν τό κῦρος καί τήν ἀξιοπιστία τῆς Κυβερνήσεως

  θέσις τοῦ Ἐξοχωτάτου Κυρίου Ὑπουργοῦ διά τήν μισθοδοσία τοῦ Ἐφημεριακοῦ Κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος προσκρούει στό Σύνταγμα τῆς Χώρας, στίς ἀρχές τοῦ Κράτους Δικαίου, στό Δικαιϊκό μας σύστημα καί στό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο τά ὁποῖα φέρεται ἀγνοῶν Ἐξοχώτατος Κύριος Ὑπουργός, διότι μισθοδοσία τοῦ Ἐφημεριακοῦ κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί λειτουργία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως δέν ἀποτελεῖ μία εὐγνώμονα ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία πράξη ἀναγνωρίσεως τοῦ ὑψίστου ἐθνικοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας διά τήν διατήρηση μέσα στά πεντακόσια χρόνια βάναυσης τουρκικῆς ἰσλαμικῆς κυριαρχίας τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοπροσωπείας, ἐφὅσον ἱστορικά εἶναι διακριβωμένο ὅτι ὅποιος ἐξισλαμίζετο ἐν ταὐτῷ ἐκτουρκίζετο

Ἀλλά εἶναι συμβατική ὑποχρέωση τοῦ Κράτους διότι ἀπό τοῦ ἔτους 1835 μέχρι σήμερα τό 96% τῆς περιουσίας τῆς Ἐκκλησίας πού μετρᾶ στόν τόπο αὐτό δύο χιλιάδες ἔτη ζωῆς ἔχει μέ πολλούς τρόπους οὐσιαστικά δημευθεῖ ἀπό τό Ἑλληνικό Δημόσιο τό ὁποῖο σέ ἀντίδοση ἔχει ἀναλάβει συμβατικῶς τήν ὡς εἴρηται ὑποχρέωσι καί ἑπομένως ἐάν θελήσει νά ἀποστῇ ἀπό αὐτήν, θά πρέπει νά ἐπιστρέψει στό ἀκέραιο αὐτή τήν περιουσία νά τήν ἀποζημιώσει οἰκονομικῶς.

Ἕνιοι ὁπλισμένοι μέ μόνο τό θράσος τῆς ἀγνοίας τους, εὐτελίζονται ἰσχυριζόμενοι ὅτι δῆθεν ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει δῆθεν νομίμους τίτλους κυριότητος. Ἀγνοῦν ὅμως ὅτι στό ἄρθρο 51 τοῦ εἰσαγωγικοῦ Νόμου τοῦ ἐν ἰσχύι Ἀστικοῦ Κώδικος τῆς χώρας, προβλέπεται σαφῶς ὅτι: «ἡ ἀπόκτηση κυριότητας ἤ ἄλλου ἐμπραγμάτου δικαιώματος πρίν ἀπό τήν εἰσαγωγή τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα κρίνεται κατά τό δίκαιο πού ἴσχυε ὅταν ἔγιναν τά πραγματικά γεγονότα γιά τήν ἀπόκτησή τους». 

Ἑπομένως εἶναι πρόδηλος ἡ νομική ἰσχύς τῶν τίτλων κυριότητος τῶν Βυζαντινῶν Αὐτοκρατόρων καί τῶν κατακτητῶν Ὀθωμανῶν Σουλτάνων. Αὐτή ἦταν ἡ νομική βάσις τῆς δικαιώσεως τῶν δέκα Ἱερῶν Μονῶν ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο μέ τίς γνωστές Ἀποφάσεις μετά τήν περιλάλητη ἐπίθεση τοῦ λεγομένου Νόμου Τρίτση στήν ἐναπομείνασα Μοναστηριακή περιουσία καί διά τόν λόγον αὐτόν τό Ἑλληνικό Δημόσιο ἀτάκτως ὑπανεχώρησε διότι θά ἔπρεπε νά καταβάλῇ δισεκατομμύρια πρός ἀποζημίωση. 

Ἑπομένως ἡ διακοπή τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως θά εἶναι ἐφικτή νομικῶς καί συνταγματικῶς ἐάν ἡ Ἑλληνική Πολιτεία ἐπιστρέψει τήν Ἐκκλησιαστική περιουσία ἤ τήν ἀποζημιώσει σχετικῶς καί ἐννοεῖται ὅτι τό τίμημα εἶναι ἀνυπολόγιστο. 

Μόνο ἡ περιουσία πού ἐδημεύθη ἀπό τήν Βαυαρική Ἀντιβασιλεία, μέ ἁπλή ἀπόφασή της χωρίς νόμο τοῦ Κράτους καί ἄνευ οὐδεμιᾶς ἀποζημιώσεως τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Σπυρίδωνος Πειραιῶς ἐκτείνετο σέ ὅλη τήν Πειραϊκή χερσόνησο. 


Ἀντιλαμβάνεται κανείς ἑπομένως τά μεγέθη. Τῶν 225 περίπου ἑκατομμυρίων κατ’ ἔτος πού ἀπαιτοῦνται διά τήν μισθοδοσία τοῦ Κλήρου μέ τούς γλίσχρους καί ὄχι παχυλούς πού ἀναφέρει ἀναποδείκτως ὁ κ. Ὑπουργός μισθούς τῶν 800 ἕως 1.500 Ευρώ μετά 35ετία καί συνταξιοδότηση στά 70 ἔτη καί τήν λειτουργία τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων καί τῶν τρισεκατομμυρίων Εὐρώ πού θά ἀπαιτηθοῦν γιά τήν ἀποζημίωσι τῆς ἁρπαγείσης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας ὅπως ἡ νομολογία τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου πλέον ὁρίζει. 

Διανοεῖται κανείς ἐάν δύναται ἡ Ἑλληνική Πολιτεία νά ἀποζημιώσει μόνο τήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς ἤ νά τῆς ἐπιστρέψει τήν Πειραϊκή χερσόνησο πού τῆς ἅρπαξε παρά πᾶσαν ἠθικήν ἀρχήν καί κατά παράβασιν τοῦ Κράτους δικαίου; Συνεπῶς οἱ ἐπιθυμοῦντες νά ἀρθρώσουν ὑπεύθυνο πολιτικό λόγο ἄς ἐγκύπτουν στά θέματα διά νά μή ἀποδεικνύεται ὁ λόγος τους ἕωλος καί ἀνεπέρειστος.
Παρόμοια ἔκπληξη μοῦ προξένησε ἡ ὁλοκληρωτικῆς νοοτροπίας διακήρυξι τῆς κας Ἑλένης Γλύκατζη Ἀρβελέρ στήν πόλη τοῦ Πειραιᾶ, ἡ ὁποία δήλωσε σέ μουσική ἐκδήλωση πού παρίστατο ὅτι ὑφίσταται ἀναγκαιότης δημεύσεως τῆς ἐναπομεινάσης Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας. 
Ἐρωτᾶται ἡ κ. Πρύτανις ἄν αὐτό συνάδει μέ τίς Εὐρωπαϊκές ἀρχές τοῦ Κράτους δικαίου καί τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Πολιτισμοῦ;

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Διακοπή μισθοδοσίας του κλήρου ζητάει ο Νίκος Σηφουνάκης

του Αντώνη Τριανταφύλλου                            Από το Amen.gr
Την έναρξη διαλόγου με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και απώτερο στόχο την πλήρη διακοπή της μισθοδοσίας για το σύνολο του κλήρου από το κράτος ζητάει ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Νίκος Σηφουνάκης. Η πρότασή του αυτή «κρύβεται» πίσω από τις λέξεις μιας μακροσκελούς ανακοίνωσης της οποίας το ύφος και το λεξιλόγιο απέχουν από αυτά που συνήθως χαρακτηρίζονται ως ήπιος και μετριοπαθής πολιτικός λόγος.

Σε ευθεία και ολομέτωπη επίθεση κατά του συνόλου της διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος, ακόμα και κατά ενός απλού ιερωμένου, προχώρησε την Τρίτη ο Νίκος Σηφουνάκης. Με μια πρώτη ανάγνωση της μακροσκελούς δήλωσης του υφυπουργού Υποδομών, τις αφορμές για το αιχμηρό του κείμενο φαίνεται ότι έδωσαν το ανακοινωθέν της Συνόδου της Ιεραρχίας της περασμένης Παρασκευής για την οικονομική κρίση, αλλά και οι δηλώσεις ενός απλού ιερωμένου. Με μια προσεκτική ανάγνωση όμως ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί ότι η βαθύτερη αιτία για την έκδοση αυτής της ανακοίνωσης είναι η επαναφορά του μόνιμου αιτήματος του κ. Σηφουνάκη για τον πλήρη διαχωρισμό των διακριτών ρόλων Πολιτείας και Εκκλησίας.
Είναι γεγονός πάντος ότι η πρόταση που διατυπώνει ο κ. Νίκος Σηφουνάκης ευθυγραμμίζεται πλήρως με φερόμενη ως πρόταση της Τρόικας - στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος - για αρχική μείωση στο μισό της κρατικής δαπάνης για τη μισθοδοσία του κλήρου, αλλά σε πλήρη αντίθεση με τις διαβεβαιώσεις που έχει παράσχει ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος προς την Ιερά Σύνοδο και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο για το θέμα της μισθοδοσίας.
η ανακοίνωση

Ο υφυπουργός Υποδομών στην ανακοίνωσή του η οποία είναι γραμμένη σε ιδιαίτερα σκληρό ύφος υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι «στην κατεύθυνση της ανευθυνότητας κινείται και η συμπεριφορά των γνωστών ακροδεξιών κύκλων της ιεραρχίας της εκκλησίας, η οποία αντί να προστρέξει και να συνεισφέρει πατριδο- δημοκοπεί για να αποφύγει τις πρέπουσες αποφάσεις και να συνδράμει το έθνος. Έτσι οδήγησαν την ιεραρχία της εκκλησίας στην τελευταία απόφαση, δείγμα απτό μικροκομματισμού και πολιτικαντισμού».
Ο κ. Νίκος Σηφουνάκης στη μακροσκελή του ανακοίνωση επιχειρεί να συμπλέξει κυβερνητικές και πολιτικές ρητορείες και κατευθύνσεις του παρελθόντος με τον εκκλησιαστικό λόγο.
«Η χώρα μας διέρχεται δύσκολες μέρες» αναφέρει αρχικά ο υφυπουργός Υποδομών σημειώνοντας ότι «επί δυο χρόνια η εκλεγμένη κυβέρνηση προσπαθεί ν’ αποτρέψει την ολοκληρωτική κατάρρευση. Οι μέρες και οι στιγμές γίνονται κρισιμότερες από την πολιτική σύγχυση που ουσιαστικά και επικοινωνιακά βιώνει ο έλληνας πολίτης. Έχει φθάσει σε σημείο, που ο αριστερός λόγος να ταυτίζεται με τον δεξιό και αντίστροφα και οι εκφραστές του συναγωνίζονται σε ανευθυνότητα - ξανά στο όνομα των μικροκομματικών υπολογισμών τους - όπως και πριν είκοσι δύο χρόνια. Αυτή η δεξιά και αυτή η αριστερά είναι μέρος του πολιτικού συστήματος το οποίο η αριστερά λοιδορεί και η δεξιά το ψέγει επειδή δεν ελήφθησαν, ως έπρεπε στο παρελθόν, αντιδημοφιλείς αποφάσεις που θα έσωζαν τη χώρα».
Παράλληλα ασκεί κριτική στην προηγούμενη κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι «σήμερα που η κυβέρνηση αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη, πράττουν το ίδιο, και κυρίως η δεξιά – κύρια υπεύθυνη της κρίσης - που δραπέτευσε από την κυβέρνηση το φθινόπωρο του 2009, και δύο χρόνια μετά προτείνει συνταγή που δεν αποδέχονται ούτε οι ομοϊδεάτες της Ευρώπης».
Και σε αυτό το σημείο εμπλέκει στην πολιτική και την Εκκλησία ισχυριζόμενος ότι «στην κατεύθυνση της ανευθυνότητας κινείται και η συμπεριφορά των γνωστών ακροδεξιών κύκλων της ιεραρχίας της εκκλησίας, η οποία αντί να προστρέξει και να συνεισφέρει πατριδο- δημοκοπεί για να αποφύγει τις πρέπουσες αποφάσεις και να συνδράμει το έθνος. Έτσι οδήγησαν την ιεραρχία της εκκλησίας στην τελευταία απόφαση, δείγμα απτό μικροκομματισμού και πολιτικαντισμού».
Επιχειρεί, ωστόσο, να απεμπλέξει από τους παραπάνω ισχυρισμούς του τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο. «Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδας, άνθρωπος με ιστορία και αποδεδειγμένη αξία και σεμνότητα, ο οποίος βίωσε την απαξία από την προγενέστερη λαίλαπα, που δυνάστευσε την εκκλησία, είμαι βέβαιος ότι θα αντισταθεί στο κλίμα του διχασμού που οργανώνουν ξανά, όπως πριν λίγα χρόνια, οι ρεβανσιστές» σημειώνει ο κ. Σηφουνάκης.
Στη συνέχεια επιχειρώντας να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς του ο υφυπουργός Υποδομών επιτίθεται φραστικά εναντίον συγκεκριμένου ιερωμένου.
«Απόδειξη των όσων καταγγέλλω» γράφει ο κ. Σηφουνάκης «είναι και το ακόλουθο περιστατικό:
Προχθές, 99η επέτειο απελευθέρωσης της ακριτικής νήσου Λήμνου, μετά το πέρας της δοξολογίας στην Μητρόπολη του νησιού, κάποιος ιερέας ονόματι Νικόλαος Καλογιάννης, ενώπιον πολιτών, βουλευτών, τοπικών αρχών και πιστών, καλούσε με πύρινο λόγο το λαό να εξεγερθεί:
·       Ενάντια στο καθεστώς της «υποτέλειας»
·       Ενάντια στην Ευρώπη που «ρουφά» το αίμα του ελληνικού ορθόδοξου λαού και απεργάζεται δεινά και αιχμαλωσία του φρονήματος του, όπως έπραξε το 1453 που μας παρέδωσαν στους Τούρκους!!!
·       Ενάντια στην ντόπια «κατοχική» κυβέρνηση και την ξένη τροϊκανή πολιτική εξουσία σηκώνοντας δυνατά το χέρι εναντίον τους, να εκδιωχθούν με κάθε τρόπο.
Πληροφορήθηκα ότι ο συγκεκριμένος ιερέας είναι διπλοθεσίτης και λαμβάνει δυο μισθούς από το κράτος το οποίο κατά τα άλλα καταγγέλλει! Εκείνον του ιερέα - χωρίς όμως να έχει ενορία για να προσφέρει τις υποτιθέμενες υπηρεσίες του- και εκείνον του καθηγητή, σε Γυμνάσιο του νησιού.
Γιατί όμως να υστερήσει σε πολιτικαντισμό και ποπουλισμό ένας παπάς που διπλομισθοδοτείται, όταν διάφοροι αρχιερείς και μάλιστα οι φερέλπιδες καταλλήλως προπαγανδιζόμενοι - όπως ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος-   που στο όνομα της ακροδεξιάς ιδεολογίας του αείμνηστου προκαθήμενου επιδιώκει - να καρπωθεί κι αυτός ο έρημος, ως δελφίνος της ιεραρχίας της εκκλησίας μέρος της κληρονομιάς του?.
Αγνοούν οι άμοιροι, την ιστορία που διδάσκει ότι όσοι ζήλεψαν την πρακτική του Θεόκλητου Μηνόπουλου δεν έχουν καμία τύχη. Θα είναι απλές καρικατούρες του φαιδρού προκαθήμενου που ηγείτο του λιθοβολισμού του ομοιώματος του Ελευθερίου Βενιζέλου στα χρόνια του διχασμού».
διάλογος και πλήρης διακοπής μισθοδοσίας
Μετά από τα όσα ανέφερε παραπάνω ο κ. Νίκος Σηφουνάκης φθάνει στο «δια ταύτα»  της ανακοίνωσής του υποστηρίζοντας ότι «ο εκσυγχρονισμός του κράτους σαφώς συμπεριλαμβάνει την απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων αλλά δεν μπορεί ν’ αφήσει εκτός προνόμια Αρχιερατικά και ο λογαριασμός να στέλνεται στο κράτος για χριστιανικούς παχυλούς μισθούς, λιμουζίνες και οδηγούς, γραμματείς και υποκόμους εφ’ όρου ζωής στην υπηρεσία τους. Επειδή αμφιβάλω αν το παράδειγμα της λιτής χριστιανικής ζωής μπορούν να το δώσουν πλέον από μόνοι τους, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί το μέγα θέμα της μισθοδοσίας όλων των λειτουργών της εκκλησίας.
Θα πρέπει να υπάρξει χρονοδιάγραμμα όπου το κράτος θα εγγυηθεί την ευθύνη μισθοδοσίας όσων υπηρετούν και μόνο, και εφόσον δεν είναι αργόσχολοι, όπως ο πολιτευόμενος «ιερέας» της Λήμνου. Από κει και πέρα θα είναι ευθύνη της εκκλησίας όπως συμβαίνει σ΄ όλο τον πλανήτη. Να υπάρξει ισότιμη φορολογία στα εισοδήματά τους που σήμερα διαφεύγουν. Ο παραλογισμός, η υπηρέτηση της πίστης και της λατρείας, να είναι κρατική και να μισθοδοτείται δεν απαντάται πουθενά στον κόσμο σε οποιοδήποτε θρησκευτικό δόγμα.
Ενημέρωσα τα Υπουργεία Παιδείας και Οικονομικών, προκειμένου να ελέγξουν τα σχετικά με τον κύριο ιερέα».
Αντιδράσεις Ιεραρχών
Αρκετοί ιεράρχες ενημερώθηκαν για το περιεχόμενο της ανακοίνωσης του κ. Σηφουνάκη προκαλώντας τους δυσφορία και ποικίλα σχόλια. «Μόνο με παραλήρημα μπορώ να χαρακτηρίσω το ύφος της ανακοίνωσης, ενώ όσον αφορά το περιεχόμενο και τα επιχειρήμαρα, αυτά είναι απλώς ανάξια σχολιασμού. Περίμενα από ένα πολιτικό άνδρα τη εμβέλειας του κ. Σηφουνάκη να αρθρώνει έγκυρο και όχι πολιτικάντικο πολιτικό λόγο» δηλώνει στο Amen.gr ένας από τους θεωρούμενους ως μετριοπαθέστερους των Ιεαρχών με έδρα την κεντρική Ελλάδα.
«Είναι τουλάχιστον αστείο ο κ. Σηφουνάκης να ψέγει ένας απλό ιερωμένο επειδή είναι ταυτόχρονα και εκπαιδευτικός και  ταυτόχρονα - για ευνόητους λόγους - να ‘’αγιογραφεί’’ τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών αγνοώντας ότι και ο ίδιος ο Μακαριώτατος ήταν ‘’διπλοθεσίτης’’ όντας ταυτόχρονα και ιερωμένος και εκπαιδευτικός» σημειώνει έτερος Μητροπολίτης από την Πελοπόννησο αυτή τη φορά.

«Τα όσα αναφέρει ο κ. Σηφουνάκης αποτελούν απλώς προσωπικές του σκέψεις και αιτήματα, ή  μήπως ομιλεί εκφράζοντας τη βαθύτερη επιθυμία της κυβέρνησης;» διερωτάται έτερος Ιεράρχης.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Ιεραρχία με ανούσια πράγματα

Μαζευτήκαν οι χρυσοπληρωμένοι Αρχιερείς της Ελλαδικής Εκκλησίας. Είπαν ανούσια πράγματα για να περάσουν οι ώρες τους εντός του Συνοδικού μεγάρου. Στο τέλος ψήφησαν και τους γνωστούς υποψηφίους. Και τελείωσαν σήμερα με τις χειροτονίες των νέων Πριγκίπων της δύστυχης Εκκλησίας. Επιτέλους κατάφεραν να φτάσουν στο τέλος τους. Τώρα απολαμβάνουν οι νέοι μιτροφόροι τιμές και προσκυνήματα. 

Α!  ξέχασα θα κυκλοφορήσουν και μια εγκύκλιο για να κοιμίσουν τον λαό ότι ενδιαφέρονται για την φτώχεια και την ανέχειά του. Οι ίδιοι όμως ως και οι κ.κ. Βουλευτές θα απολαμβάνουν τα κεκτημένα τους. 

Περιμένω να δω πότε αυτός ο προδομένος λαός θα πάρει με τα ληγμένα αυγά και τις γιαούρτες τους δεσποτάδες.

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

H πρώτη των οργανώσεων οδεύει προς το ΤΕΛΟΣ της.


Μετά από μια εκατόχρονη αμφισβητούμενη πορεία η πρώτη των οργανώσεων οδεύει προς το ΤΕΛΟΣ της.
Έζησε δόξες και μεγαλεία.
Είχε την Βασιλική εύνοια.
Επηρέαζε κυβερνήσεις.
Σε πολλές εθνικές καταστροφές έβαλε την πινελιά της.
Οι αμαρτίες των μελών της πολλές.
Δίχασε την θρησκευτική Ελλάδα για λίρες και κτίρια.

Να όμως που τώρα, μετά από 100 χρόνια, ο βιολογικός της κύκλος κλείνει. Οι αίθουσές της εδώ και χρόνια παρουσιάζουν κάμψη. Μερικές τις έκλεισε άλλες τις πούλησε για να κτίση μεγαθήρια και να απολαμβάνουν τα ενοίκια οι εναπομείναντες μετρούμενοι στα δάκτυλα του χεριού διοικούντες.
Πονά η ψυχή μας όταν στα βιβλιοπωλεία της βλέπεις τα ράφια αδειανά. Στην Κύπρο έγραψε τέλος. Στον Πειραιά, Πάτρα, Λάρισα υπολειτουργούν με άρωμα γυναίκας. Που ακούσθηκε‼ ανδρική αδελφότητα να έχει γυναίκες πωλητές. Από το 1960 φάνηκε η εκκοσμίκευση των μελών. Τώρα απολαμβάνει τους καρπούς του εγωισμού της.
Στην Αθήνα μείωσε το ωράριο εργασίας των υπαλλήλων της. Τώρα και αυτοί αναζητούν αλλού την ζωή τους. 
Η Διοικούσα Εκκλησία να επέμβει και την περιουσία να την πάρει Αυτή. Όλα αυτά τα χρόνια απομυζούσε τον πιστό λαό. Τώρα η Ιεραρχία να απαιτήσει να δοθεί η κινητή και ακίνητη περιουσία της σε Αυτή με την υποχρέωση να περιθάλψουν τα γεροντάκια που την αποτελούν τώρα.
Ο Καθηγητής Χρήστος Γιανναράς μπορεί να καυχηθεί όταν την εγκατάλειψε και κατήγγειλε την ανεπάρκειά της.
Όλοι και όλα έχουν το τέλος τους.

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Οι νέοι Μητροπολίτες Χίου και Ζακύνθου


Την Κυριακή πήγα μια εκδρομή μέχρι τους Δελφούς. 
Έκοψα λίγες δάφνες για να της προσφέρω στην Πρωθιέρια του Απόλλωνα στο Μαντείο για να μου πει με τρόπο λακωνικό ποιους θα εκλέξει η Ιεραρχία στις θέσεις των Μητροπολιτών Χίου και Ζακύνθου.
Αφού μάσησε λίγα φύλλα δάφνης μου είπε:
Χίου, ο αρχιγραμματέας Μάρκος.
Ζακύνθου, ο από Αγίου Δονάτου Διονύσιος.  
Βοηθός επίσκοπος, ο Διευθυντής Χρυσόστομος
Μετά από αυτά οι Ιεράρχες ας καθίσουν στις έδρες τους οι εκλογές έγιναν.