Θάλεια Δραγώνα: “Η Νέα Ελληνική Ιστορία, τα Θρησκευτικά και η Πληροφορική δεν χρειάζεται να είναι υποχρεωτικά μαθήματα”

πηγή: "Πρώτο Θέμα", 17/10/2010

Το προσωπικό της στοίχημα, την εξάλειψη από τα σχολεία δηλαδή κάθε διδακτικού στοιχείου που ενισχύει την εθνική μας ταυτότητα, εξακολουθεί να υπηρετεί με επιμονή και σχολαστικότητα η γενική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας κυρία Θάλεια Δραγώνα. Σήμερα, μιλώντας στο “ ΘΕΜΑ” για τις αλλαγές που προωθούνται στο εκπαιδευτικό σύστημα, προτείνει την κατάργηση των Θρησκευτικών και της Νεότερης Ιστορίας ως υποχρεωτικών μαθημάτων στα σχολεία και τη μετατροπή τους σε μαθήματα επιλογής!

Η Ιστορία δεν είναι πασιέντζα κυρία Δραγώνα!

ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ

“ Η Νέα Ελληνική Ιστορία, τα Θρησκευτικά και η Πληροφορική δεν χρειάζεται να είναι υποχρεωτικά μαθήματα”, υποστηρίζει η κυρία Θάλεια Δραγώνα. Η πρότασή της να καταργηθούν τα μαθήματα της Ιστορίας και των Θρησκευτικών από τον κορμό των υποχρεωτικών μαθημάτων, μετά την Α’ Λυκείου, προκαλεί ήδη θύελλα αντιδράσεων στον εκπαιδευτικό κλάδο.Η ίδια πάντως, μιλώντας στο “ ΘΕΜΑ”, δηλώνει ότι δεν κατανοεί τον θόρυβο που δημιουργείται, αφού η πρότασή της δεν εξαφανίζει τα μαθήματα από το πρόγραμμα διδασκαλίας!.....
Ανιστόρητοι κατ’ επιλογή

Η ίδια εξηγεί το σκεπτικό της με μια ρητορική ερώτηση: “ Δεν είναι καλύτερο να δημιουργηθεί ένα μικρό τμήμα με 12 μαθητές που αγαπούν την Ιστορία και θα ασχοληθούν σε βάθος με αυτή από το να διδάσκεται σε ένα τμήμα με 27 παιδιά, όπου ενδεχομένως κάποια από αυτά δεν αγαπούν πολύ το αντικείμενο;”.

Σύμφωνα με την κυρία Δραγώνα, η Ιστορία δεν αφορά πολλούς, ενώ τα Θρησκευτικά δεν χρειάζεται να ενταχθούν στη βασική ομάδα των μαθημάτων.

Όπως αναφέρει, “ η πνευματικότητα και η καλλιέργεια που προσφέρει η διδασκαλία των Θρησκευτικών είναι σημαντική, αλλά αυτό μπορεί να εξυπηρετηθεί με την ένταξη του μαθήματος στη λίστα των μαθημάτων επιλογής”. Εκκλησιαστικοί κύκλοι αντέδρασαν άμεσα στην υποβάθμιση των Θρησκευτικών φέρνοντας σε δύσκολη θέση την ηγεσία του υπουργείου. Η απάντηση κύκλων της κυρίας Διαμαντοπούλου είναι ότι “ τα όσα λέει η κυρία Δραγώνα είναι προτάσεις και όχι αποφάσεις”.

Η κυρία Δραγώνα, πάντως, από την πλευρά της επιμένει. “ Αν δεν γίνουν αυτά τα μαθήματα προαιρετικά, δεν θα βγει… η πασιέντζα”, δηλώνει χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας ότι για να μειωθούν τα μαθήματα σε έξι-επτά κάποια πρέπει να μπουν σε λίστα επιλογής, από την οποία οι μαθητές θα κρίνουν ποια θα παρακολουθούν.

“ Είναι τα καλάθια μαθημάτων”, λέει η ίδια αν και ξεκαθαρίζει ότι όλες αυτές οι ιδέες αποτελούν έναν βασικό άξονα των προτάσεων που καλείται να δώσει στην υπουργό η ειδική επιτροπή στην οποία προεδρεύει και εξετάζει τις αλλαγές στο Λύκειο.

Οι αντιδράσεις δεν είναι λιγότερες όμως και για το μάθημα της Ιστορίας.

Όλες οι απόψεις στο τραπέζι

Το ταξίδι της κυρίας Διαμαντοπούλου στην Καλιφόρνια μπλόκαρε τις εξελίξεις και έτσι η επίσημη γραμμή του υπουργείου είναι ότι όλες οι απόψεις θα τεθούν σε διαβούλευση περί τα τέλη του μήνα.

Ο υφυπουργός κ. Γιάννης Πανάρετος θέλοντας να “ σβήσει” τη φωτιά που άναψε η κυρία Δραγώνα εκθέτει την ειδική γραμματέα δηλώνοντας ότι “ το μάθημα της Ιστορίας ήταν, είναι και θα είναι ένα κεντρικό, ουσιαστικό αντικείμενο στην εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών. Είμαστε ως λαός περήφανοι για την Ιστορία μας και έχουμε κάθε λόγο να είμαστε περήφανοι”.

Στην ίδια γραμμή κινείται και η υφυπουργός Παιδείας κυρία Εύη Χριστοφιλοπούλου, η οποία ξεκαθάρισε σε ομιλία της στη Βουλή ότι “ ο πυρήνας του Νέου Λυκείου είναι η εμβάθυνση και η ουσιαστική γνώση της νεοελληνικής γλώσσας, του πολιτισμού και της Ιστορίας”.

Πάντως οι διαβεβαιώσεις δεν έχουν φιμώσει τους φιλολόγους που διαφωνούν με τον αποκλεισμό από τον κορμό των υποχρεωτικών μαθημάτων γνωστικών αντικειμένων τόσο από τις θεωρητικές επιστήμες (Ιστορία, Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, Φιλοσοφία) όσο και από τις αντίστοιχες θετικές (Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία).
Η Δραγώνα στο Πρώτο Θέμα

Πηγή

Ερώτημα περί θρησκευτικών οργανώσεων στην Ελλάδα

Ερώτηση: Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς ρωτήσω σχετικὰ μὲ τὶς θρησκευτικὲς ὀργανώσεις (ΣΩΤΗΡ-ΖΩΗ κλπ), πὼς ἔχουν δημιουργηθεῖ, ποιὸς ὁ ρόλος τους στὴν Ἐκκλησία, ἂν εἶναι καλύτερα νὰ γίνουμε μέλη τους ἢ νὰ ἐνταχθοῦμε σὲ αὐτές. Ἐπιτρέψτε νὰ ἐκθέσω καὶ τὸν προβληματισμό μου, γιατί νὰ λειτουργοῦν ὅταν ὑπάρχουν ἐνορίες στὶς ὁποῖες γίνονται κηρύγματα, κατηχητικὰ κλπ. Τέλος, γιατί τοὺς προσάπτονται κατηγορίες γιὰ εὐσεβισμό, ἀπαράδεκτες καινοτομίες («ἀφιερωμένοι»), ἀνέραστη - ἠθικιστικὴ ζωὴ κλπ, ὄπως ἀπὸ τὸν καθηγητὴ κ. Γιανναρά. Σᾶς εὐχαριστῶ.

Απάντηση: Πρίν ἀπ᾽ ὅλα πρέπει νά ποῦμε ὅτι πολλοί ὀρθόδοξοι ἀδελφοί μας σχετίζονται μέ τίς χριστιανικές ὀργανώσεις εἴτε ὡς τακτικά μέλη τους εἴτε ὡς συμμετέχοντες στούς κύκλους τους στίς ὁμάδες νέων κλπ.  Πολλοί ἀπ᾽ αὐτούς εἶναι εὐλαβέστατοι καί ἀξιόλογοι. Ὅσα θά εἰπωθοῦν δέν ἀφοροῦν τά πρόσωπα ἀλλά τό πνεῦμα, ἡ νοοτροπία τῶν χριστιανικῶν ὀργανώσεων, άδελφοτήτων κλπ..

Οἱ ὀργανώσεις αὐτές ἀρχίζουν νά ἐμφανίζονται πρός τό τέλος τοῦ 19ου αἰῶνα κυρίως μέ τόν Ἀπόστολο Μακράκη πού ξέφυγε ἀπό τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία. ἀκολουθοῦν ἡ «Ζωή» στήν πρώτη δεκαετία τοῦ 20ου αίῶνα δημιούργημα τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου καί οἱ Ὀρθόδοξες Χριστιανικές Ἑνώσεις τοῦ π. Ἀγγέλου Νησιώτου. Στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽60 ἔχουμε τήν ἀπόσχιση ἀπό τή «Ζωή» τμήματος της πού ὀνομάζεται «Σωτήρ», ἐνῷ τήν ἴδια περίοδο ἱδρύεται καί ἡ ἀδελφότης «Σταυρός».

Οἱ ὀργανώσεις αὐτές, σχηματικῶς μιλώντας, ἀποτελοῦν τόν τρίτο πυλῶνα καί τόν πιό πρακτικό ἀπό ὅπου εἰσῆλθε στήν πατρίδα μας ὁ ἐκδυτικισμός, ὁ εὐσεβισμός καί ἡ ἀλλοτρίωση ἀπό τήν ὀρθόδοξη παιδεία καί Παράδοση.  Εἶχε προηγηθεῖ α) ἡ ἀλλοίωση τῆς Παιδείας ἀπό τόν Κοραή καί τούς δυτικοθρεμμένους λογίους καί β) ἡ βίαιη διακυβέρνηση τῶν Βαυαρῶν μέ τούς άντορθόδοξους νόμους, τή διάλυση τῶν μοναστηριῶν καί τήν δικτατορική παρέμβαση στήν Ἐκκλησία.

Οἱ ἱδρυτές τῶν ὀργανώσεων ξεκίνησαν μέ ἁγνές προθέσεις, ἀλλά μέ κρυφή ὑπερηφάνεια καί περιφρόνηση στήν Ὀρθόδοξη παραδοση. Οὐσιαστικά ἀρνήθηκαν τίς ὀρθόδοξες προϋποθέσεις καί μαζί μ᾽ αὐτό τόν ἀληθινό σκοπό τῆς χριστιανικῆς ζωῆς πού εἶναι ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη διά τῆς ἀσκήσεως, ὁ φωτισμός καί ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου.  Θαμπωμένοι ἀπό τά «ἀποτελέσματα» τῶν μεθόδων ἱεραποστολῆς τῶν παπικῶν καί προτεσταντῶν, τίς οἰκειοποιήθηκαν.  Ρίχτηκαν σέ μιά ἀγχώδη δράση μέ κηρύγματα, κατηχητικά κύκλους μελέτης ἁγίας Γραφῆς, κατασκηνώσεις κλπ. ἀκολουθώντας τά δυτικά πρότυπα.  Ἔδωσαν πίστη στήν ἀλλαγή συμπεριφορᾶς καί παρέβλεψαν τή διδασκαλία τῆς ὀρθοδόξου πίστεως.  Πίστεψαν στή δύναμη τῶν πολλῶν λόγων, τῶν ἐπιστημονικῶν ἀποδείξεων καί τῆς πειθοῦς γιά νά μεταστρέψουν τούς ἀνθρώπους, νά τούς φέρουν κοντά στό Θεό. Ἀλλά μέ τόν τρόπο αὐτό πέτυχαν νά βελτιώσουν μόνο ἐξωτερικά τούς ἀνθρώπους πού τούς πλησίαζαν.  Ἡ εὐσέβεια πού συμπεριλαμβάνει τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐν Χριστῷ ζωή μετατράπηκε σέ εὐσεβισμό σέ «μόρφωσιν εὐσεβείας».  Τό νά πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία εἰ δυνατόν στό ναό τῆς ἀδελφότητος, νά ἐξομολογούμαστε στόν πνευματικό τῆς ἀδελφότητος, νά διαβάζουμε τήν Ἁγία Γραφή, νά μή λέμε ἄσχημα λόγια καί πρό πάντων νά διαβάζουμε τά ἔντυπα τῆς ὀργανώσεως καί νά πηγαίνουμε στούς κύκλους αὐτό ἀποτελοῦσε τό Ακαί τό Ω τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. 

Ὅλο αὐτό τό εὐσεβιστικό κλῖμα ἀρνιόταν καί περιφρονοῦσε τήν ὀρθόδοξη λατρεία, τίς ἀκολουθίες στό Ναό καί κατ᾽ οἶκον, τίς ἀγρυπνίες, τό κομποσκοῖνι, τά συναξάρια καί τά ἀσκητικά βιβλία, τίς ἄνευ ἔλαίου νηστεῖες, τή μοναχική ζωή.  Ὅλα αὐτά τά μέσα πού ἡ ὀρθόδοξη παράδοση  διαθέτει γιά τήν κάθαρση καί τόν ἁγιασμό μας θεωρούνταν ξεπερασμένα καί μουχλιασμένα.  Στή θέση τους μπῆκε ἡ αὐτοσχέδια προσευχή καί τά κηρύγματα στίς αἴθουσες ἀπό λαϊκούς θεολόγους, τά γλυκερά θρησκευτικά τραγουδάκια, ὅπου ἀπουσίαζαν ἡ Παναγία καί οι Ἅγιοι, ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς στά σπίτια τῶν μελῶν ἐπί τῇ βάσει τῶν θρησκευτικῶν ἐντύπων τῶν ὀργανώσεων, ἡ ὀργάνωση «ἱεραποστολικῶν» ἐξορμήσεων, ἡ διανομή περιοδικῶν, τά βιβλιοπωλεῖα μέ βιβλία καί περιοδικά τῶν ὀργανώσεων.

Μέ ὅλη αὐτή τήν προσπάθεια δυστυχῶς διαμορφώθηκαν καί «εἰδικοί» ἄνθρωποι πού δέν μποροῦσαν νά ἐνσωματωθοῦν στή ζωή τῆς Ἐνορίας τους. Δέν μποροῦσαν νά δεχθοῦν ὡς ἀληθινούς χριστιανούς τούς μή ἀνήκοντες σέ κάποια χριστιανική ὀργάνωση.  Χαρά καί ἀνακούφιση ἔβρισκαν μόνο στού κύκλους τῶν ἀδελφοτήτων.  Τούς ἱερεῖς τῶν ἐνοριῶν ἔβλεπαν σάν ἐπαγγελματίες χωρίς ἱεραποστολικό ζῆλο. Μόνο μέσα στούς ναούς τῶν ὀργανώσεων ἔνοιωθαν ὅτι ἐτελεῖτο ὀρθά ἡ λατρεία, μέ ἀπόλυτη τάξη καί πειθαρχία.  Ἔψαλλαν ὅλοι μαζί, οἱ μυστικές ἱερατικές εὐχές φωνάζονταν εἰς ἐπήκοον πάντων, τό ἑρμαφρόδιτο εἶδος ψαλμωδίας τύπου Σακελλαρίδη κυριαρχοῦσε.

Μέ αὐτές τίς μεθόδους τῶν ὀργανώσεων «στέγνωσε» τό ὀρθόδοξο ἀσκητικό φρόνημα μέσα στίς πόλεις.  Σχεδόν ὅλοι οἱ ζηλωτές χριστιανοί πού διψοῦσαν νά διακονήσουν τήν Ἐκκλησία ἀφομοιώθηκαν σάν στελέχη ἤ κληρικοί τῶν χριστιανικῶν ὀργανώσεων.  Ἀκόμη καί οἱ ἔγγαμοι κληρικοί γιά νά εἶναι ἀποδεκτοί ἀπό τούς «συνειδητούς» χριστιανούς ἔπρεπε νά διάκεινται φιλικά πρός τίς ὀργανώσεις, νά ἔχουν τό πνεῦμα τους, νά τίς ἐπαινοῦν καί νά σχετίζονται μαζί τους. Ὁμάδες νέων, κατηχητικά τῶν ἐνοριῶν πολλές φορές καί ἱεροκήρυκες ἐλέγχονταν στήν ἐποχή τῆς ἀκμῆς τῶν ὀργανώσεων ἀπό αὐτές.

Ὅσον ἀφορᾶ στά βιβλία οἱ ὀργανώσεις ἐξέδιδαν στεγνά ἠθικιστικά βιβλία χωρίς ὀρθόδοξη ἰκμάδα καί ἄρωμα.  Ἀκόμη καί τά βιβλία πού σχετίζονταν μέ τούς Μ. Βασίλειο καί ἱερό Χρυσόστομο κλπ. ἦσαν γραμμένα ἀπό τήν ὀπτική γωνία τῆς «δράσεως». Ἐξέδιδαν ἀκόμη οἱ χριστιανικές ὀργανώσεις μυθιστορήματα καί διηγήματα πού ἐξεθείαζαν τό ἔργο τους καί τή βοήθεια πού παρεῖχαν, καθώς καί διηγήματα καθολικῶν καί προτεσταντῶν πολύ συγκινητικά γιά τή μεταστροφή ἀπίστων καί ἁμαρτωλῶν στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ.

Παράλληλα διέθεταν καί φοιτητικά οἰκοτροφεῖα πού ἀποτελοῦσαν φυτώρια εὐσεβιστικῆς ἀγωγῆς καί στελεχῶν τῶν ὁμάδων τῶν Κατηχητικῶν καί τὼν κατασκηνώσεων.

Βέβαια δέν ἔπαψε νά ὑπάρχει τό πιστό λεῖμμα πού ἀκολουθοῦσε τήν ὀρθόδοξη παράδοση.  Μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἅγιο Νεκτάριο, τόν Ἅγιο Νικόλαο τόν Πλανᾶ, τόν π. Φιλόθεο τόν Ζερβᾶκο, τόν π. Αθανάσιο τόν Χαμακιώτη, τόν π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, τό Φώτη Κόντογλου κλπ. πολλοί ἄνθρωποι προτίμησαν τήν τεθλιμμένη ὁδό τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὀρθόδοξα βιβλία ἐξέδιδαν τότε οἱ ἐκδόσεις «Ἁγιορείτικη Βιβλιόθηκη», ἐνῷ καί ὁ «Αστήρ» στό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽50 ἐξέδωσε τήν Φιλοκαλία, ἔργα τοῦ π. Θεοκλήτου Διονυσιάτου, καί τοῦ Φώτη Κόντογλου.

Αὐτή πάντως ἡ ἀποκοπή πού ἐπέφεραν οἱ χριστιανικές ὀργανώσεις ἀπό τίς ὀρθόδοξες ρίζες εἶχε καί ἔχει θλιβερές συνέπειες στή ζωή τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας.  Ἔπαψαν οἱ χριστιανοί νά νηστεύουν, νά ἀγρυπνοῦν, νά κάμουν μετάνοιες, νά συχνάζουν μέ ζῆλο στίς ἀκολουθίες. Αὐτά ὅμως εἶναι πού διεγείρουν στήν ψυχή τόν θεῖο ἔρωτα, πού φέρουν τή Χάρη στήν ψυχή καί τή θεραπεύουν.  Καί σ᾽ αὐτό ἔχει δίκιο ὁ καθηγητής Γιανναρᾶς, ὅταν μιλάει γιά ἀνέραστη χριστιανική ζωή. (Βέβαια ὁ ἐν λόγῳ καθηγητής ὑπερτονίζοντας τό ἐρωτικό στοιχεῖο καί μεταφέροντάς το στόν ἀνθρώπινο ἔρωτα πολλές φορές ξεφεύγει σέ νικολαϊτικές ἀπόψεις, δηλαδή σέ ἕναν ἄκρατο ἐρωτισμό).  Μέσα ἀπό τή συναισθηματική προσέγγιση τοῦ Χριστοῦ πού καλλιέργησαν οἱ ὀργανώσεις, ἡ ψυχή μένει νεκρή. Καλλιεργεῖται ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ αὐτάρκεια τοῦ θρησκευομένου, τό κλείσιμο στόν κύκλο τῶν ὁμοϊδεατῶν του. 

Αὐτή ἡ ὀργανωσιακή νοοτροπία ἐπηρέασε πολλούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι δίδουν σημασία σέ ἐκείνους τούς χριστιανούς κληρικούς καί λαϊκούς πού ἀναπτύσσουν δράση ἀνάμεσα στούς νέους ἤ στό φιλανθρωπικό τομέα ἤ σέ κηρύγματα κλπ.  Με λίγα λόγια διέστρεψε τά κριτήρια τῶν πιστῶν, τά πνευματικά τους αἰσθητήρια. Παραθεωρήθηκε ἡ ἁγιότητα.  Ὁ ἀγωνιζόμενος ἄνθρωπος δέν ἦταν γιά τήν ὀργανωσιακή νοοτροπία ὁ ταπεινά προσευχόμενος νηστεύων καθαιρόμενος καί τηρῶν τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ὁ παρών σέ κάθε δράση καί ἐκδήλωση τῆς ὀργανώσεως μέ στόχο τήν εὐρύτερη προώθηση τῆς δύναμης της.

Βέβαια αὐτά συνέβαιναν ἰδιαιτέρως στήν ἐποχή τῆς ἀκμῆς τῶν ὀργανώσεων γιατί ἀπό τά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽60 ἄρχισε μιά ἄνθηση τοῦ μοναχισμοῦ τῆς ἐκδόσεως πατερικῶν καί ἀσκητικῶν κειμένων πού ἄλλαξαν αὐτό τό νοσηρό-προτεσταντικό κλῖμα.  Πολλοί ἄνθρωποι ἐστράφησαν στήν ὀρθόδοξη ἄσκηση, στό μοναχισμό καί ἀναζήτησαν μιά γνησιότερη ζωή.  Σ᾽ αὐτό συνετέλεσαν τά μοναστήρια μας καί οἱ ἁγιασμένοι ἄνθρωποι τοῦ καιροῦ μας, ὅπως ὁ π. Παϊσιος, ὁ π. Πορφύριος καί ὁ π. Ἰάκωβος.

Παράλληλα καί οἱ χριστιανικές ὀργανώσεις βελτίωσαν τή νοοτροπία τους, δέχθηκαν πολλά στοιχεῖα τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως καί ἀπέβαλαν τό ἔντονο ἀντιμοναχικό τους πνεῦμα.

Παρά ταῦτα ἡ εὐσεβιστική μιζέρια παρέμεινε καί μεταπήδησε στήν ἐνοριακή ζωή, καθώς σέ κάποιες ἐνορίες τό βάρος τῆς ποιμαντικῆς ἐργασίας τῶν ἱερέων πέφτει σέ μιά πολυδιαφημιζόμενη δράση, πού ἀπαιτεῖ διαρκῆ συγκέντρωση χρημάτων, ἀναζήτηση χορηγῶν καί δημόσιες σχέσεις.  Αὐτά ἀλλοιώνουν τό γνήσιο ὀρθόδοξο φρόνημα κληρικῶν καί λαϊκῶν πού ἀφήνουν τήν νηπτική δηλαδή τήν ἐσωτερική ἐργασία, τήν ἀκριβῆ καί ὄχι «κουτσουρεμένη» τέλεση ἤ συμμετοχή στίς ἀκολουθίες καί τήν καθαρή ἐξομολόγηση καί ἐπιδίδονται σέ ποικίλες ἐπαφές καί συναντήσεις σέ ἐνασχόληση μέ κοσμικά θέματα, ὅπως ἡ προστασία τοῦ περιβάλλοντος, στήν προώθηση τῆς ψυχολογικῆς μεταχειρίσεως τῶν ἐνοριτῶν, σέ ὑποκριτικά χαμόγελα καί μιά βολική θρησκευτική ζωή.

Ἀκόμα καί ἡ προσπάθεια γιά τή λεγόμενη «λειτουργική ἀνανέωση», πού περιλαμβάνει στήν προοπτική της τήν μετάφραση τῶν λειτουργικῶν κειμένων, τήν ἀλλαγή τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς, τήν ἀλλαγή τῆς τελετουργικῆς τάξεως κλπ. ἔχει τίς ρίζες της στόν εὐσεβισμό τῶν ὀργανώσεων.  Αὐτές ἦσαν οἱ ὁποῖες «ἤρξαντο χειρῶν ἀδίκων» τόσο πρακτικά, μέ τήν τέλεση τῶν ἀκολουθιῶν στούς ναούς τῶν ὀργανώσεων μέ ἕνα διαφορετικό πνεῦμα «συμμετοχῆς» τῶν πιστῶν, ὅσο καί θεωρητικά μέ τή διδασκαλία καθηγητῶν πού ἦσαν μέλη τους καί τήν ἔκδοση σχετικῶν βιβλίων καί ἄρθρων.

Πολλοί ἀναγνῶστες διαβάζοντας τά ἀνωτέρω θά λυπηθοῦν καί θά θυμώσουν νομίζοντάς μας ἀχάριστους γιά ὅσα προσέφεραν οἱ ὀργανώσεις.  Ἀλλά...δέν φθάνει νά προσφέρεις, ἀλλά πρέπει νά προσφέρεις καί τό καλλίτερο. Ἡ θυσία τοῦ Ἄβελ ἔγινε δεκτή ἀπό τόν Θεό γιατί προσέφερε ὅ, τι καλλίτερο εἶχε ἐνῷ τοῦ Κάϊν τά δῶρα γιά τήν κακή τους ποιότητα δέν ἐγένοντο δεκτά.  Οἱ χριστιανικές ὀργανώσεις ἀποκοπτόμενες ἀπό τόν ὀργανικό τους σύνδεσμο μέ τήν Ἐκκλησία, προσέφεραν στό λαό τοῦ Θεοῦ ὄχι τό καλλίτερο, τή ζωογόνο ὀρθόδοξη νηπτική καί πατερική παράδοση, ἀλλά τά ξυλοκέρατα τῆς Δύσεως καί ὁδήγησαν πολλούς ἀνθρώπους σέ πνευματικό μαρασμό.  Τήν τελική βέβαια ἀξιολόγηση θά τήν κάμει ὁ Χριστός γιατί καί μέσα στίς ὀργανώσεις ὑπῆρχαν καί ὑπάρχουν ἀγαθῆς διαθέσεως ἄνθρωποι ἀγωνιζόμενοι γιά τήν ψυχή τους καί τί καλό τῶν ἄλλων.  Ἐκεῖνο πού καταδικάζεται, ὅπως εἴπαμε, εἶναι ἡ ἀρρωστημένη νοοτροπία πού ζημίωσε πολλές ψυχές.

Μετά τά ἀνωτέρω φρονοῦμε ὅτι δέν χρειάζεται νά ἐντάσσεται κανείς στίς ὀργανώσεις αὐτές.  Μπορεῖ κάλλιστα νά παραμένει ἐντεταγμένος φυσικά στήν ἐνορία καί τή ζωή της ἐνισχύοντας κατά τό δυνατόν κάθε πνευματική προσπάθεια καί πρό πάντων ζώντας ἐν πνεύματι ἐλευθερίας, μέσα στή Χάρη πού παρέχουν τά ἱερά Μυστήρια καί οἱ ἱερές Ἀκολουθίες.

Πηγή

Ο Μακρακισμός και οι σύγχρονες οργανώσεις

Τι κοινό υπάρχει στις πλάνες του Μακράκη και στις ‘εκσυγχρονισμένες’ Οργανώσεις; Η απαξίωση και η επιλεκτική χρήση των Πατέρων, προκειμένου να επικυρωθούν αιρετικές διδασκαλίες και νεωτερισμοί. Η αυθεντία του ηγέτη ή των ηγετών μαζί με μια δόση «καθαρότητας», η υποβάθμιση της Ιερωσύνης ώστε να αντικατασταθεί από τους ‘καθαρούς’ «ιερείς» των οργανώσεων και ο ίδιος προτεσταντικός ατομισμός και η υποκειμενική ερμηνεία της αλήθειας της Εκκλησίας που δημιούργησε 24.000 ‘εκκλησίες’ – σωματεία.

Ο «άγιος των γραμμάτων» έλεγε: «Εγώ είμαι τέκνον γνήσιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας εκπροσωπουμένης υπό των επισκόπων της. Εάν δε τυχόν πολλοί τούτων είναι αμαρτωλοί, αρμοδία να κρίνη είναι μόνον η Εκκλησία, και μόνον το άπειρον έλεος του Θεού ημείς πρέπει να επικαλώμεθα. Το κύρος και την ενότητα της Εκκλησίας ημείς δεν τα συγχέομεν με τας αμαρτίας των προσώπων, καθώς οι παρασυνάγωγοι σεις». Παρασυνάγωγους ονομάζει τα σωματεία/ομάδες του Μακράκη ο οποίος παρά την πραγματι καλή του διάθεση να ωφελήσει την Εκκλησία, οδηγηθηκε στην αίρεση.

Η Εκκλησία δεν είναι ούτε οργανώσεις ούτε ομάδες ούτε σύλλογοι αλλά Σώμα Χριστού και συμμετοχή εις το Κοινό Ποτήριο. Όπου υπάρχουν Οργανώσεις εκεί παύει να υπάρχει το πνεύμα του Ευαγγελίου και η ελευθερία του Προσώπου. Ο Θεός βοηθός.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΜΑΚΡΑΚΗ (απόσπασμα)

[...] Αυ­τός δεν α­πε­φάν­θη ό­τι «οι Πα­τέ­ρες … εν τω πε­ρί ψυ­χής ζη­τή­μα­τι ε­σφά­λη­σαν και ε­πλα­νή­θη­σαν, μη ερ­μη­νεύ­σαν­τες ορ­θώς την Α­γί­αν Γρα­φήν, και ε­πο­μέ­νως η­γνό­η­σαν, προ­κα­τει­λημ­μέ­νοι όν­τες, την τρι­με­ρή του αν­θρώ­που σύ­στα­σιν»^[15], ε­νώ η δι­κή του γνώ­σις, ως «τε­λει­ο­τέ­ρα», δι­έ­φε­ρε της γνώ­σε­ως ε­κεί­νων; ^[16]. Και, ό­ταν το 1878 κα­τε­δι­κά­σθη α­πό την Σύ­νο­δον ως αι­ρε­τι­κός, δεν ε­καυ­χά­το ό­τι «η Ορ­θό­δο­ξος πί­στις κρα­τεί­ται σή­με­ρον πα­ρά των δύ­ο Συλ­λό­γων, του Θρη­σκευ­τι­κού και του Πο­λι­τι­κού, οί­τι­νες εί­ναι οι δύ­ο μάρ­τυ­ρες της α­λη­θεί­ας (πρβλ. Α­ποκ. ι­α΄ 3)· η δε νο­μι­ζο­μέ­νη Ι­ε­ρά Σύ­νο­δος … την μεν δι­δα­σκα­λί­αν του Α­γί­ου Πνεύ­μα­τος πε­ρί της τρι­συν­θέ­του συ­στά­σε­ως του αν­θρώ­που κα­τε­δί­κα­σεν ως αί­ρε­σιν, την δε σκό­τιον και α­μάρ­τυ­ρον ε­τε­ρο­δι­δα­σκα­λί­αν … πε­ρί του δι­συν­θέ­του συ­νι­στά ως δόγ­μα πί­στε­ως...»; ^[17].

Αλ­λά και ό­σον α­φο­ρά στην εκ­θει­α­ζο­μέ­νη αν­τι­σι­μω­νια­κή του δρά­σι, η ο­ποί­α, ό­πως εγ­καί­ρως ε­πε­σή­μα­νε ο α­εί­μνη­στος Γέ­ρων Δα­νι­ήλ Κα­του­να­κι­ώ­της, «ε­νέ­σπει­ρεν το προς ά­παν­τας εν γέ­νει τους τε Αρ­χι­ε­ρείς και λοι­πούς Κλη­ρι­κούς, ά­σπον­δον μί­σος», τι έ­χει αυ­τή να εμ­πνεύ­ση σή­με­ρα, ό­ταν α­πο­δε­δειγ­μέ­νως συ­νυ­φαί­νε­το με την δι­ά­χυ­τη στον κύ­κλο του πε­ποί­θη­σι, ό­τι η α­λη­θής Εκ­κλη­σία εί­ναι η «νυν δι­ω­κο­μέ­νη» στο πρό­σω­πό του, η ο­ποί­α α­πο­κα­λύ­πτε­ται «ουκ α­πό τίτ­λων και τύ­πων και συμ­βό­λων και α­ξι­ω­μά­των ε­ξω­τε­ρι­κών, αλ­λ’ α­πό λο­γι­κό­τη­τος και η­θι­κό­τη­τος και α­ρε­τής των ταύ­της με­λών»; ^[18]. Αλ­λά, και με την δη­μο­σί­α εκ­πε­φρα­σμέ­νη πί­στι του, ό­τι η χά­ρις του Πα­να­γί­ου Πνεύ­μα­τος δεν ε­νερ­γεί «εις α­μα­θείς και βε­βή­λους και εγ­κλη­μα­τί­ας, δι­ό­τι η πα­ρά­νο­μος Ι­ε­ρω­σύ­νη με­τα­στρέ­φει τα Μυ­στή­ρια της ζω­ής εις θα­νά­του και α­πω­λεί­ας μέ­σα και όρ­γα­να»^[19], διο και η α­να­νέ­ω­σις της κα­τ’ αυ­τόν «νε­νε­κρω­μέ­νης» εκ της σι­μω­νί­ας Εκ­κλη­σί­ας θα συ­νε­τε­λεί­το «δια ποι­μέ­νων νέ­ων, λα­βόν­των την χει­ρο­το­νί­αν εν τω ου­ρα­νώ α­π’ ευ­θεί­ας και α­μέ­σως πα­ρά του Θε­ού»; ^[20].

πηγή:Εγκόλπιον

Πολιτισμός ή... βαρβαρότητα;

«Η κυβέρνηση, λέει, καλεί το διαδίκτυο για διάλογο, με τις ανεξάρτητες φωνές των ανεξάρτητων ιστοσελίδων…»!
Αισώπειος μύθος! Τα γερασμένα και παμπόνηρα τέρατα, Σκύλλα και Χάρυβδη, καλούν την πανίδα του διαδικτύου να την φιλοξενήσουν στα εντόσθιά τους….
«Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, λένε, πηγάζει από την επιθυμία του πρωθυπουργού , να αποκτήσουν οι σκαπανείς (σ.σ. πολύ μεγάλη κουβέντα!) του διαδικτύου, την νομιμοποίηση και τη θεσμική κατοχύρωση αντίστοιχη με των δημοσιογράφων των παραδοσιακών ΜΜΕ…»
Να μεταβληθούν, δηλαδή, και τα μπλογκς, σε ανάλογα, με κάποια παραδοσιακά ΜΜΕ… φερέφωνα παπαγαλάκια και πλυντήρια βρώμικων ανθρωποειδών.
Που σημαίνει να υποταχθούν στους πάσης φύσεως και αποχρώσεως νομιμοποιημένους ή παράνομους απατεώνες και τις ιδιοτελείς παλιανθρωπιές τους.
Και ο απαραίτητος μαϊντανός: Η δολιότατη διαβούλευση: «Πέστε ό,τι θέλετε εσείς! Κι εμείς θα κάνουμε-όπως πάντα- ο, τι μας καπνίσει»…
Πάντα, με «ανοιχτό διάλογο». Προκειμένου να επιλέξετε με ποιο τρόπο προτιμάτε να σας… κλείσουμε το στόμα! Και να σας κόψουμε τα χέρια…
Και κάποιοι εθελοτυφλούν να πιστεύουν πως μια τέτοια κουτοπόνηρη για τα μπλογκς υστερόβουλη πρωτοβουλία… «κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση»!
Σίγουρα προς την ίδια κατεύθυνση, που η τοπική λαμογιοκρατία και το αποικιοκρατικό καθεστώς του ΔΝΤ οδηγούν τη χώρα μας…
Που σημαίνει πως, εκτός από το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», τίθεται τώρα και το δίλημμα: «πολιτισμός ή βαρβαρότητα»…
Το σοσιαλισμό τους τον απολαύσαμε. Άντε τώρα να απολαύσουμε και τον πολιτισμό τους…
Σίγουρα ανάλογο με τον πολιτισμό, που εισέπραξαν οι υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού στους πρόποδες του μνημείου πολιτισμού της Ακρόπολης…

Παπα-Ηλίας

Όραμα και μύθο, κόντρα στον κυνισμό!

• Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Πληροφορήθηκα ότι ξάφνιασε πολλούς γνωστούς και άγνωστους το κείμενό μου στα αγαπημένα μου blogs με τίτλο «Αποχή, Άκυρο, λευκό; Θρίαμβος του Συστήματος!...»
Αναρωτιέμαι, γιατί ξάφνιασε;
Πριν 2 χρόνια, στο βιβλίο μου «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ» έγραψα «βρισκόμαστε, σαν έθνος και κοινωνία στο μάτι ενός κυκλώνα με εμφανή κατάρρευση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς και προβάλλει επιτακτική η ανάγκη για κάποια ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων δίχως φόβο και πάθος. Μήπως, λοιπόν, θάπρεπε να μιλάμε για το τέλος της ιδεολογίας, για βάναυση κατακρεούργηση της ουτοπίας; Η μήπως αυτά αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις πίσω από τις οποίες κρύβονται μικροπολιτικές σκοπιμότητες;»
ΟΧΙ, κατηγορηματικά, και στις δύο ερωτήσεις!
Σε τελική ανάλυση, οι δεκαετίες μετά την μεταπολίτευση πέρα από την πίκρα της καθολικής απογοήτευσης φαίνεται ότι δημιούργησαν ένα πολύ πιο επικίνδυνο ψυχοκοινωνικά και πολιτικά συναίσθημα στους Έλληνες που είναι ο καταλυτικός, σαρωτικός ΚΥΝΙΣΜΟΣ ατόμων και ομάδων...
Κάτω απ'αυτόν τον διάχυτο πλέον κυνισμό που εκφράζεται μέσα από τις διαδικασίες της απώλειας ιδεολογίας, της απάθειας και της άρνησης πίστης και αφοσίωσης σε υψηλά ιδεώδη και συλλογική εθνική ανάταση, κρύβεται - κατά την προσωπική μου γνώμη - συγκεκριμένος φόβος. Ο φόβος ότι οι ΗΓΕΤΕΣ μας και οι παρατρεχάμενοί τους δεν έχουν ούτε την πρόθεση, ούτε το σθένος, ούτε την έφεση και, ίσως, ούτε την εντιμότητα να προχωρήσουν στην εισαγωγή και την πραγμάτωση του απαραίτητου νέου οράματος....
Κάθε ηγέτης, κάθε δημιουργός, κάθε άτομο που προσφέρει ένα νέο όραμα, μία καινοτομία, ένα νέο μύθο, μια πρωτότυπη ιδέα σίγουρα προσκρούει στις αντιστάσεις εκείνων που περιχαρακωμένοι στον αδρανοποιητικό τους εθισμό θα του αντισταθούν καθώς τους τρομάζει επιπρόσθετα και η συλλογική κίνηση από το οικείο στο όραμα, από την γνωστή πραγματικότητα στην άγνωστη πραγμάτωση του μύθου.
Στην ιστορία της ανθρωπότητας και στην κοινωνική ψυχολογία της γνώσης φαίνεται ότι αυτές οι αντιστάσεις ποτέ δεν σταμάτησαν τον πραγματικό ηγέτη να ηγηθεί, το δημιουργικό άτομο να δημιουργήσει, τον καινοτόμο να εισαγάγει τις νεωτεριστικές του αντιλήψεις. Συχνά, μάλιστα, τέτοια προικισμένα άτομα επιζητούν την κριτική έστω και σαν επιβεβαίωση της αντικειμενικής πραγματικότητας ότι οι άλλοι έτσι ομολογούν και την ύπαρξή του και την κατανόηση των προθέσεών του. Η απάθεια και αδιαφορία είναι χειρότερη και περισσότερο υποτιμητική επίθεση από την κριτική...
Μύθους είχαν οι άνθρωποι πάντοτε και ανέκαθεν κάθε μύθος είχε την καλή και την κακή του πλευρά, τις θετικές και τις αρνητικές ιδιομορφίες και χαρακτηριστικά. Ισως ο κυνισμός της εποχής μας να προχώρησε σε τέτοιο φθοροποιό σημείο ώστε να αρνούμεθα πλέον κάθε μύθο, θετικό ή αρνητικό, σαν κάτι άχρηστο, ανεφάρμοστο και ολότελα παιδαριώδες!
Ο Albert Camus είχε παρατηρήσει ότι κάθε πράξη επανάστασης προϋποθέτει και την σιωπηρή αποδοχή εκείνου στο όνομα του οποίου γίνεται η επανάσταση. Η αίσθηση του Νεοέλληνα ότι είναι πλέον αλλοτριωμένος ΚΑΙ από την εξουσία, ότι έχουν απομακρυνθεί απ' αυτόν και οι πολιτικοί του ηγέτες και τα Κόμματα έρχεται να επιβαρύνει με σημαντικό κόστος και τις προγενέστερες αισθήσεις της ψυχοκοινωνικής και της πολιτιστικής μας αλλοτρίωσης. Η θανάτωση του "μύθου" καθώς μπήκαμε στην τελική ευθεία για τις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης με το σύστημα…»Καλλικράτη», δημιουργεί την απελπισία η οποία αποδεικνύεται, δυστυχώς, ακόμη πιό χειρότερη και από τον διαπιστωμένο κυνισμό καθώς οδηγεί στον καταστροφικό νιχιλισμό.
Σαν κοινωνία, σαν Έθνος, σαν πληθυσμιακό σύνολο και σαν άτομα αυτό που τώρα χρειαζόμαστε (και νομίζω θα συμφωνήσετε το χρειάζεται ολάκερη η ανθρωπότητα) το λέω, έστω και εάν κατηγορηθώ, είναι ένας ΝΕΟΣ "μύθος"!...
Πιστεύω ότι υπάρχουν θαμμένα στο ελληνικό μας συλλογικό και στο ατομικό υποσυνείδητο όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για να δημιουργήσουμε το «νέο μύθο» για να πλάσουμε καινοτομικά, χρήσιμα, πραγματώσιμα οράματα.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, ένα ΝΕΟ μύθο και μαζί ένα νέο όραμα που θα μας οδηγήσουν εκτός της διαπιστωμένης ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ όχι μόνο στις οικονομικές δομές αλλά και στα συστήματα αξιών, και στους θεσμούς που αποσυντίθενται με ραγδαίους ρυθμούς καθώς σαν άτομα, ομάδες και έθνος θα ζούμε το οδυνηρό ΣΗΜΕΡΑ που μας σερβίρισαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία και διδασκόμενοι από το ΧΘΕΣ να φροντίσουμε να προγραμματίσουμε ένα ελπιδοφόρο για τα παιδιά μας ΑΥΡΙΟ.
Απαιτείται να ξεπεράσουμε τους σημερινούς μας ηγέτες, χρειάζεται οργάνωση και συναίσθημα την ίδια στιγμή που χρειάζεται να δούμε τις ατομικές και συλλογικές μας ευθύνες απέναντι στην ιστορία μας. Και πάνω απ' όλα χρειάζεται να ξαναβρούμε την...ανθρωπιά μας, να ενεργοποιήσουμε το ξεχασμένο μας φιλότιμο, την αγάπη για τον συνάνθρωπό μας, τη λεβεντιά και το ρωμαίικο κυμπαριλίκι μας...
Ποιός ξέρει, ακριβώς επειδή δεν μπορούμε να ελπίζουμε για ελλαδικές προσφορές στην Υψηλή Τεχνολογία των κομπιούτερ και των μικροτσίπς, ίσως κατορθώσουμε να προσφέρουμε σε Δύση και Ανατολή το ΝΕΟ όραμα, τον ΝΕΟ «μύθο» που και αυτοί πλέον- όπως και εμείς - έχουν φοβερή ανάγκη καθώς η αλλοτρίωση έφερε την ανθρωπιά στο έσχατο σημείο της υποβάθμισής της...
ΝΑΙ, αναμφισβήτητα χρειαζόμαστε ένα ΝΕΟ ΜΥΘΟ αλλά κατηγορηματικά ΟΧΙ και άλλα… παραμύθια!...
Πηγή

Ο φόβος φυλάει τις... κότες

Την περασμένη βδομάδα πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον μια δημόσια συζήτηση απ αυτές που σκοπό έχουν να καλλιεργήσουν το φόβο για να ευδοκιμήσουν αντιδημοκρατικές πολιτικές επιλογές και αποφάσεις που ήδη έχουν ληφθεί. Γι αυτό άλλωστε, η εν λόγω συζήτηση έγινε δημόσια.
Οι ειδικοί- στελέχη της «κοινότητας» των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών—μίλησαν για τον κίνδυνο να δεχτούν οι ΗΠΑ επίθεση στον κυβερνοχώρο (cyberattack). Μίλησαν επίσης—και αυτό είναι το σημαντικότερο, γιατί περιγράφει τους βαθύτερους στόχους τις συζήτησης– για το τι πρέπει να κάνουν οι μυστικές υπηρεσίες για να αντιμετωπίσουν τους κυβερνοτρομοκράτες επιδρομείς.
Ενας εκ των ομιλητών (Mike McConnell) πρώην διευθυντής του εθνικού συμβουλίου ασφάλειας των ΗΠΑ, είπε πως η χώρα είναι απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει επίθεση στον κυβερνοχώρο και είναι απαραίτητο να οργανώσει την άμυνά της (και) σ αυτόν τον τομέα.
«Οι προειδοποιήσεις τελείωσαν. Μπορεί (η κυβερνοεπίθεση) να εξαπολυθεί αύριο» ήταν μια χαρακτηριστική διατύπωση του Mike McConnell ο οποίος συμπλήρωσε πως αναμένει μια τεράστιας κλίμακας τέτοια επίθεση η οποία θα επηρεάσει περισσότερο από τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους (11/9/2001)τις ΗΠΑ και ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία. Ενας ακόμη ειδήμων πρώην αξιωματούχος των κυβερνήσεων Μπους για την αμερικανική εσωτερική ασφάλεια (Homeland Security) ο Fran Townsend πλειοδότησε σε κινδυνολογία και υποστηρίζοντας ότι ο «λύκος είναι έξω από την πόρτα.
Η μακρά θητεία των δυο ειδικών σε κορυφαίες ασφαλίτικες θέσεις τις αμερικανικής αυτοκρατορίας, προφανώς τους καθιστά ασυναγώνιστους στην κινδυνολογία, αφού η παραγωγή φόβου είναι (η δουλειά τους) ο ασφαλέστερος και πιο δοκιμασμένος τρόπος για να επιβληθεί η εξουσία στην κοινωνία. Ο λόγος τους ως ειδικών των μυστικών υπηρεσιών λοιπόν, πολλαπλασιάζει τη δύναμη του φόβου που εξαπολύουν με τις απόψεις τους. Εχουμε, πράγματι, λόγους να φοβόμαστε , καθώς οι εν λόγω απόψεις περιγράφουν ένα πιθανότατο μελλοντικό μαύρο σενάριο. Οι μυστικές υπηρεσίες άλλωστε έχουν το χάρισμα της Κασάντρας. Να προβλέπουν (ακόμη κι αν χρειαστεί να τις προκαλέσουν) τις καταστροφές…
Στην προκειμένη περίπτωση, οι ειδικοί McConnell και Townsend στις ομιλίες τους την περασμένη βδομάδα, στην Ουάσιγκτον συμφώνησαν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να προετοιμαστούν για την αντιμετώπιση των κυβερνοεπιθέσεων. Επίσης προειδοποίησαν – και από αυτό το σημείο αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι απόψεις τους— ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίας στερούνται οργανωτικών ικανοτήτων, πόρων και αρμοδιοτήτων προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες της κυβερνοάμυνας.
Πίσω από αυτές τις προειδοποιήσεις, κρύβεται η ουσία: Το σύστημα εξουσίας, απαιτεί χρήμα και την ανεξέλεγκτη δράση του (για το καλό μας). Με πιο απλά λόγια, οι εν λόγω ειδήμονες, απαιτούν να διευρύνουν στον απόλυτο βαθμό το «δικαίωμα» των μυστικών υπηρεσιών να παρακολουθούν, ανακρίνουν, φυλακίζουν, παρενοχλούν τους αμερικανούς πολίτες. Ζητούν δηλαδή να καταργηθούν και τα τελευταία υπολείμματα περί προστασίας των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων που διασώθηκαν στην αμερικανική νομοθεσία μετά την επιβολή των τρομονόμων των κυβερνήσεων Μπους.
Προφανώς, όλα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της αμερικανικής αυτοκρατορίας , δεν αφορούν μόνο τους Αμερικανούς. Ισως το έχουμε λησμονήσει αλλά είναι γεγονός ότι οι αμερικανικοί τρομονόμοι μετά την 11η Σεπτεμβρίου διαχύθηκαν και επιβλήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακόμη και στην Ελλάδα είδαμε την εφαρμογή αυτών των νομοθεσιών (παρακολουθήσεις, δράση ξένων υπηρεσιών, παράνομες συλλήψεις και ανακρίσεις, στάθεμευση ιπτάμενων φυλακών της CIA σε ελληνικά αεροδρόμια).
Ο φόβος παραλύει και μια κοινωνία σε παράλυση είναι υποταγμένη και έτοιμη να πληρώσει όσο- όσο τους «σωτήρες» της. Στην περίπτωση της κυβερνοεπίθεσης οι κινδυνολόγοι αμερικανοί ειδήμονες φέρονται διασυνδεδεμένοι με εταιρείες που ροκανίζουν από το αμερικανικό κράτος (φορολογούμενους) δισεκατομμύρια δολάρια. Για το καλό τους….

Τυχαίο; Ισως, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι τις τελευταίες μέρες «ξαφνικά» επανεμφανίστηκε έντονος ο κίνδυνος για τρομοκρατικά χτυπήματα της Αλ Κάιντα στην Ευρώπη. Ηδη οι αμερικανικές (από κοντά και το βρετανικό αυτοκρατορικό εξαπτέρυγο) αρχές έχουν εκδώσει ταξιδιωτικές οδηγίες με τις οποίες προειδοποιούν τους πολίτες για τους πολύ μεγάλους κινδύνους να βρεθούν σε ένα τρομοκρατικό χτύπημα σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή μουσεία σε κάποια ευρωπαική χώρα, κατά κύριο λόγο την Γαλλία και τη Γερμανία.

Η δημιουργία και η συντήρηση μιας «τρομακτικής προφητείας» για την οποία μάλιστα οι «προφήτες« της έχουν την δυνατότητα να πυροδοτήσουν την αυτοεκπλήρωσή της, έχει –στις πονηρές μέρες που ζούμε– ιδιαίτερη σημασία και απαιτεί την προσοχή μας. Πέρα από το χρήμα που αρπάζεται από τους φορολογούμενους πολίτες για την αντιμετώπιση των (πραγματικών, φανταστικών κατασκευασμένων) απειλών, το σύστημα εξουσίας έχει εξαπολύσει επίθεση σε όλα τα μέτωπα κατά της κοινωνίας των εργαζομένων.

Οι τρομοαπειλές που οι «ειδήμονες» σκιαγραφούν και οι αυτοκρατορίες των media, αναλαμβάνουν να μετατρέψουν σε παγκόσμια εικονική «πραγματικότητα», συμπίπτουν με τη διόγκωση του κύματος αντίδρασης των εργαζομένων κατά των πολιτικών άγριας λιτότητας που επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις.

Το σύστημα εξουσίας αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως κότες που γενούν τα χρυσά αυγά της υπεραξίας. Το σύστημα θέλει τις κότες του φοβισμένες και ακίνητες. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν εμείς (οι εργαζόμενοι) είμαστε πράγματι κότες…

Πηγή

Πειραματόζωα

Επάγγελμα: Βουλευτής!

Δεν το συνηθίζω. Δεν μου αρέσει ρε παιδί μου να ψάχνω στα site του Δημοσίου και να βρίσκω "χαζά". Αλλά τούτο δω νομίζω ότι έχει ιδιαίτερο σημειολογικό ενδιαφέρον! Θα το δεις και μόνος σου.
Μπαίνεις λοιπόν στο portal του ΟΑΕΔ. Ναι, ναι, αυτού του οργανισμού που σου βρίσκει δουλίτσα. Κάπου μέσα στο χαμό λοιπόν έχει ένα οδηγό επαγγελμάτων. Τι θες να γίνεις άμα μεγαλώσεις και τέτοια.
Ψάχνεις , ψάχνεις λοιπόν και καταλήγεις - που αλλού!- στο Δημόσιο... Στρατιωτικά λέει, αστυνομικά λέει και άλλα του ευρύτερου δημόσιου τομέα επαγγέλματα λέει. Αν δεν ξέρεις το link να στο δώκω : http://epagelmata.oaed.gr/categories_list.php?catID=16

Μέχρι δω καλά; Τόχεις; Ντάξει. Για κατέβα λίγο. Τι βλέπεις; Ααααα γεια σου! Φαρδιά πλατιά: ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ!!!
Εδώ είμαστε...Επάγγελμα λοιπόν κατά ΟΑΕΔ!. Σούπερ. Κάμνεις τικ στο κουτάκι, κάμνεις κλικ και να σου τα προσόντα που χρειάζονται, και νάσου οι συνθήκες εργασίας με καλό φωτισμό λέει(!) και το πιο φοβερό στο αντιγράφω εδώ έτσι να υπάρχει:
"Ο φόρτος εργασίας και οι μετακινήσεις εντός και εκτός Ελλάδας είναι συνηθισμένο φαινόμενο για το βουλευτή, αλλά οι σχετικά καλές αποδοχές του και κυρίως η αναγνώριση της προσφοράς του και η κοινωνική καταξίωση αντισταθμίζουν την ένταση, το άγχος και την κόπωσή του. "

Όλα τα λεφτά ε; Μη γελάς. Επάγγελμα είναι. Έφυγα για ΟΑΕΔ. Που ξέρεις....

ΥΓ: Επειδή μπορεί και να το βγάλουνε, αποκόβω τη σελίδα και την ανεβάζω, να γελάω εγώ να γελάς κι εσύ με τα εγγόνια σου μετά από χρόνια! Άρπα το link να το κάνεις κορνίζα... εδώ! Με τις υγείες μας!
Ας μιλήσουμε επιτέλους

Συνάντηση στη Ρόδο

Θρησκευτική συνάντηση των Ρωμαιοκαθολικών των (Παπικών) επισκόπων της Ευρώπης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου έχει προγραμματιστεί να γίνει στο νησί της Ρόδου από την ερχόμενη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου, έως και τις 22 του ίδιου μήνα.

Η συνάντηση αυτή, χαρακτηρίζεται εξαιρετικής σπουδαιότητας καθώς στο επίκεντρο της συζήτησης θα τεθεί για να συζητηθεί και να κατατεθούν αντίστοιχα απόψεις και προτάσεις, τα γενικότερα κοινωνικά προβλήματα που σήμερα απασχολούν τους πιστούς και των δύο εκκλησιών.

Στην σπουδαία αυτή θρησκευτική σύναξη, θα πάρουν μέρος μεταξύ των άλλων επισκόπων και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ Χρυσόστομος, ο Μητροπολίτης Ρόδου κ.κ. Κύριλλος, καθώς επίσης και ανώτεροι επίσκοποι από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το κύριο πρόγραμμα αναμένεται να καταρτιστεί και να δοθεί στην δημοσιότητα μέσα στο επόμενο διήμερο.

Ροδιακή

Η εκατόχρονη κακία τους

Στην εφημερίδα των Πατρών «Εκκλησιολόγος» (Σαββάτο 18-9-10), διάβασα πως η «ΖΩΗ» που χρόνια "διδάσκει"(;) στον Λαό του Θεού τον Λόγο του Θεού, απέλυσε με τις νέες σοσιαλιστικές διατάξεις «Λοβέρδου» τον επί 25 χρόνια υπάλληλό της στο βιβλιοπωλείο της Πάτρας..

Ρώτησα και έμαθα καλές κουβέντες γι’ αυτόν πως είναι ευσυνείδητος εργάτης του Ευαγγελίου. 

- Χρόνια κατηχητής

- Χρόνια αρχηγός κατασκηνώσεων.

- Χρόνια διευθυντής φοιτητικού οικοτροφείου.

- Χρόνια παραγωγός εκπομπών στο ραδιόφωνο της Μητροπόλεως Πατρών.

- Χρόνια κοινωνικός εργάτης σε συλλόγους και προσπάθειες.

Η «ΖΩΗ» αφού του έκλεψε τα καλύτερά του χρόνια, τον πετά στα άχρηστα με μια απόλυση.

Αν ο υπάλληλος είχε διαβάσει το βιβλίο του Καθηγητή Χρήστου Γιανναρά «Καταφύγιο Ιδεών» θα γνώριζε ποιους υπηρετούσε τόσα χρόνια. Θα γνώριζε την αγνωμοσύνη που δείχνουν στους «συνεργάτες» τους οι ζωικοί.  

Όλα καλά τα έκανες Αρχιεπίσκοπε Σεραφείμ, το μόνο που δεν κατάφερες… να κλείσεις αυτές τις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις και τα παρακλάδια τους, που είναι γάγγραινα για την Εκκλησία και την κοινωνία.

Δεν σκέφτηκαν τα γερόντια της ΖΩΗΣ, ότι το τέλος τους φτάνει (καθώς πεθάνουν), και οι λίγοι που έχουν απομένει (κάτω των 15 ψυχών, είναι τα μέλη), πως μοναδικό που τους μένει ως σήμερα είναι η εκατόχρονη κακία τους. 

Επαφράς

Κύπρος - Και οι ιερωμένοι στο χακί;

To έδαφος για κανονική στράτευση των δόκιμων μοναχών προετοιμάζει το υπουργείο Άμυνας.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης σχολιάζοντας σήμερα δημοσίευμα της εφημερίδας «Σημερινή» σύμφωνα με το οποίο στο νομοσχέδιο που συζητείται στην Επιτροπή Αμυνας της Βουλής που ενοποιεί και αναθεωρεί τους περί Εθνικής Φρουράς Νόμους του 1964 μέχρι το 2008, συζητείται και το ενδεχόμενο να στρατεύονται κανονικά οι δόκιμοι μοναχοί οι μοναχοί και άλλοι που δηλώνουν ότι θα ακολουθήσουν την ιεροσύνη, ανέφερε ότι εάν η Βουλή επιθυμεί να κάνει την όποια αλλαγή στο εν λόγω άρθρο, θα πρέπει να γίνει και μια διαβούλευση με την Εκκλησία για να μην υπάρχουν αντιδράσεις.

Ο Υπουργός Αμυνας Κώστας Παπακώστας δήλωσε σήμερα ότι οι πολλές τροποποιήσεις που έγιναν στον Περί Εθνικής Φρουράς Νόμο τον είχαν κάνει αγνώριστο, αφού υπήρχαν ανενεργά άρθρα, ένα άρθρο συγκρουόταν με ένα άλλο και γι’ αυτό έπρεπε η νομοθεσία να γίνει από την αρχή, προκειμένου να υπάρχει μία αρμονία στις πρόνοιες του συγκεκριμένου νόμου.

Πρόσθεσε ότι σκοπός είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο κατατίθεται στη Βουλή για συζήτηση και θα ψηφιστεί σε νόμο από την Ολομέλεια του σώματος, ει δυνατόν να υπάρχει μια συναντίληψη, δηλαδή να μην υπάρχει οτιδήποτε για το οποίο θα υπάρχουν προστριβές μέσα στην Ολομέλεια. Τέτοια νομοθετήματα είναι ευχής έργο εάν όλα τα κόμματα συμφωνήσουν έτσι ώστε να μην περάσουν από την Ολομέλεια κατά πλειοψηφία αλλά να είναι ει δυνατόν ομόφωνα».

Ωστόσο, όπως σημείωσε, «δεν έχουμε καταλήξει ακόμα γι’ αυτά τα θέματα και θα τα δούμε στη συνέχεια. Είναι μια θέση που θα τη δούμε μετά που θα περατωθεί η κατ’ άρθρο συζήτηση, δηλαδή θα δούμε πόσα θα είναι εκείνα που θα χρήζουν επανεξέτασης, θα τα συζητήσουμε και θα αποφασιστεί από την Επιτροπή Αμυνας της Βουλής πώς θα τα χειριστούμε».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Υπουργός Αμυνας είπε ότι όσα έχει πει «ισχύουν για όλες τις πρόνοιες του περί Εθνικής Φρουράς Νόμου» γιατί, όπως εξήγησε, «δεν υπάρχουν νόμοι που γίνονται ειδικά για φυγοστρατία. Ο λόγος για τον οποίο είχαμε κάνει 9 μήνες για να ετοιμάσουμε αυτή τη νομοθεσία ήταν επειδή έπρεπε να γίνει ένας ενιαίος νόμος, αφού στον ισχύοντα Νόμο, είχαν γίνει 38 περίπου τροποποιήσεις οι οποίες είχαν κάνει αγνώριστη τη νομοθεσία».

Ο κ. Παπακώστας εξήγησε ακόμα ότι στη νομοθεσία μετά τις τροποποιήσεις που έγιναν «υπήρχαν ανενεργά άρθρα, το ένα άρθρο συγκρουόταν με άλλο άρθρο και έπρεπε να γίνουν από την αρχή. Οι βασικές αρχές που διέπουν αυτή τη νομοθεσία εστιάζονται κύρια στα θέματα της στρατολογίας και όχι μόνο» και πρόσθεσε πως «έπρεπε να γίνει ένας ενιαίος νόμος και να υπάρχει μια αρμονία όσον αφορά τις πρόνοιες του νόμου αυτού».

«Σημερινή»8/10/2010

Ουνίτες και στην Ειδική Σύνοδο για τη Μέση Ανατολή που συγκάλεσε ο Πάπας

Από σήμερα Κυριακή 10 Οκτωβρίου μέχρι 24 Οκτωβρίου άρχισε στη Ρώμη η «Ειδική Σύνοδος για τη Μέση Ανατολή», την οποία συγκάλεσε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄. Πρόκειται για Παπικούς, Ουνίτς, Χαλδαίους κ.α από την Τουρκία, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτο, Ιράκ, Συρία, Λίβανο, Ιορδανία, Παλαιστίνη και Ισραήλ και Ελλάδα.

Μάθημα επιλογής τα Θρησκευτικά στην Α΄ Λυκείου από το 2011

Δύο σημερινά (5/10/2010) άρθρα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες το μάθημα των Θρησκευτικών στην Α΄ Λυκείου μετατρέπεται σε επιλεγόμενο ήδη από το επόμενο σχολικό έτος 2011-2012. Θα ακολουθήσει δε η σταδιακή μετατροπή του σε επιλεγόμενο (με χειρότερες μάλιστα προϋποθέσεις επιλογής) στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου κατἀ τα επόμενα σχολικά έτη.

Αναδημοσιεύουμε και τα δύο σχετικά άρθρα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Αναδιάταξη μαθημάτων Α΄ Λυκείου από το 2011

Εμφαση στα επιλογής

Μείωση των ωρών των υποχρεωτικών μαθημάτων (από 32 σε 24), νέα μαθήματα επιλογής και αύξηση των ωρών τους (από 2 σε 10) προβλέπει το σχέδιο προγράμματος για τη «νέα» Α΄ Λυκείου, που θα εφαρμοσθεί από την επόμενη σχολική χρονιά 2011-2012. Δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην αγγλική γλώσσα και τη γυμναστική, ενώ διατηρείται η διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, της ιστορίας, των μαθηματικών, της φυσικής και της χημείας. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν μαθήματα από τέσσερις θεματικές ομάδες: Αρχαιογνωσία, ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, τέχνη και πολιτισμό, ξένες γλώσσες, ενώ προβλέπονται και δύο ώρες για δραστηριότητες των μαθητών σε περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα......
Στα υποχρεωτικά μαθήματα δεν περιλαμβάνονται οι αρχές οικονομίας, η τεχνολογία και ο σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός. Το υπουργείο Παιδείας θα προχωρήσει σε πλήρη αναδιάρθρωση του Λυκείου, η οποία θα ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη τριετία με την αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ το 2013 - 2014.
Τα σχέδια του υπουργείου προκαλούν αντιδράσεις από τους εκπαιδευτικούς κλάδους που διδάσκουν μαθήματα των θετικών επιστημών, πληροφορική, ιστορία και βιολογία. Ηδη, ανάλογες αντιδράσεις προκάλεσε η δημοσιοποίηση του σχεδίου για τη Β΄ και τη Γ΄ Λυκείου.

Νέο πρόγραμμα στην Α΄ Λυκείου από το 2011
Οι αλλαγές που προωθεί το υπουργείο
Σε πλήρη αναδιάρθρωση του λυκείου από την επόμενη χρονιά προχωράει το υπουργείο Παιδείας. Το πρόγραμμα της νέας Α΄ Λυκείου, το οποίο παρουσιάζει η «Κ», περιλαμβάνει 24 ώρες υποχρεωτικών μαθημάτων, 10 ώρες μαθημάτων επιλογής από τέσσερα θεματικά «καλάθια» και δύο κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Ηδη, πάντως, το πρόγραμμα της Β΄ και Γ΄ Λυκείου, που παρουσίασε η «Κ» στο φύλλο του περασμένου Σαββάτου 2 Οκτωβρίου, άνοιξε τον διάλογο, προκαλώντας ταυτόχρονα εντονότατες αντιδράσεις από τους εκπαιδευτικούς κλάδους που διδάσκουν μαθήματα των Θετικών Eπιστημών, Πληροφορική, Iστορία και Bιολογία. Ειδικότερα, το πρόγραμμα της Α΄ Λυκείου που θα εφαρμοσθεί από το σχολικό έτος 2011 - 2012 διαρθρώνεται ως εξής:
- Μεταξύ των υποχρεωτικών μαθημάτων (όπως παρουσιάζονται και στον πίνακα) δίνεται βάρος στα Aγγλικά και στη Γυμναστική (από τρεις ώρες). Ταυτόχρονα, διατηρείται η διδασκαλία της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, της Ιστορίας, των Μαθηματικών, της Φυσικής και της Χημείας.
- Οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν μαθήματα από τέσσερις θεματικές ομάδες: Αρχαιογνωσία, Ανθρωπιστικές και Kοινωνικές Eπιστήμες, Τέχνη και Πολιτισμό, Ξένες Γλώσσες.
- Υπάρχουν και δύο ώρες για δραστηριότητες των μαθητών σε περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα.

Εκτός από την προσθήκη του δίωρου για κοινωνικά / περιβαλλοντικά θέματα, οι διαφορές στο σχέδιο της νέας Α΄ Λυκείου σε σχέση με τη δομή της σημερινής Α΄ Λυκείου είναι οι εξής:
- Οι ώρες των υποχρεωτικών μαθημάτων μειώνονται από 32 σε 24, ενώ αυξάνονται εκείνες των μαθημάτων επιλογής από 2 σε 10 και σε αυτά προστίθενται νέα μαθήματα (Αρχαίοι Ελληνες Φιλόσοφοι, Ιστορία της Tέχνης, Κοινωνιολογία κ. ά.).
- Στα υποχρεωτικά μαθήματα δεν περιλαμβάνονται οι Αρχές Οικονομίας, η Τεχνολογία και ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Τα δύο πρώτα γίνονται μαθήματα επιλογής.
Το σχέδιο αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις, κυρίως από κλάδους εκπαιδευτικών στα μαθήματα των οποίων υπάρχει μείωση ωρών.
Ηδη, ανάλογες αντιδράσεις προκάλεσε η δημοσιοποίηση του σχεδίου για τη Β΄ και τη Γ΄ Λυκείου. «Μας εξέπληξε που ο σχεδιασμός δεν έγινε σε συνεργασία με τις επιστημονικές ενώσεις των εκπαιδευτικών», πρόσθεσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Eνωσης Φιλολόγων κ. Αναστάσιος Στέφος.
Τρεις προτάσεις
«Το σχέδιο υποβαθμίζει τα μαθήματα των Θετικών Eπιστημών. Είμαστε σε συνεννόηση με την Ενωση Φυσικών. Ηδη επεξεργαζόμαστε τρεις προτάσεις για τη νέα δομή του λυκείου», ανέφερε χθες στην «Κ» το μέλος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών κ. Φιλένια Σιδέρη. «Το νέο σχολείο υποβαθμίζει τις βιοεπιστήμες, σε μία εποχή που καθορίζεται από τις εξελίξεις των βιοεπιστημών (π. χ. εφαρμογές περιβάλλοντος, μεταλλαγμένα, DNA κ. ά.)», συμπλήρωσε στην «Κ» ο υπεύθυνος Παιδείας της Πανελλήνιας Ενωσης Βιοεπιστημόνων κ. Ανδρέας Ζοάνος.
«Η Πανελλήνια Eνωση Καθηγητών Πληροφορικής θεωρεί ότι το σχέδιο αυτό βρίσκεται έξω και πέρα από κάθε λογική και σε πλήρη δυσαρμονία με τη φιλοσοφία που επαγγέλλονται κινήσεις όπως η «ανοιχτή» ηλεκτρονική διακυβέρνηση ή οι δημόσιες διαβουλεύσεις στο Διαδίκτυο (opengov). Στην εποχή που όλοι ευαγγελίζονται τη μετάβαση από την Kοινωνία της Πληροφορίας - Γνώσης, κι ενώ επί μία δεκαετία και πλέον διδάσκεται η Πληροφορική στο Λύκειο, το υπουργείο επιλέγει την ολοκληρωτική κατάργηση της διδασκαλίας της», σχολίασε, μεταξύ άλλων, η Eνωση Kαθηγητών Πληροφορικής.

 

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΚΕΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΚΕΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΚΕΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ κ. ΝΙΚΟΔΗΜΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=======================

Το Εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων “Ρομφαία” δημοσίευσε επιστολή του Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου προς τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο, η οποία, εκτός από τη δική του ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων που σχετίζονται με το δράμα της Μητροπόλεως Αττικής, περιλαμβάνει και τα εξής ευώδη κρίνα προς το μαρτυρικό ιεράρχη Αττικής!

Γράφει λοιπόν ο Σεβασμιότατος Ζακύνθου:

«Το περίσσευμα της καρδιάς του άφησε να ξεχυθεί ο αυτοαποκαλούμενος «Αττικής και Μεγαρίδος» Νικόδημος Γκατζιρούλης στην τελευταία του «ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ». Είναι εποχή του «μούστου» και ο συγγραφέας φαίνεται να μέθυσε από την συλλογή των περσινών ξινών σταφυλιών.»

«Ο χρηματίσας επί επταετίαν μοιχεπιβάτης ως Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει τον παραπικρασμόν ότι τον ενέπαιξαν διάφοροι αδελφοί του κατά καιρούς. Έπεσε θύμα της αφέλειάς του, κυρίως όμως των καθοιονδήποτε τρόπον συμβούλων του.»

Άλλωστε ο καθένας πλήρωσε κατά την καρδία του».

«Έτσι ο καταληψίας του Μητροπολιτικού Μεγάρου Αττικής απεμακρύνθη «σηκωτός» κυριολεκτικά. Έτσι βρέθηκε διά της μισαλλοδοξίας του και της μοχθηρίας του εκτός Εκκλησίας».

«Πολλά, πάρα πολλά θα ήθελα να υπενθυμίσω στον πεισματάρη του Ωρωπού. Εξαπατημένος από τους εκάστοτε υποψηφίους Αρχιεπισκόπους, που του υπόσχονταν διάφορα αφορώντα στον εαυτούλη του, μέχρι να εκλεγούν με τους ψήφους των Αρχιερέων, που έχει ο Νικόδημος φιλικούς δεσμούς με έντονες οργανωσιακές αποχρώσεις, συνεχίζει να αγνοεί η κάνει πως αγνοεί ποιοι είχαν την υποχρέωση και την δυνατότητα να τον βοηθήσουν και όμως τον εγκατέλειψαν.»

Ο Στρατηγός φαίνεται στις μάχες, ο Καπετάνιος στις φουρτούνες και ο πιστός στην υπομονή. Πού ανήκει επιτέλους ο Γκατζιρούλης;

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Μητροπολίτης Ζακύνθου, υπογράφει την επιστολή με τον εξής χαρακτηριστικό τρόπο: «Αυτά για την ώρα. Ο Ζακύνθου Χρυσόστομος».

Διερωτόμαστε: Εστω και αν υποτεθεί ότι η εκδοχή του Σεβασμιότατου Ζακύνθου για το δράμα της Μητροπολέως Αττικής είναι η ορθή, γιατί επέλεξε να χρησιμοποιήσει αυτή τη γλώσσα για ένα συνεπίσκοπό του ο οποίος για 36 χρόνια βρίσκεται επαραθυρωμένος από το θρόνο του;

Αυτές τις μέρες συνεδριάζει η Ιεραρχία. Δεν νομίζει ότι, αντί να βρίζει με τόση σκαιότητα το Σεβασμιότατο Αττικής, θα ήταν πιο θεάρεστο αν πήγαινε στη σύνοδο με συγκεκριμένη πρόταση για άρση της ακοινωνησίας και αποκατάσταση του Σεβασμιότατου σε τμήμα του θρόνου του που κατέχουν παράνομα άλλοι;

Δεν πρέπει επιτέλους αυτό το δράμα να βρει τη λύση του;

Ο ίδιος ομολογεί ότι οι διάφοροι Αρχιεπίσκοποι πριν εκλεγούν απατούσαν τον Σεβασμιότατο Αττικής για να κερδίσουν ψήφους που επηρεάζει και να κατορθώσουν έτσι να εκλεγούν Αρχιεπίσκοποι!

Αρα τι το πιο χριστιανικό από το να πάει αύριο στη σύνοδο της Ιεραρχίας και να προτείνει κατά Θεόν λύση του προβλήματος που δεν θα υποκρύπτει δόλο αυτή τη φορά;

Μια τέτοια πρωτοβουλία εκτός από αποκατάσταση της αδικίας δεν θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο της ψυχής των αοιδίμων Αρχιεπισκόπων Σεραφείμ και Χριστοδούλου;

Δεν θα λογισθεί εις δικαιοσύνην της Αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου η οποία δεν έχει και πολλούς πολύτιμους λίθους να την κοσμούν;

Αναμένουμε να χειροκροτήσουμε όποια κατά Θεόν πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Ζακύνθου, όπως αναμένουμε να αναιρέσει τις πλάνες που διατύπωσε πριν χρόνια στο Πένθχαουζ για τις προγαμιαίες σχέσεις χωρίς ποτέ να τις αναιρέσει! 

Παναγιώτης Τελεβάντος

Όλα έτοιμα για την ενθρόνιση του πατριάρχη των Σέρβων. "Παρακαλεί καθημερινά το Θεό να επιτευχθεί η ενότητα των δύο Εκκλησιών".

Στην επίσημη έδρα του Πατριαρχείου των Σέρβων, στην πόλη Πετς του Κοσόβου, ολοκληρώνονται οι προετοιμασίες για την ενθρόνιση του πατριάρχη Ειρηναίου, που θα τελεστεί μεθαύριο, Κυριακή 3 Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις εκκλησιαστικών φορέων, στην τελετή αναμένεται να παραστούν περίπου πέντε χιλιάδες πιστοί από τη Σερβία, οι οποίοι θα μεταβούν στο Πετς, σε οργανωμένα γκρουπ, με λεωφορεία που ναύλωσε η σερβική εκκλησία, στο καθένα από τα οποία θα επιβαίνει και ένας ιερέας.

Στην τελετή αναμένεται, επίσης, να παραστούν 400 επίσημοι προσκεκλημένοι, πολιτικοί, ξένοι διπλωμάτες, εκπρόσωποι όλων των ορθόδοξων Εκκλησιών, αντιπροσωπεία του Βατικανού και εκπρόσωποι άλλων θρησκευτικών δογμάτων.

Από την πολιτική ηγεσία της Σερβίας, στην τελετή ενθρόνισης θα παραστεί ο πρόεδρος της χώρας, Μπόρις Τάντιτς και ενδεχομένως ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, του Σερβικού Προοδευτικού Κόμματος (SNS), Τόμισλαβ Νίκολιτς.

Ο πρωθυπουργός Μίρκο Τσβέτκοβιτς και τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου παραιτήθηκαν από την πρόθεσή τους να παραστούν, έπειτα από σχετική παράκληση της Εκκλησίας και του ιδίου του Πατριάρχη, που ζήτησε να μην δοθεί πολιτική διάσταση στο γεγονός.

Στον Τύπο του Βελιγραδίου εικάζεται ότι, τα μέλη της σερβικής κυβέρνησης παραιτήθηκαν από το ταξίδι στην πόλη Πετς, διότι η Πρίστινα απείλησε ότι δεν θα επιτρέψει την είσοδο των Σέρβων πολιτικών, εάν δεν προσκληθεί από τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και ο πρωθυπουργός του Κοσόβου, Χάσιμ Θάτσι.

Την ευθύνη για την ασφάλεια των πιστών και των αξιωματούχων που θα παραστούν στην τελετή ενθρόνισης του Πατριάρχη των Σέρβων θα έχει, αποκλειστικά, η ειρηνευτική δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο, KFOR, και όχι η αστυνομία του Κοσόβου.

Η σερβική Εκκλησία είχε ζητήσει να αποκλειστεί η παρουσία, στον αύλειο χώρο της μονής, μελών της αστυνομίας του Κοσόβου για να μην προκληθεί ένταση.

Η αστυνομία του Κοσόβου και η ευρωπαϊκή αστυνομική δύναμη -EULEX- ανέλαβαν την ασφάλεια των πιστών, κατά μήκος της διαδρομής, από τα διοικητικά σύνορα με τη Σερβία έως την πόλη Πετς.

Σε συνέντευξή του στο σερβικό πρακτορείο ειδήσεων "Τανγιούγκ" ο πατριάρχης Ειρηναίος εξέφρασε την ελπίδα ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά γύρω από την ενθρόνιση, παραδέχθηκε ωστόσο ότι έχει κάποιους φόβους για το ενδεχόμενο να προκληθούν επεισόδια.

"Έχουμε λόγο να φοβόμαστε λίγο, γνωρίζοντας τι συνέβη στο παρελθόν. Ελπίζω ότι θα επιτραπεί η ομαλή προσέλευση των πιστών, χωρίς να προκληθούν επεισόδια", επισήμανε ο κ. Ειρηναίος.

Ο πατριάρχης των Σέρβων, αναφερόμενος στο ζήτημα του Κοσόβου, εξέφρασε την ανάγκη να επιλυθεί με διάλογο. "Επιθυμούμε να αρχίσει άμεσα ο διάλογος μεταξύ των εκπροσώπων των Σέρβων και της αυτοαποκαλούμενης κυβέρνησης του Κοσόβου και να βρεθεί από κοινού μία δίκαιη λύση", τόνισε, επισημαίνοντας πως "δίκαιη λύση σημαίνει ότι οι Σέρβοι δεν θα χάσουν τα πάντα και οι Αλβανοί δεν θα τα πάρουν όλα".

Ο πατριάρχης Ειρηναίος επανέλαβε ότι οι Σέρβοι ποτέ δεν θα απαρνηθούν το Κόσοβο, που αποτελεί τη "σερβική Ιερουσαλήμ" και επισήμανε ότι, εάν δεν βρεθεί δίκαιη λύση, πάντα θα αποτελεί (το Κόσοβο) "μήλον της έριδος" μεταξύ Αλβανών και Σέρβων.

Αναφερόμενος στις σχέσεις με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, τάχθηκε υπέρ της ενότητας που μπορεί να επιτευχθεί, όπως είπε, "με διάλογο, συνεχείς επαφές, ανθρώπινες σχέσεις και ουσιαστική συζήτηση για να γεφυρωθούν οι διαφορές".

Συμπλήρωσε δε ότι "παρακαλεί καθημερινά το Θεό να επιτευχθεί η ενότητα των δύο Εκκλησιών".

Ο κ. Ειρηναίος ανέφερε ότι, προσωπικά, θα επιθυμούσε να επισκεφτεί ο Πάπας τη Σερβία, αρκεί να τον καλέσει η Ιερά Σύνοδος.

Ο 45ος Πατριάρχης των Σέρβων γεννήθηκε το 1930 στο χωρίο Βίντοβα της πόλης Τσατσάκ στην κεντρική Σερβία. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στην Αθήνα (1962 - 1963). Το 1975 εξελέγη επίσκοπος Νύσσης και στις 21 Ιανουαρίου του 2010 εξελέγη πατριάρχης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η πρώτη, ανεπίσημη τελετή ενθρόνισης του πατριάρχη Σερβίας έγινε φέτος, στις 24 Ιανουαρίου, στον Καθεδρικό Ναό του Αρχάγγελου Μιχαήλ, στο Βελιγράδι.

web.ana-mpa.gr/3 του Νίκου Πέλπα – 1/10/2010