Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Ποιός έχει την ευθύνη;


Το Περιοδικό   ΖΩΗ

Ήταν εβδομαδιαίο.
Έγινε δεκαπενθήμερο.
Τώρα μηνιαίο.

Μετά τί; 

Ποιός έχει την ευθύνη 
για την κατακόρυφη πτώση 
της ΖΩΗΣ; 

10 σχόλια:

π.Γεώργιος-Προσκυνητής είπε...

Εγώ πάντως είχα πληρώσει συνδρομή πέρισυ για να το λαμβάνω στο σπίτι μου και μου έστειλαν μόνο ένα τεύχος!(Το όνομά μου είναι Γεώργιος Κονισπολιάτης)

Ανώνυμος είπε...

Έτσι που το έχει πάει ο Διευθυντής Σύνταξης σε λίγο καιρό την ΖΩΗ θα την βρίσκεις ως μουσειακό υλικό στο μουσείο Τύπου

Ανώνυμος είπε...

A! ξεχασα να απαντήσω στην ερώτηση.
Το όνομα αυτού ΓΕΩΡΓΙΟ΅Σ.
Αυτού την υπογραφή φέρνει η κατακόρυφη πτώση.

Ανώνυμος είπε...

Την δεκαετία του 90 υπήρχαν κάποια πολύ καλά παιδιά που ήθελαν να μπουν στην Ζωή. Όμως αυτού που σήμερα σέρνουν τα πόδια τους στο κτήμα δεν τους ήθελαν. Αυτοί οι ευλαβείς νέοι διάλεξαν άλλους δρόμους. Τώρα απολαμβάνουν οι γέροι τους καρπούς των ανοησιών της εποχής εκείνης.

Ανώνυμος είπε...

Πέρασαν 100 χρόνια η φθορά είναι φυσιολογική. Δεν έχει να προσφέρει πλέον κάτι. Έδωσε τα προηγούμενα χρόνια πολλά στο Εκκλησιαστικό Πλήρωμα τώρα ας την κλείσουν για να έχει μια καλή μαρτυρία ημερών δόξας.

Ανώνυμος είπε...

Ας γίνει και ετήσιο. Δεν το διάβαζα και δεν θα το διαβάσω. Δεν έχω χρόνο για χάσιμο να διαβάσω Ζωή, Σωτήρ, Σταυρό, Λύδια και τα παρελκόμενα.

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ;

Ανώνυμος είπε...

Η εμπάθεια δεν αφήνει να δούμε τα πράγματα λίγο πιο αντικειμενικά. Νομίζω ότι ο συντάκτης του ιστολογίου ξέρει καλά ότι αυτή η σταδιακή αλλαγή οφείλεται στην ιλιγγιώδη αύξηση των ταχυδρομικών. Γνωρίζει επίσης ότι η κυκλοφορία της ΖΩΗΣ για τα δεδομένα της ηλεκτρονικής εποχής μας παραμένει εκπληκτικά μεγάλη. Όσο για το περιεχόμενό της έχει ένα απλό πνευματικό λόγο. Μπορεί να μη διακρίνεται για βαθειά θεολογία, αλλά δε λέει και βλακείες (οι οποίες δυστυχώς περισσεύουν και σε περιοδικά Μητροπόλεων και κυρίως εκεί που υπάρχουν "γέροντες").

Αληθεύοντες εν αγάπη είπε...

Δεν θα διαφωνήσω ότι έχω μια εμπάθεια στις «κινήσεις»
Δεν γνωρίζω για τα ιλιγγιώδη ταχυδρομικά. Γνωρίζω την ιλιγγιώδη αύξηση την τελευταία δεκαετία της συνδρομής.
Ο αριθμός των συνδρομητών υποθέτω ότι πλέον δεν είναι εκπληκτικά μεγάλος. Οι αναγνώστες πρέπει να είναι άνω των 65 ετών. Οπότε εκπληκτικά μεγάλες πρέπει να είναι οι διαγραφές. Δεν είναι η εποχή της χούντας για να τα παίρνει ο κόσμος υποχρεωτικά.
Το περιεχόμενο της Ζωής δεν έχει καμία αξία. Ως την εποχή Κολιτσάρα κάτι έλεγε τώρα άστα να πάνε.
Συμφωνώ ότι τα περιοδικά των μητροπόλεων είναι άχρηστα. Το μόνο που έχουν είναι φωτό των δεσποτάδων λες και είναι υποψήφιοι κοματάρχες.
Και τα άλλα περιοδικά του Συγκροτήματος είναι για τον καιάδα.
Η Ζωή του Παιδιού μόνο από εμφάνιση και θέματα δεν είναι για παιδιά του σήμερα αλλά του 1960.
Οι Ακτίνες μετά τον Τσιριντάνη πήραν την κάτω βόλτα. Τώρα επί Μελέτη πήραν την κατηφοριά.
Η Αγωγή επί Κολιτσάρα έχει κάποιο λόγο ύπαρξης, τώρα είναι μόνο για την παρουσία.
Ο Κόσμος της Ελληνίδας μετά τον θάνατο της πρώην διευθύντριας απλά βγαίνει, όπως λέει και η μητέρα μου.
Το μόνο που αξίζει είναι η Παρεμβολή την οποία μου πουλάνε φοιτητές και έχει αξιόλογα θέματα σε σύγκριση με την Δράση που είναι κάθε τι άλλο παρά φοιτητικό ή επιστημονικό.

Ανώνυμος είπε...

Στο ποιός έχει την ευθύνη δεν χρειάζεται καθόλου Μελέτη