Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Παναγιώτης Τελεβάντος, Ο Πατριάρχης της Νεορθοδοξίας Χρήστος Γιανναράς και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄


Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Δεν μου δίνεται τακτικά η ευκαιρία να μιλώ επαινετικά για τον Πατριάρχη της Νεορθοδοξίας κ. Χρ. Γιανναρά. Τώρα, όμως, που είπε κάτι σωστό βρίσκω την ευκαιρία να τον επαινέσω για την ορθή του τοποθέτηση. Δεν έχω, άλλωστε, προσωπικά μαζί του. Ούτε και με κανένα άλλο έχω προσωπικά έστω και αν η οξύτητα της αδόκιμης γραφίδας μου δίνει σε ορισμένους άλλη εντύπωση. Απόψεις κρίνω. Θέσεις αντικρούω. Πλάνες ελέγχω. Αιρέσεις ανασκευάζω. Με οξύτητα δεν το αρνούμαι. Σε καμιά, όμως, περίπτωση, δεν κάνω επίθεση, για προσωπικούς λόγους. Σε κανένα. Ούτε, ασφαλώς, στον κ. Γιανναρά. Γι’ αυτό και επειδή, σ’ αυτή την περίπτωση, ο κ. Γιανναράς είπε κάτι σωστό και επειδή έλεγξε δίκαια τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο παρόλον ότι ο τελευταίος διάκειται λίαν φιλικά απέναντί του, και τον κ. Γιανναρά θέλω να επαινέσω, για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά και απόσπασμα από την επιφυλλίδα του στην “Καθημερινή” αναδημοσιεύω και σχολιάζω στη συνέχεια.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ ΤΟΥ κ. ΓΙΑΝΝΑΡΑ

_______________

“Φέτος, κεντρικό θέμα των πολλών, σε μέρες εόρτιες, είναι, αν θα φορολογηθεί από το κράτος η «Εκκλησία». Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών δήλωσε («Κ» 23/3/2010) ότι «η Εκκλησία πάντοτε προσφέρει... πρόσφερε στο παρελθόν και θα προσφέρει πάλι...δεν αρνούμεθα τη φορολόγηση...θα δώσουμε ό,τι μπορούμε, αλλά όχι με αυθαιρεσίες, περιμένουμε τον διάλογο με την απέναντι πλευρά». Είναι περισσότερο από φανερό, πως όταν ο γλυκύτατος αυτός άνθρωπος μιλάει για «Εκκλησία» αναφέρεται σε νομικό καθίδρυμα υπηρετικό των «θρησκευτικών αναγκών» του «λαού», των πολλών.

***

Κυριακή των Βαΐων βράδυ, μιλούσε ο αρχιεπίσκοπος σε τηλεοπτική συνέντευξη: Για τη διοίκηση που τόσο τον κουράζει και τον κάνει να λαχταράει την απόσυρση στα βιβλία του και στα γραψίματά του. Αλλά δεν αποσύρεται, γιατί θέλει να φτιάξει τα φιλανθρωπικά ιδρύματα που ονειρεύεται: για την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά, για την προστασία παιδιών με αναπηρίες. Και προέκυπτε εύλογη η απορία: γιατί έβαλε υποψηφιότητα για αρχιεπίσκοπος και όχι για πρόεδρος της UNESCO ή του ΠΙΚΠΑ, αφού δεν έχει ούτε μια λέξη να πει για το νόημα της ζωής και το αίνιγμα του θανάτου, τίποτα για τον σταυρό και την ανάσταση; Σε τι διαφέρει η αγαθοεργία της Αρχιεπισκοπής από τις δραστηριότητες της UNESCO ή του ΠΙΚΠΑ, αν δεν είναι φανέρωση και μήνυμα ελπίδας για νίκη καταπάνω στον θάνατο;

Ακουγε ο τηλεθεατής το θλιβερό περιαυτολογικό curriculum και συνειδητοποιούσε, σε ποια ορφάνια είναι βυθισμένη η Εκκλησία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών δεκαετίες τώρα, ποια μοναξιά και εγκατάλειψη βιώνει ο εφημεριακός κλήρος αποκλεισμένος από κάθε σχέση με «πατέρα» και «ποιμένα» επίσκοπο. Οταν η διακονία της «πατρότητας» εκλαμβάνεται σαν διοίκηση και τη μαρτυρία της Ανάστασης υποκαθιστούν κοινωφελή ιδρύματα, τι πιο φυσικό το εκκλησιαστικό έργο να έχει εγκαταλειφθεί στις εισπρακτικές μονομανίες εξ επαρχίας αρχιλογιστή που έχει πια και την ισχύ να επιτιμά με δημόσιες δηλώσεις επισκόπους;”

ΣΦΑΞΙΜΟ ΜΕ ΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΧΑΤΖΑΡΑ

_______________________

Προσέξατε σφάξιμο με το βαμβάκι που κάνει στον Αρχιεπίσκοπο με το “ο γλυκύτατος αυτός άνθρωπος”; Και το άλλο “βαμβακοσφάξιμο” για τις εισπρακτικές μονομανίες του “εξ επαρχίας” αρχιλογιστή”; Μια όμως και στον κ. Γιανναρά δεν πολυαρέσουν τα βαμβάκια (μετά το “βαμβακοσφάξιμο”) αρπάζει την πρώτη χαντζάρα που βρίσκει μπροστά του και γράφει: “Ακουγε ο τηλεθεατής το θλιβερό περιαυτολογικό curriculum και συνειδητοποιούσε, σε ποια ορφάνια είναι βυθισμένη η Εκκλησία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών”. Είπαμε! Ο κ. Γιανναράς είναι έξυπνος άνθρωπος. Οταν θέλει (αλλά δυστυχώς! Δεν θέλει τακτικά!) ξέρει πώς να πει αυτά που πρέπει. Χωρίς περιστροφές και φτιασίδια.

ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ

________________

Ολοι ανακουφιστήκαμε στην αρχή όταν εξελέγη Αρχεπίσκοπος ο Ιερώνυμος. Γλυτώσαμε από τον καθημερινό ευτελισμό της Εκκλησίας. Ο μακαριστός Χριστόδουλος είχε χρόνια πάθηση οξείας “μικροφωνίτιδας” και είχε προσβληθεί από ανίατο ιό οξείας “μπαλκονίτιδας”. Εκλάβαμε όλοι, όπως και ο κ. Γιανναράς, τη σιωπή του Μακαριότατου κ. Ιερώνυμου ως σοβαρότητα και ως σεβασμό προς το μυστήριο της Εκκλησίας. Δεν άργησαν, όμως, οι μαντατοφόροι που έρχονταν να πούνε πώς τόσος κόπος τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα Ιερώνυμο. Ο Μακαριότατος προβάλλει δυστυχώς ότι πιο ευτελές για επισκοποίηση. Περιβάλλεται άσε να μην μπούμε σε αποκαρδιωτικές λεπτομέρειες. Ανθρωπος των παρασκηνίων και των μυστικών διαβουλεύσεων. Εφαλτήριο των οικουμενιστικών ακροβατισμών του Φαναρίου. Συναγελάζεται με την αφρόκρεμα της ιεραρχίας και παίζει θέατρον εν τοις ιεροτάτοις με τον Πατριάρχη για να αποκαταστήσουν τον Μπεζενίτη. “Ο Μεσσηνίας μπήκε σφήνα μεταξύ του Πατριάρχη και του Αρχιεπίσκοπου” άφησε να διαρρεύσει για κατανάλωση από τους αφελείς. Και όμως! Με τη βοήθεια αυτής της “σφήνας” δρασκέλισε το κατώφλι της Φιλοθέης και με αυτή τη “σφήνα” συνέτρωγε και ευωχείτο πριν λίγες μέρες στα Οινόφυτα. Ανθρωπος των άθεων κρατούντων. Χατζαβάτης που παριστάνει τον Ηρακλή. Και το όραμά του για την Εκκλησία; Ακριβώς όπως το εκθέτει δηκτικά ο κ. Γιανναράς. Κοινωνικό έργο! Φιλανθρωπικά ιδρύματα! Οχι φανέρωση του μυστηρίου της Εκκλησίας και ελπίδα της νίκης πάνω στο θάνατο. Κοινωνικός και διοικητικός λειτουργός. Οχι πνευματικός πατέρας και οδοδείκτης του Ουρανού.

ΕΞΑΙΡΕΤΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

______________

Εκτός από τις εύστοχες επισημάνσεις του για το Μακαριότατο ο κ. Γιανναράς έχει κάνει τις πιο θαρραλέες και εύστοχες αναλύσεις που έχουν γίνει ποτέ της λαίλαπας που ακούγεται στο όνομα Ανδρέας Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ. Εξήγησε με τον πιο απλό και πειστικό τρόπο τι καταστροφή έφερε στην πατρίδα μας ο μεγαλύτερος δημαγωγός του Ελληνισμού από την εποχή του Κλέωνα, ο Ηρόστρατος όπως προσφυέστατα τον αποκαλεί στη σημερινή επιφυλλίδα του στην “Καθημερινή”. Προσδιόρισε με εκπληκτική ακρίβεια τον τρόπο που εξαθλίωσε το κράτος και τη συνείδηση των πολιτών, την παιδεία και τη δημόσια υπηρεσία. Περίγραψε με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο κολάκευσε τα χειρότερα πάθη και τους πιο απότροπαιους δαίμονες της ψυχοσύνθεσης του Ελληνα για να επιβληθεί. Οι αναλύσεις του για το κυβερνών κόμμα είναι οι καλύτερες που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Κυριολεκτικά επί της ουσίας. Ασύγκριτα ανώτερες από ότι μπόρεσε να κάνει - πολύ λιγότερο να διορθώσει - η σημερινή αντιπολίτευση. Παράλληλα θέλω να επαινέσω εκ βαθέων την κριτική που ασκεί στο Νεοκύπριο “σύντροφο” Χριστόφια. Αποκαλύπτει, χωρίς περιστροφές, τη λύσσα με την οποία μεθοδεύει να αφελληνίσει ένα νησί που έχει Ελληνική Ιστορία και Ελληνική συνείδηση από το λυκαυγές της Ιστορίας του για περισσότερο από τρεις χιλιετηρίδες.

ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ

_________

Θλίβομαι ειλικρινά επειδή άνθρωπος των χαρισμάτων του κ. Γιανναρά χαράμισε κυριολεκτικά τα πολλά και μεγάλα τάλαντα που του χάρισε ο Χριστός. Αντί να υπηρετεί την αλήθεια της Εκκλησίας διαμφισβητεί το αειπάρθενο της Θεοτόκου και ατιμάζει τη θεολογία των Αγίων Πατέρων. Βλαστημά τους Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και λανσάρει ως ορθόδοξη θεολογία τα σκουπίδια της λεγόμενης “προτεσταντικής ορθοδοξίας” του Κάρλ Μπάρθ. Προβάλλει τη “θεολογία του θανάτου του Θεού” του Αγγλικανού Ρόμπινσον και συγχύζει τη θεολογία του προσώπου της πατερικής θεολογίας με τον περσοναλισμό του Χάιντεγκερ. Αναλύει φρουδικά την Κλίμακα του Αγίου Ιωάννη και στα εβδομηνταπέντε του χρόνια ερωτολογεί ως έφηβος που πρωτοερωτεύεται. Πέταξε στον κάλαθο της περιφρόνησης τη θεολογία της Εκκλησίας όπως την νομολόγησαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι με τους Ιερούς Κανόνες βαθύτατα επηρεασμένος από τον προτεσταντικό αντινομισμό. Συγχύζει το νόμο με την εκνομίκευση. Και τόσα άλλα που τον κατέστησαν αδιαμφισβήτητο πατριάρχη της “Νεορθοδοξίας”.

ΚΡΙΜΑ!

_________

Κρίμα!

Χίλιες φορές κρίμα!

Ενας άνθρωπος με τόσο έκτακτα διανοητικά χαρίσματα να χαραμίζεται στα σκουπίδια.

“Μια πεταλούδα”, όπως έλεγε ο π. Παίσιος, “που κάθεται στα κόπρανα”.

Κρίμα!

Ο Θεός να του δώσει τη δύναμη να αποκηρύξει τις πλάνες του και να λαλήσει λόγον Ορθοδόξου αληθείας, όπως λαλεί για εθνικά, πολιτικά και εκκλησιαστικά θέματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: