Παραθέτουμε σχόλιο του Σ. Ψυχάρη με τον τίτλο «΄Ημαρτον Θεέ μου...»από το εξώφυλλο της εφημερίδας «Βήμα» (13/2/2009) : «Η Χάρις και η Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος ας τους φωτίσει. Μοιάζει απίστευτο αλλά στη Β ΄ τάξη του Γυμνασίου οι έφηβοι διδάσκονται δύο ώρες Θρησκευτικά και μία ώρα Χημεία. Ημαρτον, Θεέ μου! (ΥΓ.: 200 χρόνια μετά τη γέννηση του Δαρβίνου.)»
Το πρακτορείο ειδήσεων «Romfea» 20/06/ 2010 αναφέρει :
Το οφφίκιο του μέγα Νοτάριου του Οικουμενικού Πατριαρχείου απένειμε σήμερα Κυριακή 20 Ιουνίου 2010, στον Πρόεδρο του Ομίλου Λαμπράκη κ. Σταύρο Ψυχάρη, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου ήταν κατάμεστος, καθώς πλήθος κόσμου παρακολούθησε σήμερα στο Φανάρι την Θεία Λειτουργία, στην οποία προηξήρχε ο Μητροπολίτης Ίμβρου κ. Κύριλλος.
Μετά το πέρα της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Ίμβρου κ. Κύριλλος, τέλεσε επί μνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου.
Εν συνεχεία ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, παρουσία του Υφυπουργού Οικονομίας κ. Μάρκου Μπόλαρη, του κ. Πέτρου Ευθυμίου, του Πολιτικού Διοικητού του Αγ. Όρους κ. Αρίστου Κασμίρογλου, του Έξαρχου του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, Αρχιμ. Δαμιανό, απένειμε το οφφίκιο στον κ. Ψυχάρη.
Ο κ. Ψυχάρης μεταξύ άλλων τόνισε: "Οφείλω να ομολογήσω ότι πολλάκις μετά την αναγελία της αποφάσεώς σας να με τιμήσετε με οφίκιον της μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας διερωτήθην αν είμαι άξιος τοιαύτης τιμής και ευνοίας".
"Τον προβληματισμό μου αυτόν διετύπωσα και προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, ο οποίος μου εξήγησε ότι πρόκειται για απονομή διακρίσεως η οποία ισούται με ανάθεση αποστολής. Η Εκκλησία σου δίνει άλλο ένα όπλο για να εργαστείς υπέρ αυτής, μου είπε ο Μακαριώτατος", πρόσθεσε ο κ. Ψυχάρης.
Ακολουθεί η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαιού:
Η Εκκλησία εορτάζει σήμερον τρεις μεγάλας εκκλησιαστικάς μορφάς. Δύο από τον χώρον του ιερού κλήρου και μίαν από τον χώρον των λαϊκών.
Πρόκειται περί του εν Αγίοις Πατρός ημών Καλλίστου Πατριάρχου Κωνσταντινου-πόλεως, εκ των αοιδίμων προκατόχων ημών εις τον μαρτυρικόν και άγιον Οικουμενικόν Θρόνον, δεύτερον, του Αγίου Ιερομάρτυρος Μεθοδίου Επισκόπου Πατάρων, μιας περιοχής της Μικράς Ασίας από την οποίαν οι Χριστιανοί έχουν πλέον, χωρίς την θέλησίν των, ολότελα εκριζωθή εις ώρας χαλεπάς και σκληροτάτας, και, τρίτον, του εκ Θεσσαλονίκης μεγάλου λαϊκού δογματικού Θεολόγου Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα, του και Χαμαετού επονομαζομένου, ο οποίος ανεδείχθη μέγας Διδάσκαλος της Ορθοδόξου ευσεβείας, του ύψους των παλαιών Πατέρων της Εκκλησίας.
Εχάρημεν την Θείαν Λειτουργίαν, η οποία ετελέσθη εις μνήμην των, ησθάνθημεν έντονον την χάριν της παρουσίας των ανάμεσά μας, εδέχθημεν την δρόσον και την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος, εβιώσαμεν την εν Χριστώ αδελφωσύνην. Με δύο λέξεις: Ελειτουργήθημεν και ηνώθημεν μυστικώς με τον Ουρανόν!
Σήμερον έχομεν και το ευχάριστον γεγονός ότι αι τάξεις των Οφφικιάλων του πανσέπτου Οικουμενικού Πατριαρχείου εμπλουτίζονται με ένα εκλεκτόν νέον μέλος, τον Εντιμολογιώτατον κ. Σταύρον Ψυχάρην, διακεκριμένον άνθρωπον του πνεύματος, δημοσιογράφον υψηλού κύρους και εκδότην.
Ο αγαπητός κ. Ψυχάρης, πέραν της μεγάλης του εισφοράς εις τα δημόσια πράγματα του Γένους, ως διευθυντής αρχικώς και εκδότης εν συνεχεία της μεγάλης και ιστορικής εφημερίδος των Αθηνών «Το Βήμα», ως επίσης εκδότης της ετέρας μεγάλης εφημερίδος «Τα Νέα», και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του «Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη», διετέλεσεν επί πέντε συναπτά έτη, Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους.
Την λεπτήν και ευαίσθητον θέσιν εκείνην ελάμπρυνε πολυτρόπως. Με βαθύν σεβασμόν προς τον μακραίωνα αγιορειτικόν Μοναχισμόν, ειργάσθη φιλοπόνως και επιτυχώς δια την πολυμερή και πολύτροπον ενίσχυσιν των σεπτών αγιορειτικών μοναχικών καθιδρυμάτων, δια την εξασφάλισιν ευρωπαϊκών και κρατικών κονδυλίων δια τα απαραίτητα μεγάλα κτητορικά και αναστηλωτικά έργα, όπως επίσης ειργάσθη φιλοτίμως δια την διασφάλισιν των ιερών κειμηλίων, τα οποία αποτελούν μοναδικήν κληρονομίαν του ευσεβούς ημών Γένους, αλλά και τιμαλφή στοιχεία του παγκοσμίου πολιτισμού, και συνέβαλεν εις την κατά πάντα εξύψωσιν του ονόματος και του κύρους της αγίας Αθωνικής Πολιτείας παγκοσμίως.
Ήτο πολύ ευγενής και διακριτικός εις τας σχέσεις του με την Ιεράν Κοινότητα και τας Είκοσι Πατριαρχικάς και Σταυροπηγιακάς Μονάς και τα λοιπά μοναστικά σκηνώματα, και ελειτούργησεν ως αρίστη γέφυρα μεταξύ Ελληνικής Πολιτείας και Αγίου Όρους.
Βεβαίως η τακτοποίησις της οδυνηράς εκκρεμότητος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου δεν επετεύχθη κατά την θητείαν του, διότι δεν αρκεί η καλή διάθεσις του Πολιτικού Διοικητού αλλ’ απαιτείται η πολιτική βούλησις της υπευθύνου Κυβερνήσεως, η οποία μέχρι σήμερον δυστυχώς δεν υπήρξεν. Όπως και αν έχη, ο αγαπητός κ. Ψυχάρης επαξίως ηγαπήθη τα μάλα υπό των Αθωνιτών Μοναχών απ’ άκρου εις άκρον της ιεράς Χερσονήσου, αι προσευχαί των οποίων, καθώς και αι ημέτεραι πατρικαί και Πατριαρχικαί, τον συνοδεύουν πάντοτε διάπυροι.
Σήμερον, η Μήτηρ Εκκλησία, εις αναγνώρισιν της όλης προσφοράς του και εις έκφρασιν της ευαρεσκείας αυτής, του απονέμει, κατά Πατριαρχικήν ημών φιλοτιμίαν και προαίρεσιν, δια χειροθεσίας, το επίζηλον οφφίκιον του Άρχοντος Πρωτονοταρίου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
Νοτάριοι ήσαν οι γραμματείς και πρακτικογράφοι των Αγίων Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων. Παραλλήλως, οι βασιλικοί Νοτάριοι «του Σεκρέτου», «των Ασηκρητειών» και «της Σακέλλης», ήσαν ανώτεροι αυτοκρατορικοί αξιωματούχοι με ποικίλας εξουσίας, εξικνουμένας από την γραμματείαν των επισήμων εγγράφων του Κράτους, μέχρι την επιμελητείαν του στρατεύματος, την φροντίδα των οικονομικών παρά τω αρμοδίω Λογοθέτη (δηλ. Υπουργώ) έως και την επιτήρησιν της επιβολής της τάξεως και του νόμου εις τα «Θέματα», δηλ. τας διοικητικάς Περιφερείας της Αυτοκρατορίας. Ούτοι πάντες είχον επί κεφαλής τον Πρωτονοτάριον!
Να ζήσετε, λοιπόν, Εντιμολογιώτατε Άρχων Πρωτονοτάριε εις πολλά έτη, να χαρήτε υγιαίνων την μεγάλην τιμήν και το αρχοντίκιον της Μητρός Εκκλησίας, και να συνεχίσετε, με ανανεωμένον ενθουσιασμόν και άνωθεν δυνάμεις, τας δημιουργικάς προσπαθείας σας επ’ αγαθώ του Γένους και της Εκκλησίας!
Ο εορταζόμενος Άγιος Κάλλιστος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, υπό την προστασίαν του οποίου σας εμπιστευόμεθα, να είναι αδιαλείπτως πρέσβυς σας προς τον Θεόν, το δε Πανάγιον Πνεύμα να κατευθύνη τον οξυγράφον κάλαμόν σας, ιδίως κατά τας χαλεπάς ημέρας, τας οποίας διέρχεται η φιλτάτη Ελλάς και ο εκλεκτός λαός της, εις προάσπισιν των δικαίων του.
Η πατρική ημών ευχή και Πατριαρχική ευλογία συνοδεύουν διάπυροι και από καρδίας και υμάς και την προσφιλή οικογένειάν σας. Άξιος!
Εν κατακλείδι, υποδεχόμεθα και ευλογούμεν πατρικώς τους προσελθόντας δια το ευτυχές γεγονός της χειροθεσίας του νέου Άρχοντος Οφφικιάλου ημών, με επί κεφαλής τον Οσιολογιώτατον Καθηγούμενον της εν Αγίω Όρει Ιεράς Μονής Ξενοφώντος Αρχιμανδρίτην κύριον Αλέξιον και τον νέον Πολιτικόν Διοικητήν του Αγίου Όρους Εξοχώτατον κύριον Αρίστον Κασμίρογλου, εις τον οποίον και ευχόμεθα άπαξ έτι καρποφόρον εν τω Ιερώ Τόπω θητείαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου