Η πρόοδος και οι κίνδυνοι του αντιοικουμενιστικού αγώνα

Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=======================

Ο πόλεμος κατά των Οικουμενιστών κατήγαγε περιφανείς νίκες σε βαθμό που οι Οικουμενιστές έχουν χάσει τον μπούσουλα και αναγκάζονται συνεχώς να αναπροσαρμόζουν τη στρατηγική τους.

Δέχονται ανελέητα χτυπήματα από παντού.

Αυτό είναι ηλίου φαεινότερον που μόνον οι εθελοτυφλούντες και οι εκ γενετής τυφλοί δεν μπορούν να δουν.

Αυτό που με απασχολεί δεν είναι ο πόλεμος κατά των Οικουμενιστών που πάει, όπως είπα, πολύ καλά, αλλά η στάση ορισμένων αντιοικουμενιστών οι οποίοι είναι σε θέση να καταστρέψουν τα πάντα.

Οχι απλά έχουν την πρόθεση αλλά και τη δυνατότητα.

Καταρχήν όσοι έπαθαν λύσσα αποτείχισης και δίνουν στους Οικουμενιστές το δικαίωμα να δυσφημούν τον αντιαιρετικό αγώνα αλλά και τα "καπετανάτα" και οι προσωπικές φιλοδοξίες όσων θέλουν να ιεραρχήσουν τις δικές τους προτεραιότητες πάνω από τον αγώνα εναντίον του οικουμενισμού.

Δεν κρύβω ότι με ανησυχεί αυτό που παρατηρείται τελευταία σε ανώτατο επίπεδο.

Ορισμένοι αλλάζουν ρότα του καραβιού χωρίς να έχουν ούτε την άδεια του κυβερνήτη ούτε τη συγκατάθεση των υπόλοιπων.

Και ούτε φυσικά μπορούν να την αποκτήσουν ποτέ αυτή τη συγκατάθεση επειδή δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος για να υπηρετήσει τις εμμονές ορισμένων ούτε για να προβάλει τα συμφέροντα και τις μωροφιλοδοξίες άλλων.

Το σάλπισμα αφορούσε τον κίνδυνο του Οικουμενισμού και των νεωτερισμών και όχι άλλες στρατηγικές επιδιώξεις που μπορεί να είναι σε ορισμένες περιπτώσεις θεμιτές αλλά με κανένα τρόπο δεν μπορούν να ιεραρχηθούν πάνω από τον αντιοικουμενιστικό αγώνα.

Προσοχή και προσευχή!

Οι καιροί ου μενετοί!

Τα περί αποτειχίσεως τα έχουμε πει πολλές φορές. Είναι το καλύτερο δώρο που μπορούν κάποιοι, σε αυτό τουλάχιστον το στάδιο, να προσφέρουν στους Οικουμενιστές!

Ας μην καμώνονται ορισμένοι ότι δεν αντιλαμβάνονται τι θα πει “συντεταγμένη” αποτείχιση. Θυμίζουν τους Αρειανούς που αναζητούσαν τον όρο “ομοούσιος” αυτούσιο στην Αγία Γραφή.

Με τέτοια “ορθόδοξη” ερμηνευτική των κανόνων το Λούθηρο τι τον χρειαζόμαστε;

Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε.

Τώρα ας δούμε από πού ο διάβολος βρήκε τη χρυσή ευκαιρία να υποσκάψει τον αγώνα σε ανώτατο επίπεδο.

Ξεκινήσαμε τον αγώνα με ηγέτες τους π. Θεόδωρο Ζήση, π. Γεώργιο Μεταλληνό, Πειραιώς Σεραφείμ, Κυθήρων Σεραφείμ, Ναυπάκτου Ιερόθεο, Σαράντη Σαράντο, Ράσκας Αρτέμιο, τον κ. Τσελεγγίδη, άλλους ιεράρχες και το Αγιον Ορος.

Παρακαλώ θερμά, υικά και αδελφικά, ως ελάχιστο μέλος της Εκκλησίας να σταματήσει η συστηματική υπόσκαψη των ηγετών του αντιοικουμενιστικού αγώνα και η ανίερη προσπάθεια να ποδηγετηθεί προς άλλες κατευθύνσεις